Het lijkt bizar dat een jaar geleden een artikel over de lancering van de op gebaren gebaseerde armbanden genaamd Myo uiteindelijk zou uitmonden in een artikel over het spelapparaat dat wordt gebruikt om robotachtige, prothetische ledematen te besturen.

Vorig jaar introduceerde Thalmic Labs het Myo-gebaararmbandapparaat exclusief op Amazon voor $ 199.99. Hierdoor konden gebruikers het apparaat gebruiken voor gaming en VR. Ik grapte dat dit perfect zou zijn voor robotprothesen. Kijk eens aan, dit jaar hebben ze het concept naar een geheel nieuw niveau getild, waardoor gebruikers met een handicap aan ledematen robotische ledematen daadwerkelijk kunnen besturen met behulp van vaste software-invoer vanuit een interface die werkt met Myo's zenuwsignaaltolken.

CNET heeft een interessant artikel geschreven over de vorderingen na onderzoek dat werd uitgevoerd aan het Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory, waar patiënt Johnny Matheny werd uitgerust met een spiergestuurd prothetisch ledemaat dat werkt op basis van de gebarenmetingen van de Myo. Hieronder ziet u een demonstratie van de prothese in actie.

Oh man, als Matheny een hoes van polycarbonaat krijgt die over de Myo en het blootliggende ledemaat past, zou hij er precies zo uit kunnen zien als Adam Jensen uit Deus Ex.

Volgens het persbericht op de Website van de Johns Hopkins Universiteit, merken ze op dat Matheny aan de ontvangende kant stond van de modernste chirurgische verbeteringen waarmee een koker aan zijn ontbrekende ledemaat kon worden bevestigd, waardoor vervolgens een robotprothese kon worden bevestigd. De socket kan spier- en zenuwbewegingen lezen, die vervolgens als gegevens kunnen worden geëxtrapoleerd wanneer apparaten zoals de Myo zijn aangesloten.

Volgens het persbericht…

“Matheny, wiens linkerarm in 2008 werd geamputeerd vanwege kanker, wordt beschouwd als een pionier op het gebied van geavanceerde armprothesen. Hij was de eerste patiënt in het Johns Hopkins Hospital die gerichte spierreinnervatie (TMR) onderging, een chirurgische ingreep waarbij de zenuwen die ooit de arm of hand aanstuurden opnieuw worden toegewezen. Hierdoor kunnen geamputeerden aan de bovenste ledematen een geavanceerde techniek beter gebruiken en controleren. prothese.”

De methode voor het toevoegen van een directe bionische verbinding aan het geamputeerde ledemaat is een van de twee verschillende soorten methoden die kunnen worden gebruikt: de ene intraveneus die rechtstreeks op de zenuwen aansluit, terwijl de andere extern is, waarbij gebruik wordt gemaakt van apparaten die aan de huid zijn bevestigd om gegevens te lezen.

Ik stel me voor dat ze in de nabije toekomst de biometrische lezers chirurgisch direct onder de huid kunnen implanteren, zodat gebruikers kunnen douchen en zich in vloeistoffen kunnen onderdompelen zonder zich zorgen te hoeven maken over beschadiging van de elektrische componenten. Ook zouden de chirurgische implantaten de noodzaak wegnemen om omvangrijke apparatuur zoals de Myo aan een arm of been te bevestigen.

Niettemin is de Myo een enorme stap voorwaarts in de vooruitgang van modulaire gegevensuitlezingen en kosteneffectieve robotica voor vervanging van prothetische ledematen.

Volgens Matheny is dit een van de meest geavanceerde en mobiele methoden die hij heeft ervaren voor robotprothesen, en zegt in het persbericht...

“Vroeger was de enige manier waarop ik de prothese kon aantrekken, dit harnas met zuignap en riemen; maar nu, met osseo-integratie, maakt het implantaat dat allemaal overbodig. Het is nu allemaal natuurlijk. Niets houdt mij tegen. Vroeger had ik een beperkt bereik; Ik kon niet over mijn hoofd en achter mijn rug reiken. Boem, die beperking is verdwenen.”

Volgens het CNET-artikel wordt dit proces waarbij de Myo wordt gebruikt als tussenpersoon tussen het ledemaat en de drager (waarbij de gegevens naar een nabijgelegen computer worden gestuurd voor verwerking voordat ze worden teruggestuurd naar het ledemaat zelf) elektromyografie genoemd.

In wezen kan de Myo worden gebruikt bij vrijwel elke vorm van ledemaatvervanging, of het nu om een ​​voet, een been, een hand, een vinger of een arm gaat.

Voor $ 199.99 boekt het zeker vooruitgang op de onderzoeksafdeling zonder dat het een arm en een been kost (geen woordspeling bedoeld).

Als de Myo zou worden gecombineerd met de nieuwe 3D-geprinte protheses, zou het effectief kunnen lukken om een ​​ledemaat te laten vervangen voor iets minder dan $ 1,000. Veel hiervan zal afhangen van de prothese zelf en de software die op een mobiel apparaat kan draaien om als tolk te werken.

Het is hilarisch om te bedenken dat de media de game-industrie de afgelopen twee jaar op gewetenloze wijze hebben belasterd, maar het is een draadloos game-apparaat dat serieuze vooruitgang boekt in de revolutie in de vervanging van bionische ledematen bij geamputeerden. Het is iets om over na te denken.