In veel opzichten wordt de Metroid Dread gekenmerkt door zijn griezelige sfeer en onheilspellende toon. Als gevolg van zijn horror-inspirerende invloeden is Metroid altijd maar een paar stappen verwijderd geweest van het horrorgenre. Metroid Dread brengt de verhaallijn verder naar het einde. Samus is prooi zodra ze voet op de planeet ZDR . zet
Elke dodelijke machine en elk monster op de planeet wil Samus' bloed, en ze is duizenden kilometers onder het aardoppervlak gestrand, afgesneden van de rest van haar bemanning. Ook is haar armkanon de enige ontsnappingsroute. Ondanks dat Samus' nieuwste avontuur de typische, op verkenning gebaseerde platformactie/actie levert waar we op anticiperen, heb ik nooit de overweldigende angst van me af kunnen schudden die dit avontuur zijn naam geeft... en het was de hele tijd gewoon fantastisch.
Een enorme niet-lineaire omgeving zoals ZDR is cruciaal voor Metroid Dread omdat Metroid een pionier is op dit gebied. In tegenstelling tot de gevaarlijke lavastromen van Cataris, bieden de vredige ondergrondse watervallen van Artaria een welkome afwisseling.
Er is een enorme onderwateroceaan in Burenia, waar veel roofzuchtige zeedieren leven. Regenwater stroomt langs de zijkanten van een buitenaardse tram, koude lucht drijft van bevroren platforms en vreemde beestjes verzamelen zich rond lichtbronnen, alleen om zich te verspreiden zodra Samus verschijnt.
Het verkennen van nieuwe plaatsen op Planet ZDR is altijd de moeite waard, omdat er altijd verdere verbeteringen te vinden zijn. Er zijn een klein aantal nieuwe vaardigheden, maar ze zijn handig en krachtig. Vooral indrukwekkend waren Samus' gloednieuwe multitarget-stormraketten, waarmee ze meerdere doelen tegelijk kon aanvallen.
De meeste verbeteringen van Dread zijn oude standbys die MercurySteam zich verplicht voelde toe te voegen, wat jammer is. Samus past niet langer door kleine openingen in Metroid Dread zonder de morph-ball, hoewel het niet zo spannend is om deze verbetering vele uren in een nieuwe Metroid-game te ontdekken. Er hadden in het begin meer klassieke Samus-vaardigheden moeten zijn om flitsendere Samus-upgrades mogelijk te maken. Zoals het is, lijkt Metroid Dread soms oud terrein te vernieuwen, maar dit is een klein minpuntje in wat over het algemeen een fantastisch spel is.
Het is goed om te zien dat Dread een paar dingen doet om dingen te veranderen, en een van de meest opvallende is de introductie van een nieuw type tegenstander genaamd EMMI. Deze Extraplanetary Multiform Mobile Identifiers kunnen zelfs het meest geavanceerde ruimteschip doen blozen als het op elektronica aankomt.
Tetris-effect: Verbonden| OneAngryGamer Eerlijke recensie
Een eerlijke strijd is niet genoeg om een EMMI te verslaan, dus Samus moet ze vermijden of een nieuw soort verhulling gebruiken die haar tijdelijk onzichtbaar maakt. Elke keer dat ik een EMMI ontmoette, voelde ik mijn maag zinken terwijl ik verwoed vluchtte voor veiligheid. Deze stressvolle kat-en-muis-confrontaties lieten me zweten.
Het armkanon van Samus wordt op bepaalde punten in het complot kort geüpgraded, zodat je de EMMI kunt verslaan. Hoewel je tot de tanden bent uitgerust, moet je nog steeds je reflexen en timing gebruiken om deze gevechten te overleven. Het is onvermijdelijk dat het overwinnen van deze moeilijkheden een bevredigende ervaring is. Net als bij de vorige baasgevechten van Dread, heb je je handen vol. Om je een idee te geven, Kraid, de drieogige groene gigantische hagedis, is terug.
Zijn spijkers op zijn buik ontwijken en vervolgens de muur op rennen om hem neer te schieten was extreem angstaanjagend vanwege de krappe ruimtes. Elk baasgevecht volgt een voorspelbaar patroon op hun naam, dus het zou vrij eenvoudig moeten zijn om deze ronde te winnen. Het overwinnen van elk obstakel in de strijd bracht me in een gevoel van euforie waardoor mijn hart sneller ging kloppen.
Tijdens het verkennen van het enorme niet-geaarde netwerk van Planet ZDR, komt Samus vast te zitten. In plaats van dat Samus in de diepten van de nacht duikt, suggereert deze introductie dat MercurySteam (de studio achter 3DS Metroid: Samus Returns) klaar is om het Metroid-paradigma te heroverwegen. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, volgt Metroid Dread het gevestigde patroon van Nintendo op zowel goede als slechte manieren. Hoewel deze reis een uitdaging is, is het niet beangstigend in de conventionele zin.
Nadat ik oog in oog kwam te staan met een buitenaards monster, kwam ik nooit meer uit mijn stoel. Desondanks zijn de griezelige sfeer en intimiderende ontmoetingen met de baas van Metroid Dread voldoende om de bijnaam van de game te rechtvaardigen. Metroid Dread is echter nog steeds een bloedstollende adrenalinetrip waar je niet bang voor hoeft te zijn, ondanks een paar kleine glitches.
Laat een reactie achter