Blackbird Interactive en Gearbox Software hebben onlangs het realtime strategiespel uitgebracht Homeworld: woestijnen van Kharak op Steam voor de pc-gaminggemeenschap. De RTS-titel heeft veel interessante feedback gekregen, met name met betrekking tot hoe goed de graphics zijn, hoe beperkt de inhoud verder gaat dan een paar kaarten in schermutseling en een campagnemodus van 10 uur, en hoe gematigd alledaags de AI is.

De game werkt als een prequel op de Homeworld franchise, die meestal gigantische ruimtegevechten en strategische gevechten tussen de sterren omvat. Woestijnen van Kharak is een grondspel waarin spelers de rol aannemen van een opgravingsploeg die onderzoek doet naar gecrashte ruimteschepen om ze te bestuderen en uiteindelijk de ruimte in te reizen. De crashlocaties worden echter bewaakt door Gaalsiens en hun meedogenloze strijdkrachten.

De campagne richt zich op spelers die een geweldige reis maken door meer dan een dozijn missies, waarbij ze onderweg grondstoffen veiligstellen en vijanden verslaan. Spelers voeren het bevel over een grondschip genaamd de Kapisi waarmee ze nieuwe uitrusting kunnen ontwikkelen en extra eenheden kunnen inzetten.

Homeworld: woestijnen van Kharak beschikt over een schermutselingsmodus tegen de AI, evenals een online PvP-modus tegen andere spelers.

Maar hoe goed houden de functies stand onder de loep voor de prijs van $ 49.99? Nou, het is interessant omdat sommige mensen het goed vinden, terwijl anderen het gevoel hebben dat je niet genoeg krijgt voor de vraagprijs.

Mayonaise nam de tijd om er een recensie over te schrijven Woestijnen van Kharak nadat hij heeft toegegeven dat hij meestal geen recensies schrijft, waarin hij zegt ...

“Ten eerste de campagneduur. Ik heb ongeveer 10 uur alleen campagne gespeeld. Ik heb geprobeerd om alle beschikbare bronnen voor *alle* 13 missies te bemachtigen en het kostte me minder dan 10 uur om dit voor elkaar te krijgen. Ik voelde me behoorlijk teleurgesteld toen ik besefte dat dit het was.

 

“Ten tweede is de AI gewoon een puinhoop. Er is hier geen echte uitdaging. Heb je net tientallen AA-eenheden gebouwd en ben je bang dat AI alleen grondeenheden zal sturen? Maak je geen zorgen, ze zullen die strijders blijven sturen.

 

“Zou ik € 46 uitgeven voor dit spel, wetende hoe kort mijn tevredenheid zou zijn? Waarschijnlijk niet. Zou ik het aanbevelen aan een die-hard Homeworld-fan? Waarschijnlijk wel, maar alleen als je echt bereid bent zoveel geld uit te geven voor een spel dat zo kort is.”

FewFingerDeathPunch had soortgelijke klachten, maar ging dieper in op de hele zaak, schrijven ...

“Gevechten hebben een ernstig gebrek aan belang van individuele eenheden, de enige manier waarop je kunt winnen is meestal door eenheidsspam, je gooit veel van de starteenheden meteen overboord. Er is geen ballistiek, tenminste voor zover ik kan zien, railkanonschoten lijken RNG te zijn en al het andere is gewoon vals geanimeerd in vergelijking met wat er daadwerkelijk schiet en wat daadwerkelijk schade oploopt.

 

“Ik wil heel graag zeggen dat ik hiervan heb genoten, waarschijnlijk wel. De campagne (hoe weinig fantasierijk ook) is genoeg om je te laten voltooien, maar dat is vrijwel alles wat je krijgt. Als je een die-hard Homeworld-fan bent en deze epische reis van de grote expeditie wilt meemaken, wees dan voorbereid op het gevoel van een zeer gehaast spel. Buggy-animaties, unit-clipping, ik ben er vrij zeker van dat ik het allemaal heb genoemd.

Lenutrie Metanol betreurde ook de AI en de “leegte” van de campagne en schreef …

“Duim omlaag omdat ik objectief moet zijn (en niet iedereen hoeft een fan van de saga te zijn).
De gameplay is goedkoop: de weinige beschikbare eenheden resulteren in weinig tactieken en strategieën. Heeft de vijand luchtafweergeschut? Als hij niet met vliegtuigen wordt verpletterd, ga dan met kruisers (en dat is alles). Scenario's zijn zo leeg. Ja, de game gaat over de woestijn, oké, maar toch heb je het gevoel dat er iets ontbreekt.”

ByroniusMonnik Het voelde alsof er niet genoeg tijd en waardering in de campagne was gestoken als het erom ging de speler iets langdurigs en bevredigends te laten doen, schrijven...

“[…] het was een goede wedstrijd, maar het voelde als een halve wedstrijd. De campagne was te kort, er waren maar een handvol eenheden en de technologieboom voelde oppervlakkig en gehaast aan. Er waren veel upgrades, maar je blies er zo snel doorheen dat er geen tijd was om de effecten ervan te waarderen.

 

“Een halve aanbeveling. Koop hem, maar wacht tot hij in de uitverkoop is.“

Bill S. Clinton Esq., deelde soortgelijke gedachten en beweerde dat het spel beter zou zijn als het met korting zou worden gekocht, en schreef ...

“Niet slecht, maar ook niet geweldig. Het is erg kort, er is niet veel variatie in eenheden en het voelt alsof ze op sommige plaatsen de bochten bezuinigen. Zou het nog steeds aanbevelen boven andere games die uitkomen, maar het kan niet tippen aan de oude Homeworlds en voor de vraagprijs ontbreekt het aan inhoud en verfijning. Wacht op een uitverkoop”

Toch had niet iedereen het gemakkelijk. Sommige gamers genoot van de uitdaging en waren zeer betrokken bij de graphics, audio en campagnemodus. Solais was het niet eens met degenen die zeiden dat het spel te gemakkelijk was, schrijven ...

“Ik moet zeggen dat het leek alsof ik precies het tegenovergestelde vond van waar iedereen het over had over de campagne, inclusief TotalBiscuit. Ze zeiden dat de campagne heel eenvoudig is, dat er te veel bronnen zijn, dat je eenheidstypes uit het niets krijgt zonder uitleg, enz. Ik ontdekte dat dit allemaal niet waar was, omdat ik het moeilijk had op de normale moeilijkheidsgraad, ik was altijd buiten grondstoffen, en elk afzonderlijk eenheidstype dat je krijgt, wordt uitgelegd. Dus die specifieke kritiek vind ik raar. Maar misschien ligt het aan mij.”

Cheshire legde uit dat het spel niet per se kaal was, het was gewoon meer gericht op kleine schermutselingen met intieme gevechten, schrijven...

“Het nieuwe Homeworld-gedeelte gaat niet over grote schermutselingen – het is netjes gemaakte RTS die zorgvuldig verschillende benaderingen en functies van bekende strategiespellen uit het verleden combineert. Stel je voor dat je Ground Control 1 zou spelen in een heel mooie duinachtige woestijn, waar commandant APC eenheidsproductie/onderzoekswerk doet en oogstmachines mineralen verzamelen. Het is een tactische RTS met wat eenheidserfenis uit originele Homeworlds en gameplay over kleine legers en squads – en dit zal een volledige beschrijving van DoK zijn.”

[SFSS]Synystr was geboeid door de cinematica, volledig verrast door de kunststijl en het ontwerp en kon er niet achter komen of het live-action was met een filter of handgetekend (het waren eigenlijk live-action-foto's met een olieverf-overlay die waren geanimeerd vergelijkbaar met Flash-games)…

“De tussenfilmpjes verbijsteren mijn gedachten. Ze zien eruit als live-action, maar zijn zwaar gestileerd om er met de hand getekend uit te zien. Maar ik ben niet zeker. Hoe dan ook, ze zijn fantastisch. Ze probeerden echter een paar keer een “tatooine zonsondergang”-foto te maken... wat lastig was met slechts één zon. Maar de inspanning werd opgemerkt.”

Cswiger complimenteerde ook de graphics en gevechten, waarbij veel lof werd uitgesproken voor de eenheidstypes en hoe effectief ze zijn tijdens gevechten...

“Gevechten zijn leuk en doen me veel denken aan Ground Control, wat best goed is. Ik denk dat ik graag wat meer variatie aan eenheden zou willen, maar ik ben nog maar op een derde van de weg. Micro is een beetje van belang – niet zozeer in grote gevechten, aangezien unit-AI zelf redelijke doelen kiest – maar als je dat hebt gedaan een railgun die vanaf het maximale bereik op je af schiet, en als je LAV's hun snelheidsboost gebruiken, kan de dreiging sneller worden beëindigd.

Steenkoude Jane Austin genoot van het spel, maar vond dat de campagne een beetje aan de korte kant was – ze had het gevoel dat ze dit goedmaakten met geweldige unit-ontwerpen en animaties, schrijven...

“Hoewel de campagne kort is (ik was in ongeveer 14 uur klaar, zonder bijzondere haast), is de plot leuk en heeft hij mij verrast, en de missies bezorgen je af en toe een curveball, zoals het leiden van een team dat onafhankelijk opereert. van het hoofdgedeelte, zonder productiefaciliteiten. Over het algemeen is de gameplay leuk en boeiend, hoewel ik geen commentaar kan geven op de multiplayer, omdat ik verschrikkelijk ben in RTS en gewoon op computers stamp terwijl ik naar mooie explosies kijk.

 

“Mijn enige echte klacht is dat ik met de hoofdcamera niet zo ver kan uitzoomen als ik zou willen, dus heb ik een groot deel van de game in sensorweergave doorgebracht in plaats van te genieten van de woestijnlandschappen, maar de ontwikkelaars lijken een actieve interesse in feedback en spelerssuggesties, dus de kans is groot dat dit wordt opgelost.”

Schisma-navigator voelt dat de game potentieel heeft, maar er zijn een aantal zeurende bugs die moeten worden aangepakt en nog een paar multiplayer-kaarten om de herspeelwaarden uit te breiden, maar over het algemeen zijn ze all-in Homeworld: woestijnen van Kharak, Schrijven ...

“Zeker de volle prijs waard als je een thuiswereldfan bent. Als dat niet het geval is, wil je misschien even wachten met kopen voor de volle prijs totdat de ontwikkelaars een aantal van de gezeurde problemen hebben opgelost en meer kaarten hebben uitgebracht.

 

“2016 blijkt een geweldig jaar te zijn voor RTS vergeleken met de blindgangers van 2015 in Gray Goo en Act of Aggression. Deserts of Kharak is een leuk liefdeswerk met geweldige ontwikkelaars en een mooie toekomst voor zowel Homeworld als Homeworld in het algemeen.”

De algemene feedback is dat als je een die-hard fan bent van Homeworld dan zul je er waarschijnlijk van genieten Woestijnen van Kharak. Als alternatief zullen de beperkte campagne en de ietwat oppervlakkige AI ervoor zorgen dat fans verlangen naar meer.

Velen zijn het erover eens dat de game geen $ 49.99 waard is, maar als hij goedkoper wordt, is dit iets dat RTS-fans misschien willen overwegen om toe te voegen aan hun bibliotheek.

U kunt kiezen uit een digitale kopie van Homeworld: woestijnen van Kharak van het Steam Store. Voor meer informatie over het spel kun je terecht op de officiële website.