Dit is de eerste game van Beethoven & Dinosaur, en het is een lovenswaardige taak om te voldoen aan de hoge normen die door Annapurna zijn gesteld. In The Artful Escape kruipen spelers in de huid van Francis Vendetti, een tienergitarist. Francis Vendetti is gedoemd om zijn beroemde oom Johnson Vendetti, een pionier op het gebied van volksmuziek, te volgen.

Terwijl het verhaal begint, probeert Francis een paar volksmuziekbars te plukken en lijkt hij niet van een zeurend gevoel af te komen. Terwijl hij uitrust nadat hij is neergeslagen en ontmoedigd door de rest van de stad, hoort Francis iets vreemds buiten en springt onmiddellijk uit bed om het te onderzoeken. Het is belangrijk om te onthouden dat The Artful Escape voornamelijk een verhaalgestuurde game is.

Het is meteen duidelijk dat de makers veel verschillende ideeën hebben die ze willen verkennen, maar er is slechts één centraal punt dat ze willen maken. De nadruk van The Artful Escape ligt op vrijheid van meningsuiting, zoals blijkt uit het feit dat de speler zich onvoldoende voelt in vergelijking met zijn oom en vervolgens het vertrouwen vindt om voor de hele melkweg te spelen.

Meerdere mensen vragen Francis: "Waar ga je heen?" herhaaldelijk in de roman, en Francis reageert met een specifiek antwoord, zelfs als het onderzoek meer filosofisch van aard is. Ik vond het toneelpersonage leuk omdat het lijkt alsof de game spelers van The Artful Escape probeert aan te moedigen om te liegen, zodat ze gestraft kunnen worden. Het is een geweldige boodschap, en het spel voert het goed uit. Ondanks de kracht van het verhaal en de aanwezigheid van enkele tranentrekkende momenten, dient de algehele kwaliteit van de voice-acting om de ervaring nog verder te verbeteren.

The Artful Escape lijkt in stijl te streven naar de geest van films als The Last Starfighter uit de jaren 1980. Zelfs de stemacteurs zijn bekend, met Lena Headey van Game of Thrones en Carl Weathers van The Mandalorian die kritieke rollen op zich nemen. De tokkelknop ingedrukt houden terwijl Francis jamt op een enorme gitaarriff en het landschap om hem heen tot leven komt, is op bepaalde niveaus mogelijk.

Een vroeg voorbeeld is in Francis' geboorteplaats Calypso, kort na de ontmoeting met Zomm, wanneer getokkel de stad verandert in een kerstwonderland, compleet met fonkelende lichtjes en exploderend vuurwerk. Het niveau kan nog worden afgerond, hoewel de begeleidende muziek zeer matig is, bestaande uit een basaal slagwerkritme.

Madden NFL 22: OneAngryGamer Eerlijke recensie

Als gevolg hiervan moedigt The Artful Escape spelers aan om de knop dertig seconden tot een minuut ingedrukt te houden terwijl er niets gebeurt in de hoop het meeste uit de ervaring te halen. Hoewel dit interessant is, lijkt dit meer een tijdvuller te zijn dan iets dat echte waarde toevoegt voor de gamer. Noodzakelijk om te weten: Latere hoofdstukken lossen het probleem op, hoewel sommige spelers in het begin misschien verveeld raken door de verveling. Behalve het vervelende getokkel, heeft de gitaar nog veel meer praktische toepassingen die niet volledig zijn gebruikt.

De gezichts- en schouderknoppen van de controller komen overeen met een set van vijf locaties op elk obstakel. De knoppen van de controller zouden worden uitgelijnd met de mond en oren van de beer, zodat gamers, wanneer deze "brult", op de knop zouden drukken die ermee overeenkwam. Dit was in het begin een hoop plezier, maar naarmate de tijd verstreek, werd het moeilijker vanwege de noodzaak om meerdere knoppen tegelijkertijd vast te houden en het toenemende tempo van de bewegingen. Dit maakt het spel niet alleen leuker, maar kan ook leiden tot fascinerend heen en weer.

Aangezien het verhaal de belangrijkste attractie is, lijkt deze keuze geen afbreuk te doen aan de ervaring. The Artful Escape is de thuisbasis van een verbijsterend assortiment van eigenaardigheden, zoals wezens die converseren in smooth jazz, enorme ruimtevlinders die ENGAGEMENT VOLDOEN om je te amuseren, en wezens die hun heupen wiegen op een ritme dat alleen zij kunnen horen.

Afgezien van de onderscheidende karakterontwerpen, is de presentatie gepolijst tot een hoge glans die er geweldig uitziet en goed functioneert. Als het op de muziek aankomt, zijn er een paar opvallende licks. Muziek is niet te koop, maar de geleverde samples waren voldoende om het bloed te laten stromen en de schouders te laten knikken.

Eerlijke recensie| DariusBurst: Een andere Chronicle

Muzikanten, artiesten en zo ongeveer iedereen zullen zich kunnen aansluiten bij het krachtige verhalende avontuur van The Artful Escape dat draait om zelfontdekking, identiteit en expressie. Hoewel sommige platformgedeelten de ervaring naar beneden halen, is de unieke wereld van de game de tijd die nodig is om te verkennen zeker waard.