Titel: Army of Two: The 40th Day
Genre: Third-Person Shooter
spelers: 1-2 (co-op online of split-screen)
platforms: Xbox360, PS3
Ontwikkelaar: EA Montréal
Uitgever: Electronic Arts
Release Date: Januari 12th, 2010

Ze maken ze echt niet meer zo. Zoals sommigen van jullie weten, ben ik teruggegaan naar het spelen en beoordelen van oudere games, aangezien bijna elke nieuwe AAA-titel gevuld is met gepolijste degeneratie en linkse propaganda. Nu heb ik niet veel goeds te zeggen Leger van Twee De 40e Dag, wat een vervolg is op het uitje van 2008 van Leger van twee, Ik kan gemakkelijk zeggen dat het een met testosteron gevulde third-person shooter is die thuis zit als een fatsoenlijke (zo niet redelijk onderhoudende) Gears of War kloon die naar buiten kwam tijdens de hoogtijdagen van het monopolie van bruin en grijs palet.

Het verhaal is praktisch onbestaande, en het grootste deel van de game is niet veel meer dan een reden voor het kunstteam om Shanghai letterlijk op te blazen en gebouwen links en rechts te slopen terwijl ze hun innerlijke Michael Bay aanboren, maar het werkt allemaal als een impuls om gamers een reden te geven om zich te verkleden als twee geharde huurlingen genaamd Tyson Rios en Elliot Salem.

Voors:

+ Mannelijk spel met twee stoere huurlingen
+ Fatsoenlijke aanpassingsopties voor wapens
+ Onderdrukkingsvuur is essentieel voor tactisch flankeren
+ Vijandelijke AI probeert je van meerdere kanten onder druk te zetten
+ Vijandelijke AI kan hun eigen gevallen kameraden helpen
+ Veel explosies en testosteron
+ Geen Social Justice Warrior BS of pozzed content

nadelen:

-Korte gameplay-lengte rond de 6 uur
Verhaal slaat nergens op
-Belangrijkste schurk is helemaal niet uitgewerkt
-Wapenselectie is schaars
-Niveaus zijn redelijk lineair
-Frame rate zakt onder 30fps tijdens zware vuurgevechten
- Een paar keer vastgelopen tijdens de tweede playthrough

Licht op verhaal, zwaar op actie

Het verhaal draait om Rios en Salem die enkele bakens in Shanghai moeten uitschakelen naast een derde huurling die je kunt kiezen om te redden of te doden. Het gaat snel naar het zuiden en Salem en Rios komen vast te zitten in Shanghai, terwijl een huurlingengroep die bekend staat als The 40th Day, geleid door de mysterieuze generaal Jonah, de hele stad verwoest. De kern van het spel is dat Salem en Rios, samen met hun begeleider Alice Murray, proberen te ontsnappen uit Shanghai en de ijzeren greep van de 40th Day-huursoldaten.

Het spel klokt tussen de zes en acht uur, afhankelijk van je vaardigheidsniveau. Het is verspreid over een handvol hoofdstukken die het duo door verschillende delen van Shanghai leiden, waaronder door explosieven verscheurde steegjes, verwoeste ziekenhuizen, een uitgeblazen dierentuin, een winkelcentrum dat werkt als een satellietstation, een bezette haven en een tempel die is veranderd in een militaire basis.

De eerder genoemde "morele" keuzes verschijnen niet vaak in het spel, soms openen ze nieuwe wapenopties voor je, andere keren sluiten ze wapenopties voor je. Vanwege de aard van deze keuzes hebben de ontwikkelaars van EA Montreal ze zo ontworpen dat spelers worden aangemoedigd om het verhaal een paar keer te spelen om andere beslissingen te nemen, nieuwe wapens te ontgrendelen en nieuwe upgrades en onderdelen te verwerven.

Morele keuzes moedigen herhaalbaarheid aan

Het is een goede stimulans om herspeelbaarheid aan te moedigen, ook al hebben de meeste keuzes gekke resultaten of hebben ze niet echt invloed op de algemene richting van het spel, behalve tot het einde. Er zijn ook maar twee eindes, dus het is niet alsof er oneindig veel mogelijkheden aanwezig zijn.

Het vlees van Leger van twee de 40e dag bevindt zich in de gesegmenteerde schietniveaus voor derde personen, waar twee spelers kunnen samenwerken via online spelen of lokaal split-screen en vijanden samen kunnen uitschakelen.

Helaas is de impuls om door het spel te komen op zijn best zwak.

Je hoofddoel is meestal om van het ene scenario naar het andere te gaan terwijl je de 40th Day-soldaten / huurlingen neerhaalt. Onderweg heb je de mogelijkheid om Chinese burgers te bevrijden vanaf de 40e dag, wat je zal belonen met moraliteitspunten. Het enige dat verandert, is dat aan het einde van het spel, als je moraliteitsclassificatie hoog genoeg is, sommige van de burgers die je hebt gered, de wapens zullen opnemen en je zullen helpen om Jonah's bolwerk aan te vallen.

Je kunt moraliteitspunten behalen door de genoemde burgers te redden van executie, of door vijandige soldaten te arresteren, te ontwapenen en vast te binden. Ik vond het leuk dat als het je lukte om de vijanden te verslaan, je ze kon vertellen hun wapens te laten vallen en de andere nabijgelegen soldaten zich over te geven. Het deed me denken aan Eidos' Reservoir Dogs op de OG Xbox en PS2, waar je de politie of bewakers kon vertellen zich terug te trekken door een gegijzelde burger te grijpen en te bedreigen.

Helaas, in Leger van Twee De 40e Dag de gijzeling werkt niet altijd, en soms als je vijanden grijpt, zullen zijn vrienden het vuur openen en hun teamgenoot of andere nabijgelegen burgers doden. Ik weet niet of de game gewoon glitching was of dat de AI gewoon kieskeurig was, maar de gijzelaar was lang niet zo solide of betrouwbaar als het had moeten zijn, vooral omdat het er vaak toe leidde dat vijanden gewoon wild schoten, zelfs als je probeerde ze te pakken.

Als diplomatiek spelen niet jouw ding is, zweet het dan niet. Het spel verwent je met ontelbare mogelijkheden om gewoon op de vijanden te hameren en alles in zicht neer te schieten.

Gears Of War nabootsen

Combat bestaat uit de standaardtariefaanpassingen van een andere derde persoon Gears of War klonen. Je kunt rennen, muuromhelzing, lep over middelhoge barricades, blindvuur, precisie richten, watersnip, vijanden aanvallen, of ze grijpen als je dichtbij genoeg komt.

Als ik grip had op de gevechtsmechanica, was het dat om de secundaire functie van een geweer te gebruiken, zoals een granaatwerper of een onderliggend jachtgeweer, je het wapenwiel met Driehoek omhoog moest trekken en vervolgens de richting van het wapen om de tweede functie in of uit te schakelen. Dat was een behoorlijk omslachtige implementatie in vergelijking met andere games, vooral games zoals Bad Company 2 waar je zojuist op de digitale pad hebt getikt om over te schakelen naar de secundaire functie van een wapen.

Om enigszins te helpen scheiden Leger van twee van andere third-person shooters die er zijn, heb je dingen zoals de aggro-meter, waar een speler de aggro kan absorberen door op vijanden te schieten en hun aandacht te trekken. Dit is handig om de tweede speler achter vijanden te laten sluipen of ze vanaf de zijkant te flankeren. De aggro meter wordt zowel gevisualiseerd als een meter en als een vlammend effect op de speler die “hot” is met aggro, of als een spookachtig gaasje voor de speler die geen aggro heeft.

De speler zonder aggro krijgt de kans om rond te sluipen en stealth-kills uit te voeren, wat vooral goed werkt als je bent uitgerust met een tot zwijgen gebracht wapen. Je kunt soms ook doen alsof je je overgeeft en snel een vijand aanvallen als deze te dichtbij komt. Als alternatief, als je te veel aggro hebt, kun je je dood veinzen door de linker- en rechterbumpers tegen elkaar te tikken, waardoor de aandacht van de vijand naar de andere speler wordt getrokken, wat goed werkt als je op het punt staat te sterven en dat moet haal de warmte van je af.

Over wapens gesproken ... de game heeft verschillende handenvol wapens en explosieve wapens om uit te kiezen, maar het totale aanbod is veel slanker dan ik had verwacht.

Er zijn bijvoorbeeld slechts drie pistolen in het spel, een G18, Type 77 en de Desert Eagle. Geen revolvers, geen 9 mm Beretta, geen FN-Seven, geen .45 pistolen of 1911 variaties. Het is ontmoedigend, op zijn zachtst gezegd.

Aanpassing van wapens

De reden voor de spaarzame wapencache is omdat ze alle art-assets opnieuw hebben gebruikt Leger van Twee De 40e Dag Van de grond af. Rios en Salem kregen niet alleen alle nieuwe modellen (en veel betere stemacteurs), ook alle wapens werden vernieuwd. Ik stel me voor dat de korte ontwikkelingscyclus van slechts twee jaar ervoor zorgde dat het team klauterde om veel van wat ze misschien voor het spel hadden gepland te schrappen, aangezien helemaal opnieuw beginnen met nieuwe middelen bijna hetzelfde is als het maken van een gloednieuw spel vanaf de grond -omhoog.

Aan de positieve kant kun je elk van de pistolen uitrusten met een verscheidenheid aan geluiddempers of snuitaanpassingen, samen met een brede cache van meestal afschuwelijke kleurstellingen die variëren van eenvoudige militaire camouflage-covers tot stippen of zebrapatronen. De kleurstellingen zijn diverser dan wat je in het origineel krijgt Leger van twee, maar ze zien er lang niet zo cool uit. Ze missen bijvoorbeeld de speciale gravures of speciaal aangepaste grepen uit de vorige game, waardoor de geweerpatronen flauw en ongeïnspireerd aanvoelen in het vervolg.

Er zijn eigenlijk drie categorieën uitrusting: het primaire wapen, het secundaire wapen (pistolen) en speciale wapens. De speciale wapens zijn onder meer sluipschuttersgeweren en explosieve wapens, zoals de RPG-7 of MK Grenade Launcher, of vijf verschillende sluipschuttersgeweren.

De speciale wapens bieden niet zoveel aanpassingsmogelijkheden als de andere primaire wapens, maar ze zijn handig voor momenten in het spel waarin je het opneemt tegen speciale vijandelijke eenheden zoals zwaar gepantserde jachtgeweren, grenadiers, miniguns-huurlingen of vlammenwerper-vijanden .

De primaire wapens zijn waar het vlees van je tijd wordt besteed aan het aanpassen van de wapens. Elk nieuw wapen dat je ontgrendelt, hetzij door een hoofdstuk te voltooien of door wapendiagrammen te verzamelen die door de levels zijn verspreid, voegt dat onderdeel meestal toe aan het maatwerk-smorgasbord. Dus als je een M4 ontgrendelt, krijg je alle M4-onderdelen, inclusief de voorraad, het vat, de ontvanger en de snuit.

Dit is waarschijnlijk het enige gebied in de wapencategorieën dat een verbetering is ten opzichte van de eerste game sinds het ontgrendelen van nieuwe wapenonderdelen in het origineel Leger van twee stond niet toe dat ze door elkaar konden worden gebruikt met andere soorten wapens.

Je kunt ook wapens uit het menu kopen als je genoeg dosh over hebt.

Elk wapen en elk wapenonderdeel heeft zijn eigen statistieken, dus je kunt onderdelen mixen en matchen om het soort wapen te creëren dat het beste bij je speelstijl past. Dus als je van gevechten op korte afstand houdt, kun je je concentreren op het uitpakken van een jachtgeweer dat krachtig is maar niet goed hanteerbaar is. Als alternatief kun je een AK-47 zo aanpassen dat hij lange afstanden heeft en veel schade kan toebrengen door hem uit te rusten met een lange loop, een stevige geluiddemper, een richtkijker en een kolf om de terugslag te verminderen.

De onderdelenopties zijn enigszins gevarieerd, maar het belangrijkste probleem is dat de meeste aanpassingsonderdelen per wapencategorie beperkt zijn en dat de wapencategorieën niet erg uitgebreid zijn. Zo kunnen bijvoorbeeld alle jachtgeweeronderdelen alleen worden gebruikt met jachtgeweren, of alle geweeronderdelen kunnen alleen worden gebruikt met geweren, of SMG-onderdelen worden verbannen naar SMG's.

Een paar onderdelen kunnen worden uitgewisseld, ongeacht de categorie, maar meestal zijn het alleen voor voorraden en geluiddempers.

Gebrek aan wapenvariëteit

Als er meer wapens en wapencategorieën waren, denk ik dat de aanpassing een stuk verslavender zou zijn geweest, maar tegen de tijd dat je door je tweede playthrough komt, zul je je realiseren dat er gewoon niet veel meer is aan de aanpassing en de beperkte selectie van wapens belemmeren echt wat anders een behoorlijk coole functie was. Het hebben van een handvol wapens per categorie betekende dat je meestal vasthoudt aan wat werkt, en voor ontmoetingen op korte afstand is de AA-12 altijd de beste keuze... als hij het spel niet laat crashen.

Ik zei eerder dat de game tijdens de tweede playthrough vastliep. Dit is een paar keer gebeurd, en alleen bij gebruik van het AA-12 jachtgeweer. De eerste keer was toen Salem en Rios het back-to-back-segment moesten doen, waar ze vijandelijke soldaten afwenden terwijl ze op een kraan werden neergelaten door hun rondborstige Aziatische handler, Alice.

De tweede keer dat de game vastliep, was tijdens de laatste filmpje waarin Jonah zijn toespraak hield, net voordat gamers de definitieve keuze in de game konden maken. Na het opnieuw spelen van de segmenten zonder de AA-12 waren er geen problemen en werkte de wedstrijd prima.

Framesnelheid en bevriezing

Ik heb verschillende PlayStation-forums online bekeken en ontdekte dat anderen exact hetzelfde probleem hadden als ik, en ook in vergelijkbare delen. Ze zeiden niet welk wapen ze gebruikten toen het spel vastliep, maar alleen een waarschuwing: je wilt de AA-12 waarschijnlijk niet gebruiken tijdens het kraangedeelte of tijdens het laatste gebied voordat Rios en Salem Jonah ontmoeten. Ik weet niet precies wat het probleem is, maar blijkbaar had de PS3 wat geheugenproblemen met dat pistool?

Het lijkt raar dat EA de game goud zou laten gaan zonder zo'n grote bug te repareren.

Aan de andere kant presteert de game gewoon vrij slecht op de PS3 in het algemeen, vooral tijdens de laatste twee hoofdstukken in de haven en in de tempel.

De haven is enigszins draaglijk, maar het spel zakt vaak onder de 30 frames per seconde. Dit was alsof ik werd onderworpen aan een soort marteling in Hades omdat ik het spel na het spelen speelde Battlefield: Bad Company 2 op pc, en de ontgrendelde framesnelheden van Bad Company 2 met 4x MXAA zag het spel er knapperig uit en beweeg het zo soepel als een warm mes door boter. Army of Two: The 40th Day Ondertussen slaagde het er nauwelijks in om 30 frames per seconde te behouden en tijdens de tempelfase wordt het bijna ondraaglijk, omdat de frames niet alleen in de lage jaren 20 naar beneden vallen, maar ook de inputlatentie beïnvloeden, waardoor de shootouts veel moeilijker te bereiken waren dan anders hadden ze de FOD niet getankt.

Dit was echter een veelvoorkomend probleem van die tijd. 360- en vooral PS3-games behielden zelden 30 fps, daarom zouden ontwikkelaars tijdens het Xbox One- en PS4-tijdperk 60 fps opofferen voor een 30 fps hard-lock, wat op zijn minst zou garanderen dat de games niet lager dan 30 fps zouden vallen in tegenstelling tot stuiteren heen en weer tussen 30 fps en misschien 45 fps of 50 fps. Hoewel ik geen fan ben van de boerse framesnelheden, neem ik elke dag een 30 fps hard-lock over de stotterende puinhoop van een game die onder de standaard FPS met een zilverscherm zakt.

Als dit een spel met een open wereld was, denk ik dat ik toleranter zou zijn geweest voor de frame-rate problemen, maar Army of Two: The 40th Day is een extreem lineaire Unreal Engine 3-aangedreven game. De meeste schietpartijen vinden plaats in drukke straten, rommelige kruispunten of krappe gangen. Dit doet me geloven dat de ontwikkelingscyclus tegen het einde van de game werd afgebroken en dat het team geen tijd had om de tempelfase op de PS3 goed te optimaliseren.

Fatsoenlijke vijand AI

Hoewel ik steeds vaker rekwisieten moet geven aan de AI-pathfinding-ingenieurs om ervoor te zorgen dat de vijand agressief en oprecht is door het initiatief te nemen om de speler uit te schakelen en te doden. Ze zijn ook bereid om onderdrukkingsvuur neer te leggen en weg te rennen en een neergehaalde vijand te grijpen als ze gewond zijn geraakt.

Terwijl ze gewond zijn, kunnen vijanden nog steeds vijanden uitdelen aan de speler-personages, en vice versa. Als een speler is neergehaald, kunnen ze ook nog steeds op vijanden schieten met een pistool als een laatste wanhopige poging terwijl ze wachten om te worden genezen of terwijl ze doodbloeden. Als een neergehaalde speler niet wordt genezen voordat hij doodbloedt, is het game over en moet je opnieuw beginnen vanaf het laatste checkpoint.

Dit dwingt spelers om enige mate van teamwerk te gebruiken en elkaars rug te kijken terwijl ze door de door oorlog verscheurde straten en gebouwen van Shanghai trekken.

Gesplitst scherm om te redden

Er is ook een versus-modus waarin je online tegen andere spelers kunt spelen, of een Extraction-bonusmodus die werkt als een soort Horde-modus, maar veel succes met het vinden van mensen die nog steeds een tien jaar oud spel als dit online spelen.

Over het algemeen dacht ik Leger van Twee De 40e Dag was oke. Zou ik het opnieuw spelen? Het is een gooi. Ik heb nog steeds de voorkeur Gears of War 2 als de ultieme coöperatieve campagne-ervaring. Mijn grootste klacht Army of Two's het verhaal was dat de motivaties van Jonah pas aan het einde van het spel duidelijk worden gemaakt, dus je belangrijkste motivatie om de vijand te engageren en het spel te spelen, is om Shanghai te verlaten.

Het verhaal krijgt tot de laatste fase vrijwel geen coherentie of cohesie, waardoor het allemaal een enorme verspilling leek. Bovendien is Jonah's redenering om een ​​aanval op Shanghai uit te voeren vrij oppervlakkig. Als hij een pion was voor een veel sinisterere vijand die de 40e dag bankierde, had het verhaal misschien aantrekkelijker gemaakt, maar over het algemeen bleef ik mijn hoofd krabben om erachter te komen waar Jonah al zijn geld vandaan haalde en waarom Shanghai specifiek?

Hoe dan ook, ondanks de gebreken van het spel, scoort het nog steeds beter dan alle AAA-penselen die we tegenwoordig krijgen. Rios en Salem zijn geharde stoere jongens die niet bang zijn om de moeilijke keuzes te maken. Ze zien eruit als door en door badasses en hebben de persoonlijkheden die bij elkaar passen. De scherts tussen de twee gedurende het spel is leuk en grappig, hoewel het algehele verhaal nogal ontbrak. De wapenselectie is cool, ondanks dat het schaars is, zijn er ook klassieke ontgrendelbare cheats en een paar alternatieve kostuums voor de helden. Het is het soort spel dat je met een vriend zou kunnen spelen tijdens een weekend met een paar biertjes.