[openbaring: Er is een recensiecode verstrekt voor de inhoud van dit artikel]

Ondanks iets minder dan dertig jaar videogames spelen en een carrière in het schrijven ervan die achttien van die jaren beslaat, heb ik nog nooit een game gespeeld. Ys spel, zou je geloven, ook al heb ik ervan gehoord. Eerlijk gezegd weet ik niet precies waarom, omdat ik een productieve importeur was van Japanse RPG's tijdens de 16- en 32-bit-tijdperken, en sinds de PlayStation 2 zijn er een paar Europese releases geweest die ik van een koopjesbak in elke oude GAME-winkel. Deze trend leek eerder dit jaar te worden doorbroken toen mij een recensiecode werd aangeboden Ys Origin op de PS4 en PS Vita, maar om onbekende redenen kon ik de code niet inwisselen en heb ik hem uiteindelijk aan iemand anders gegeven recensent.

met Ys VIII Ik heb echter niet alleen een werkkopie van het spel ontvangen, maar ik heb ook toegang gekregen tot een wereld die ik jaren geleden had willen ontdekken. Ys VIII is een spel over Adol Christin, een redelijk archetypische JRPG-jeugd met rood haar en een gemakkelijke glimlach. Adol en zijn lang lijdende vriend Dogi reizen aan boord van een schip genaamd The Lombardia wanneer plotseling een enorm zeemonster het schip tot zinken brengt. Gestrand op de oevers van een vervloekt eiland genaamd Seiren, begint Adol aan de (vrij ongebruikelijke voor een JRPG) taak om een ​​functionele buitenpost te bouwen en alle overlevenden die hij kan vinden samen te brengen.

Van wapenmeesters tot genezers, de mensen die samenkomen om Castaway Village te vormen zijn enkele van de opvallende redenen om te spelen. Er zijn slechts zes speelbare personages in het spel, dus het gevoel van opwinding dat je krijgt als je een nieuw iemand tegenkomt, is niet een van “wat kan deze persoon voor mij doen” maar meer een van “wat kan deze persoon voor de gemeenschap doen?” Natuurlijk zijn er voordelen verbonden aan het uitbreiden van het dorp die rechtstreeks van invloed zijn op Adol en zijn vrienden, dus als dat meer jouw ding is, dan zal het je niet ontbreken. Betere outfits, wapens en items zijn allemaal dingen die je kunt verwachten, maar belangrijker voor mij waren de extra subplots en missies.

Castaway Village is ook veeleisend, met steeds meer inwoners die meer onderhoud nodig hebben op het gebied van voedsel, erts en andere hulpbronnen. Ys VIII heeft een fantastische gameplay-loop die bijna lijkt op een veel bredere Zelda game, omdat spelers toegang krijgen tot nieuwe ‘Adventure Gear’ die op zijn beurt nieuwe gebieden van het eiland openen en toegang geven tot steeds meer hulpbronnen. Terwijl Adol op verkenning gaat, wordt het dorp aangevallen door de lokale fauna en wordt hij gedwongen terug te keren, wat een strategisch element toevoegt en lang niet zo frustrerend is als het klinkt. Nog beter: het is mogelijk om een ​​team te leiden om agressors te onderdrukken voordat ze aanvallen, waardoor spelers de mogelijkheid krijgen om met bedreigingen om te gaan zoals ze willen.

Wat betreft bedreigingen: Ys VIII verraste mij echt. Seiren Island wordt bevolkt door een grote verscheidenheid aan dinosaurusachtige wezens die bekend staan ​​als Ancient Species, waarvan sommige letterlijk enorm zijn. Ik dacht meteen aan het vechten tegen vijanden in games als Monster Hunter en Xenoblade Chronicles, behalve in Ys, de strijd voelde voor mij zoveel meeslepender aan. Ik heb via talloze forumposts en artikelen gelezen dat dit de plek is waar de serie de meeste fans heeft gewonnen en dat er zeker een natuurlijke stroom van gevechten is die ik zelden elders heb gezien. Alle zes speelbare personages voelen uniek aan, met een uitstekende balans, gevoel van controle en vloeiendheid in de strijd.

Dit leidt tot enkele van de meest opwindende gevechten die je dit jaar in welke game dan ook (niet alleen in een JRPG) op je PlayStation 4 zult tegenkomen, en ik kan me alleen maar voorstellen dat de PS Vita-versie net zo goed zal zijn. Dat wil zeggen, uiteraard in de veronderstelling dat de camerabediening goed wordt afgehandeld, wat altijd mijn grootste probleem was met de 3DS-interpretatie van Monster Jager, vooral als je tegenover vijanden staat die twee of drie keer zo hoog zijn als het scherm. Hoewel ik het over platform-crossover heb, lijkt het erop dat de PS4-versie van de game enigszins heeft geleden onder het bestaan ​​van een Vita-versie, maar het is zeker geen slecht uitziende game.

Sterker nog: het ziet er uitstekend uit. Er zijn af en toe enkele functies die een beetje van de laatste generatie lijken, maar er zijn een paar redenen waarom dat het geval zou kunnen zijn. Ten eerste de locaties in Ys VIII hebben vaak een vrij grote schaal, met een aantal zeer grote gebouwen om te verkennen en externe locaties die een nog ongelooflijker bereik hebben. Binnen deze omgevingen is het mogelijk om het tegelijkertijd op te nemen tegen een paar grote vijanden (en ook tegen een reeks kleinere) en terwijl dat allemaal gebeurt, blijft de framesnelheid consistent genoeg om het soort vloeiende gevechten mogelijk te maken dat ik heb meegemaakt. zojuist beschreven – het is echt geweldig.

Wat het verhaal betreft, Ys VIII levert de goederen. Het is een langzame verbranding, maar wat begint als een redelijk vanzelfsprekend verhaal over eenheid en overleving, ontwikkelt zich later tot een veel breder verhaal over de titulaire Dana, die al vroeg wordt geïntroduceerd via tussenfilmpjes in Adols dromen. Dana is met Adol verbonden via middelen die ik niet zal onthullen en er staat meer op het spel op Seiren Island dan er meteen lijkt. Je zult echter zo'n veertig uur moeten spelen voordat het verhaal echt vorm begint te krijgen, en misschien nog eens veertig uur voordat je klaar bent. Ys VIIIverhaal.

De beste verrassingen zijn, zoals u vast wel weet, de aangename verrassingen. Ys VIII is precies dat, voor mij. Eén van de meest aangename verrassingen van 2017 zelfs. Ik had het niet verwacht en zag het ook nooit aankomen en als je kijkt naar mijn (onvermijdelijke) hoge waardering hieronder en de kijkcijfers Ys VIII elders heeft ontvangen, wed ik dat je verrast zult zijn hoe universeel geliefd het is. De realiteit (en de trieste waarheid) is dat Ys VIII is misschien wel het hoogst gewaardeerde spel van dit jaar waar nog niemand van heeft gehoord (mogelijk omdat het een belachelijke naam heeft die de belofte in zich draagt ​​van ondoordringbare kennis). Hoe dan ook, ik wou dat ik deze serie eerder had gekocht, dus dat moet je zeker doen :