Een aantal belangenconflicten zijn onderzocht en blootgelegd door enkele anonieme gravers die de klok rond hebben gewerkt sinds #GamerGate begon bepaalde slechte praktijken van videogamejournalistiek voor iedereen binnen de gemeenschap onder de aandacht te brengen. De laatste poging om te graven draait om een ​​gebrek aan openbaarmaking tussen Critical Distance en een van hun beschermheren, Silverstring Media.

Op Twitter, Maximus Honkmus tweette een pastebin bestand met een aantal gekoppelde citaten waarin het mediakanaal voor videogames, Critical Distance, zonder openbaarmaking over materiaal of personen van het advies- en PR-bureau Silverstring Media schreef of ernaar verwees.

Zoals aangegeven aan het begin van het pastebin-bestand, is Silverstring Media een Patreon-supporter van kritische afstand.

Een alternatief archief van de Patreon-pagina laat zien dat ze Critical Distance in ieder geval sinds medio 2014 financieel steunen via Patreon.

Als u probeert toegang te krijgen tot Silverstring's Patreon pagina Op het moment dat dit artikel werd geschreven, staat er dat de pagina privé is, zodat het publiek niet kan zien aan wie zij financieel bijdragen.

Meer dan een dozijn belangenconflicten staan ​​vermeld in de pastebin, waar verschillende leden van Critical Distance hebben geschreven over producten of individuen van Silverstring Media zonder op zijn minst te onthullen dat Silverstring Media financiële banden heeft met Critical Distance.

Wat betreft de voorbeelden van belangenconflicten… een archief van Silverstring's projectpagina laat zien dat een van hun projecten een spel bevat genaamd Glitchhikers. Het spel werd genoemd in een stuk op 25 mei 2014 waar ze linken naar een uitgebreide blog over de game.

In een ander geval, op April 17, 2015 Zoya Street, hoofdredacteur van Silverstring Media, sloot zich aan bij Critical Distance om de geschiedenis van Everyday Games te bespreken. Noch het introartikel, noch de podcast onthullen dat Silverstring Media financiële banden heeft met Critical Distance.

Critical Distance bracht ook Zoya Street als hun senior curator in 2016, en promootte de werknemers van Silverstring verder in een overzichtsstuk over Maart 20th, 2016 door te linken naar inhoud geproduceerd door Street zonder enige openbaarmaking van financiële banden.

Het is heel interessant, want nadat #GamerGate in de nazomer en herfst van 2014 van start ging, begon zelfs Game Informer onthullingen in hun artikelen te plaatsen wanneer ze over GameStop, hun moederbedrijf, schreven of noemden.

In dit geval lijkt Critical Distance geen moeite te hebben gedaan om onthullingen tot een primair doel van hun inspanningen te maken.

Ironisch genoeg, Twitter-gebruiker nukbaar gekoppeld aan een discussie van vroeger 2013, waar Critical Distance werd bekritiseerd door Dan Cox van Video Games and Human Values ​​Initiative in een Google Group-discussie waarin Cameron Kunzelman, bijdrager aan Critical Distance, een nieuwe functie wilde starten waarin ze de dingen zouden bespreken die ze wel en niet leuk vonden Kritieke afstand in de afgelopen week. Cox reageerde met...

“Hoewel ik denk dat dit het potentieel heeft om discussie te genereren, opent het ook de deur om te klagen over Critical Distance zelf. Ik heb bijvoorbeeld al gezien: “De game van Cameron Kunzelman is gekoppeld aan? Draagt ​​hij niet bij aan Critical Distance?” als reactie op dit laatste bericht.”

De kwestie van openbaarmaking en belangenconflicten werd in die draad afgesloten door Zach Alexander, destijds plaatsvervangend curator, die antwoordde met het volgende …

“[…] alsjeblieft, alsjeblieft, start een aparte draad over de selectiebias van CD. het is een discussie, maar het is iets anders dan praten over de coole dingen die WEL met elkaar verbonden waren.”

Uit de pastebin blijkt ook dat artikelen gepubliceerd door werknemers van Silverstring Media de inhoud van Critical Distance promootten zonder te onthullen dat ze financieel in de outlet investeerden.

#GamerGate was in wezen boos over het feit dat gamejournalisten en game-ontwikkelaars zo hechte vrienden waren geworden dat sommige gamejournalisten weemoedig over hun ‘vrienden’ schreven zonder enige vorm van openbaarmaking. Ze gebruikten hun mediaplatforms effectief om specifieke mensen in de schijnwerpers te zetten, zonder dat de gemiddelde lezer het wist.

De meeste gamers vinden het niet erg als een journalist reclame maakt voor het spel van een vriend, geliefde of financiële investeerder, maar ze vinden het wel erg als het niet openbaar wordt gemaakt. In het laatste voorbeeld maakt het de FTC zeker uit als het product van een financiële belegger niet openbaar wordt gemaakt.

Ik heb Critical Distance geïnformeerd over de belangenconflicten. Hopelijk zien we vanaf nu onthullingen wanneer ze betrekking hebben op producten van degenen die financieel in het verkooppunt hebben geïnvesteerd.

(Main afbeelding met dank aan Schurftig zwart schaap)