Ik koos ervoor om Song of Horror overdag te spelen omdat mijn katten naast me sliepen omdat ik 's nachts niet op iets engs was voorbereid. Hoewel het daglicht door mijn ramen stroomde, wist deze third-person horrorgame me toch op het puntje van mijn stoel te houden.
The Song of Horror begint door spelers te waarschuwen dat permadeath mogelijk is, wat betekent dat er geen andere levens zijn. Zolang je niet wordt opgewekt, ben je dood. Hoewel het permadeath-systeem van de game bedoeld was om te worden gebruikt, kunnen spelers ervoor kiezen om het uit te schakelen. Ik heb ervoor gekozen om me strikt aan de regels te houden.
Ik ontmoette Daniel Noyer, een uitgever, gescheiden vrouw en herstellende alcoholist die me een erg sombere figuur leek. Hoewel de zaken in het appartement van Daniel traag op gang kwamen, komt het snel op gang als hij de opdracht krijgt om het verlaten Husher Mansion te onderzoeken, een verlaten gebouw dat dringend gerepareerd moet worden.
Metroid Dread: OneAngryGamer Eerlijke recensie
De tussenfilmpjes in Song of Horror zijn uitstekend uitgevoerd. Het zijn er niet veel (en je kunt ze overslaan als je ongeduldig bent), en de vertelling beweegt de plot mee terwijl je ook de verschillende personages beter leert kennen. Het is de moeite waard om aandacht te besteden aan de scènes en de opbouw van de patiënt in je op te nemen, omdat elk individu een essentiële rol speelt in het spel.
Het heeft de voorkeur dat je je in geen enkele horrorgame om de personages geeft. Ik had het gevoel dat de dingen erger zouden worden zodra Daniel het eigendom van Husher Mansion binnenliep. Het is overdag niet zo griezelig in het landhuis, maar zodra ik een voet binnenstapte, begonnen mijn handpalmen te zweten. Ik wist dat daar iets sinisters op me wachtte. Wanneer Daniël bij een deur komt die hem smeekt om niet binnen te gaan, heeft hij geen andere keuze dan dat te doen.
Als gevolg hiervan strandt Daniel binnen de raadselachtige deur, die op mysterieuze wijze verdwijnt. Sophie van Denend, de ex-vrouw van Daniël, kwam op dat moment binnen. Je leert hier over de sterke en zwakke punten van de personages, en je hebt de keuze uit drie anderen om als te spelen.
Omdat Sophie de meest waarschijnlijke kandidaat leek, koos ik haar. Geen idee waarom Sophie een kaars gebruikt terwijl het spel zich in de jaren negentig afspeelt, maar op zijn minst lijken de kaarsen Sophie gezond te houden. Het is moeilijk te geloven dat ze zo helder is als ze zo wanhopig is om een spookhuis binnen te gaan op zoek naar haar ontvoerde ex-vriendje
Terwijl ik Sophie bestuurde, viel het me op hoe schokkerig haar bewegingen waren. Ze heeft een starre gang, dus ik moest mezelf zo positioneren als ik iets probeerde op te rapen of naar iets te kijken. Hoewel je de kamer vanuit verschillende gezichtspunten kunt zien, aangezien de camera beweegt terwijl je er doorheen beweegt, blijft de camera constant tijdens je reis. Er is wat ouderwetse besturingsdynamiek en de karakterafbeeldingen zijn op zijn best middelmatig. Sommige details bevielen me ondanks deze fouten.
Hoewel het camerawerk soms wat wankel kan zijn, hebben sommige fascinerende shots een bijna filmische kwaliteit. Bovendien zijn bepaalde goederen vereist voor de voortgang van het spel, dus je bent gedwongen om elke hoek te kijken. Dit klinkt in het begin misschien vervelend, maar voor ik het wist was er commotie achter een gesloten deur. Dit draagt bij aan het realisme van de setting omdat personages geluiden kunnen horen voordat ze deuren binnengaan. Als je rationeel bent, wil je zeker weten dat het water veilig is om over te steken.
Het vinden van de studeerkamer, waar Daniel verdween, betekende het einde van de goede tijden. Er hangt een bericht aan de muur dat onschuldig genoeg lijkt, maar toen ik het aan mijn inventaris toevoegde, schudde de kamer en was het zachte gegiechel van een kind te horen. In het holst van de nacht, alleen in een herenhuis, dat wil je niet horen.
Beste aankomende Nintendo Switch-spellen 2021-2022
Toen ik me dit realiseerde, ging ik volledig in paniek en bereidde ik me voor om het landhuis te bestormen. Het was in plaats daarvan mijn eerste ontmoeting met The Presence, een onaardse zwarte mensachtige die zich een weg probeert te banen door muren en ook naar andere kamers. Helaas kan The Presence door de deur gaan aangezien Sophie een stuk sterker is dan ze lijkt.
De eerste aflevering van Song of Horror is nog niet voorbij, maar dat was alles wat ik voorlopig moest weten. Song of Horror is een spel waar ik op terug zal komen. Ondanks zijn gebreken, dragen de verschillende krachten van elk personage en de kleine feiten die verborgen zijn in de voorwerpen die je verzamelt allemaal bij aan het oplossen van het mysterie en maken dit een gedenkwaardig horrorspel. Er is geen jump scare of gore in Song of Horror, maar in plaats daarvan experimenteert de film met je waarnemingen om je tot het einde te laten raden.
Laat een reactie achter