Een 3D-geprinte robotprothese van IKO Creative Prosthetic System verscheen voor het eerst op het toneel in de zomer van 2015. De prothese was uniek omdat deze niet alleen een behuizing had die was gevormd naar de vorm van de arm van de drager, maar de drager ook in staat stelde om plaats een 3D-prothese die aangepaste Lego-ontwerpen kan gebruiken. Dit innovatieve stukje technologie is onlangs bekroond met de Grand Prix-prijs en erkend op een beurs in Parijs in 2016, genaamd netexplo.
Volgens de BBC Het apparaat werd gevierd vanwege zijn vindingrijkheid en creativiteit. Door de veelzijdige toepassing van 3D-geprinte technologie te combineren met robotprothesen en de mogelijkheid om op maat gemaakte ledematenbevestigingen met daadwerkelijke functionaliteit uit Lego te maken, wist het bij Netexplo veel aandacht te trekken.
De maker van de IKO-prothese, Carlos Arturo Torres, werkte vroeger op de onderzoeksafdeling Future Lab van de Lego Group. Torress legde aan de BBC uit dat hij niet had verwacht dat hij zou winnen, maar dat hij het tot leven wilde brengen nadat hij in een regio terechtkwam waar oorlog en de kosten van vechten permanente en schijnbaar onherstelbare littekens op het menselijk leven kunnen achterlaten...
“Ik had de Grand Prix niet verwacht.
“Als Colombiaan groei je op met het wapenconflict en we zijn ons er zo van bewust dat mensen ledematen verliezen of moeilijkheden ondervinden door oorlog” […] “Toen ik bij Lego werkte, besefte ik hoe sociaal speelgoed kan zijn,”
Het IKO-project zoekt momenteel naar investeringen om iets groters, groters en consumentvriendelijkers te worden. Ze hebben afgelopen juni een video uitgebracht waarin wordt getoond hoe de prothese is gebouwd, hoe deze werkt en hoe deze met relatief weinig fysieke toepassing kan worden gebruikt om de hulpstukken tot leven te brengen. Je kunt het bekijken in de onderstaande video, met dank aan Technoneo.
Volgens het BBC-artikel zal de bovenstaande prothese met het Lego-hulpstuk ongeveer $ 5,000 kosten. Het kost $ 1,000 om een nieuw stopcontact te krijgen naarmate het kind ouder wordt en vervanging nodig heeft.
Als $ 5,000 een beetje hoog lijkt (en voor de gemiddelde persoon is dat zeker het geval), zijn er momenteel goedkopere alternatieven beschikbaar.
Hoewel de functionaliteit grof is en archaïsch als het gaat om het vermogen om precisiebewegingen vast te houden en uit te voeren, is er nog een 3D-geprinte prothese die wijdverspreid in San Francisco verschijnt dankzij het Main Learning and Literacy Center in een in San Francisco gevestigde openbare bibliotheek in Californië.
Volgens de San Francisco Chronicle ze melden dat de bibliotheek haar middelen gebruikt met de hulp van barmhartige Samaritanen om prothetische ledematen in 3D te printen om mensen in het gebied in nood te helpen.
Het duurt 25 uur om alle onderdelen af te drukken en ongeveer drie uur om te bouwen. De arm bestaat uit 289 lagen en 30 stukken. De bibliotheek heeft tot nu toe twee armen gemaakt.
Volgens programmamanager Laura Lay van de bibliotheek is dit de moeite waard om kinderen te helpen en het feit dat de onderdelen gemakkelijk vervangbaar zijn, betekent dat het geen arm en een been kost om ze actief en actief te houden...
“Deze handen werken echt voor een kind dat opgroeit. De verbindingsdelen klikken gewoon vast, dus als er een stuk breekt, kunnen ze gewoon een ander exemplaar printen. Er zijn echt positieve gevolgen voor wat we met onze printers kunnen doen.”
De hand kan dingen vastgrijpen met behulp van een klein katrolsysteem, het is identiek aan de andere 3D-geprinte handen die gratis zijn gemaakt en uitgedeeld via vrijwilligersprogramma's. Het is een basisontwerp dat een beetje lijkt op de prothese van Venom Snake Metal Gear Solid V: The Phantom Pain, maar biedt veel minder functionaliteit. Niettemin zijn groepen als E-nable er sinds 1,500 in geslaagd om ongeveer 3 37D-prothetische ledematen te verzenden naar kinderen over de hele wereld in 2013 verschillende landen.
Sommige onderzoeksgroepen onderzoeken al manieren om de technologie te bevorderen, zodat deze meer omvat dan alleen de mogelijkheid om een functionele arm te hebben. Er wordt veel onderzoek gedaan om prothetische vingers minder omslachtig en wendbaarder te maken.
Een recent rapport van EPFL-nieuws onthulde vooruitgang in robotica met gevoelige aanraking waardoor cijfers kunnen uitzetten en de grip rond een object wordt beperkt met behulp van variabele elektroden. Zie het als iets dat lijkt op Batmans cape van geheugenstof in die van Christopher Nolan Batman Begins. In onderstaande video leggen ze het uit.
Het is een behoorlijk slimme technologie, waarbij gebruik wordt gemaakt van rekbaar silicium met speciaal ontworpen elektroden waarmee ze een verscheidenheid aan objecten kunnen grijpen met een verschillende mate van dichtheid of gevoeligheid. Ze zijn nog steeds bezig om de zachte elektronische grip geschikter te maken voor algemeen gebruik, maar ik zie niet dat dat bijzonder moeilijk is.
Het kleine formaat en de sterke grip zouden het een perfecte aanvulling maken op enkele van de robotachtige prothetische ledematen die momenteel in ontwikkeling zijn of op het punt staan distributie op de massamarkt te zoeken.
