om welke reden dan ook Star Citizen is een bokszak geweest voor de gamingmedia. Je hoeft niet ver te zoeken naar een hitstuk over het feit dat het spel een “buggy-puinhoop” is, zoals opgemerkt door Bedraad, en je hoeft niet ver te zoeken om aanvallen te vinden over de financiële structuur, de ontwikkeling en de einddoelen van het spel van mensen als game-ontwerper Derek Smart. Om welke reden dan ook houdt een deel van de mensen binnen de gamesindustrie en de mediasector er niet van Star Citizen. Blijkbaar zitten daar ook oud-medewerkers bij die aan de game hebben meegewerkt.

The Escapist [backup] publiceerde onlangs op 1 oktober een artikel met opmerkingen van huidige en voormalige medewerkers van Cloud Imperium Games over de onmogelijkheid van Star Citizen ooit klaar. Er werden uitdrukkingen als ‘giftige omgeving’ rondgegooid en sommige medewerkers werden ervan beschuldigd racistische, onverdraagzame taal te gebruiken. Er waren ook beschuldigingen over wanbeheer en slechte uitgaven.

De opmerkingen van de medewerkers waren vooral bedoeld om olie te geven aan een vuur dat brandt in de harten van iedereen die daar zin in heeft Star Citizen moet mislukken.

Chris Roberts, het hoofd van het project, reageerde met een zeer lange brief over de RSI-website [backup] waar hij zijn teleurstelling uitte in The Escapist en opmerkte dat de site vaak wordt beschouwd als in lijn met #GamerGate. Hij betreurde het feit dat ze zouden publiceren wat hij beschouwde als een “hitstuk” tegen Star Citizen. Hij merkte op dat hij neutraal staat tegenover #GamerGate, maar gelooft wel in hun strijd voor ethiek in de journalistiek, schrijven...

“Ik ben een gamer. Ik maak een spel waarvan gamers in overweldigende meerderheid hebben gezegd dat ze het willen maken, voor een bedrag van bijna $90 miljoen en stijgend! Ik geloof in ethiek in de journalistiek. Ik geloof ook in inclusief zijn voor iedereen en in het niet persoonlijk of online beledigen van mensen. Ik steun geen van beide kanten [van GamerGate] omdat ik vind dat het te polariserend is, maar ik geloof dat we het beter kunnen doen, als gamers, als journalisten en als mensen.”

The Escapist heeft vooraf contact opgenomen met Roberts Space Industries en Cloud Imperium Games en hen een dag de tijd gegeven om te reageren voordat ze het artikel publiceerden. De opgestelde weerleggingen en reacties waren echter niet opgenomen in het eerste artikel dat op The Escapist werd gepubliceerd. Roberts besloot stukjes uit het artikel te halen en erop te reageren in de openbare brief. De voorzitter schreef...

“We zijn een zeer publiek project en vertrouwen op de goede wil van gamers om te kunnen bestaan. Het hebben van een negatief artikel waarin de standpunten of opmerkingen van een klein aantal ontevreden ex-werknemers zijn opgenomen met hun eigen mening over de vraag of de zaken goed zijn verlopen of niet, vooral als ze achter anonimiteit worden afgeschermd, zou mensen een indruk van het project kunnen geven en bedrijf dat 100% vals is, vooral als wij geen deel uitmaken van het verhaal”

Het is waar dat het project zeer openbaar is. Er zijn vrijwel elke week updates over de voortgang van elke module, het ontwerp van de middelen, de kunst, de code, de techniek en de multiplayer. Het is ongeveer zo transparant als maar kan, afgezien van het ontbreken van een gedrukte stempel van de loonstrook van elke werknemer.

Roberts gaat verder met te zeggen...

“Ik weet dat dit soort materiaal geweldig is voor clicks, maar je moet ook niet vergeten dat we het hebben over de banen van 261 mensen en talloze aannemers.

 

“Hier heb je een 100% door gamers gefinancierd project op de pc, een platform dat bijna elke uitgever negeerde of waardeloze consolepoorten naar toe pushte, en je hebt een game in een genre waarvan iedereen zei dat het dood was op een niveau dat geen enkele uitgever zou durven – en je wilt het beschadigen? Zou de pers dit soort games niet moeten toejuichen? De gamers spraken. Ze wilden zoiets groots en ambitieus als Star Citizen.”

Ironisch genoeg lijkt geen van de mensen die zich uitspreken in het stuk van The Escapist in te gaan op het feit dat er in de AAA-sector niets bestaat zoals Star Citizen en dat er momenteel geen games zijn die willen doen wat Cloud Imperium Games probeert te doen.

Ik veronderstel dat veel fans van het space sim-genre het goed zouden vinden als zoveel mensen het willen zien Star Citizen mislukken als ze tenminste haalbare alternatieven hadden, maar de enige die in de buurt komen zijn nog steeds verre van perfect, inclusief titels als Elite: Gevaarlijk, Everspace en Limiet theorie, die allemaal in een bepaalde hoedanigheid nog in ontwikkeling zijn.

Volgens de ex-werknemers in het stuk The Escapist beweren ze dat Cloud Imperium Games al hun geld heeft opgebruikt en dat ze nog maar $ 8 miljoen over hebben, waarbij een van de anonieme individuen beweert ...

'Ze hebben 82 miljoen dollar uitgegeven, en wat valt daar uit te halen? Er is een demo, een racedemo, een first person shooter-niveau en een gebied waar je rond kunt lopen. Voor $ 82 miljoen,”

Zoals opgemerkt in het artikel en door Roberts, lijkt niemand enig bewijs te hebben dat aantoont dat dat het geval is, en dan hebben we het nog niet eens over het feit dat er slechts twee jaar aan ontwikkeling is geweest voor wat velen zouden beschouwen als een titel op AAA-niveau. Als de game na vijf jaar nog steeds niets anders heeft dan drie demo's, zou er paniek moeten uitbreken.

Derek Smart heeft geprobeerd ervoor te zorgen dat een onafhankelijke auditor zou binnenkomen en de financiële activa van Cloud Imperium Games publiekelijk zou beoordelen; het is iets dat Roberts misschien zou moeten overwegen om op zijn minst een deel van de controverse te onderdrukken over hoeveel ze tot nu toe daadwerkelijk hebben uitgegeven.

Een andere anonieme persoon beweerde dat het allemaal om het uitgeven van geld aan reclames ging en niet om het maken van een spel, schrijven...

“We waren altijd aan het bouwen naar het volgende evenement,” […] “Het ging niet om het maken van een spel. het ging over een flitsende demo voor Gamescom, of PAX, of de volgende commercial. Het voelde nooit alsof ze een game probeerden te maken, maar eerder dat ze digitale ruimteschepen probeerden te verkopen.”

Ik ben misschien geen voorstander, maar mijn gezond verstand heeft me op dit moment laten zien dat er op dit moment meer te spelen is en dat er meer inhoud wordt getoond dan waarmee DICE en EA hebben laten zien Star Wars: Battlefront. We hebben demo's met meerdere bemanningsleden gezien, en de Arena Commander-modus, Hangar en Sociale module zijn op dit moment speelbaar en alle drie hebben activa en functionaliteit van hogere kwaliteit dan de meeste AAA-games die momenteel op de markt zijn. Objectief gezien zou er op dit moment niets speelbaars zijn als het ging om het bouwen aan evenementen en het uitgeven van geld aan reclames.

https://www.youtube.com/watch?v=hm1KJiZGx7Q

Vreemd genoeg is het zelfs met de speelbare demo’s en de uitgestelde release – en eerlijk gezegd het meest flagrante wat CIG en RSI tot nu toe hebben gedaan, mensen niet van tevoren laten weten dat het waarschijnlijk op zijn minst vijf jaar zou duren om deze game te voltooien – enkele van de anonieme [ex]-werknemers verklaarden dat het allemaal als een oplichterij voelde, schrijven...

“Fans kwamen de studio binnen en ik wilde zeggen: 'Kerel, ren.' Neem je geld en ren weg.' Ik had het gevoel dat ik deel uitmaakte van een oplichterij,” […] “Dit zou de crowdfunding ernstig kunnen schaden, tenminste voor games. Wie wil dat nog een keer doen? Mensen zullen naar alles kijken en denken: 'maar wat als het weer een Star Citizen is?'

Een oplichter is een plan om geld te krijgen zonder er iets voor terug te bieden. Dingen als Crash Override Network of Rebel Game Jam? als ze niets hebben geproduceerd, maar wel geld hebben aangenomen, ben je gewoon opgelicht.

Tot nu toe zijn er speelbare demo's van Star Citizen dus het hele gedoe heeft geen zin, gezien het feit dat veel mensen van over de hele wereld tijd en energie hebben gestoken in het creëren van iets dat mensen nu ervaren. Nee, de juiste term waar ze naar op zoek zijn is “pipe dream”… dat lijkt beter toepasselijk voor waar ze het over hebben.

If Star Citizen Als dit lukt, wordt het een historische triomf in de wereld van interactief entertainment. Chris Roberts zal zijn afgestudeerd van de status van legende naar de mythische status van god in de game-ontwikkeling. Misschien zijn er mensen die niet willen dat Roberts of Cloud Imperium Games die status bereiken, misschien wordt dit iets uit een roman van Ayn Rand of die van Ken Levine. BioShock spellen; misschien zijn er mensen die niet willen dat Roberts de Andrew Ryan van de ruimtesimulators wordt... of misschien willen ze 'Rapture' zelf besturen?

Hoe het ook zij, het stelt mij als gamer teleur dat ze de game niet kunnen afmaken Star Marine module en de persistente universe-module omdat de ontwikkelaars van Star Citizen zijn verwikkeld in onnodig drama. Tenzij iemand bewijs heeft van wangedrag of illegale activiteiten, lijkt het gebakken lucht.

Eén ding dat game-ontwerper Paolo Munoz noemde tijdens het SPJ-evenement in Miami, Florida, is dat “Gawker levens vernietigt”… een zin die kort samenvat hoe outlets in clickbait-stijl op alle mogelijke manieren proberen relevant te blijven, zelfs ten koste van het leven van iemand anders. Deze zinsnede staat haaks op het feit dat journalistiek daadwerkelijk kan worden gebruikt om levens te helpen.

Alleen al op het gebied van gaming zouden zonder mediajournalistiek veel Kickstarter-campagnes nooit hun doel hebben bereikt, en zonder deze media zouden nieuwe intellectuele eigendommen, nieuw leven ingeblazen merken of nieuwe interactieve entertainmentervaringen nooit tot bloei zijn gekomen. Titels zoals FTL, Woestenij 2 or pilaren der eeuwigheid ze profiteerden allemaal van positieve berichtgeving in de media, zoals games Schaduwen van de Eeuwigen is nooit tot stand gekomen dankzij hitstukken op sites als Kotaku, die ertoe hebben bijgedragen dat de belangstelling voor het project en de crowdfundingcampagne is verdwenen.

Veel ervan komt neer op een paar heel eenvoudige vragen met betrekking tot wat het journalistieke doel is van stukken die dromen kunnen opbouwen of levens kunnen vernietigen: welk soort effect zal een potentieel schadelijk artikel hebben op het onderwerp dat het bespreekt? Zal het ten goede of ten kwade zijn? En naar wat voor resultaat zijn mensen op zoek?