Franse ontwikkelingsstudio Piranaking uitgebracht LastFight op Steam met krachtige feedback van de gaminggemeenschap. De indietitel is een 3D-terugblik op Capcoms iconische Dreamcast-game, Vermogen Stone. De community lijkt eigenlijk heel veel van het spel te houden, ondanks het feit dat ze er een paar problemen mee hebben als het gaat om de variatie en diepgang van de inhoud.

LastFight is een één-op-één of twee-tegen-twee 3D-vechtgame die zich afspeelt in acht verschillende fasen, met 10 verschillende speelbare personages. De kunst en ontwerpen zijn geïnspireerd op het stripboek Laatste man.

Er is een verhaalmodus waarin spelers met twee verschillende personages door verschillende fasen kunnen strijden, en dan is er de standaard lokale multiplayer-modus waarin maximaal vier spelers het in twee-tegen-twee-wedstrijden kunnen uitvechten.

Je kunt zien hoe de gameplay eruit ziet met een video van 20 minuten hieronder van YouTuber runJDrun, die een aantal van de verhaalmodusmissies voor één speler doorloopt.

De gameplay is snel en heftig en elk van de 10 personages is met liefde gemaakt door Piranaking. De heldere 3D-beelden en snelle gevechten worden benadrukt als enkele van de best verkopende argumenten voor LastFight.

De GameTutor verklaart in zijn recensie ...

“Last Fight is in wezen de Power Stone-game waar Capcom de afgelopen 16 jaar op heeft gewacht.

 

“De verhaalmodus volgt Duke Diamonds of Richard Aldana in een missie om Richards vriendin te redden die is ontvoerd door een geheime organisatie tijdens een epidemie van drugsgekke rellen. Het is behoorlijk gek, maar past goed bij het thema van het spel.

 

“De cast van 10 personages bevat een mooi breed scala aan personages, van buitenaardse wezens tot zwervers en zakenlieden met geitengezichten, maar over het algemeen is het spelen zoals ze behoorlijk vergelijkbaar en er is geen enorm divers scala aan vaardigheden. Er zijn 4 verschillende transformaties te ervaren en deze veranderen de speelstijl radicaal en zijn allemaal behoorlijk verschillend. Sommige zijn beter dan andere, maar ze waren allemaal leuk om te zijn en waren altijd een belangrijk onderdeel van het winnen van een gevecht.

Anderen genoten ook van de transformatievaardigheden, die kunnen worden ontgrendeld door speciale power-ups te verzamelen, verspreid over de fasen.

Het is ook mogelijk om items en wapens op te pakken – zoals te zien is in de video hierboven – om ze naar tegenstanders te gooien of om ze te gebruiken om het leven eruit te slaan.

Brudda legden in hun recensie uit dat het spelen van elk personage en het beheersen van de bewegingen eenvoudig is dankzij het vereenvoudigde besturingsschema, schrijven...

“De gameplay is redelijk eenvoudig en met eenvoudige bediening heb je: aanvallen, speciale aanvallen, grijpen, ontwijken, springen, blokkeren en rennen. Je hoeft geen speciale handelingen uit te voeren om combo's te maken; ze zijn allemaal vooraf ingesteld, dus je blijft gewoon op de aanvalsknop tikken en het personage zal zijn unieke moveset uitvoeren.'

ZwartBlitzkrieg merkte op dat de bedieningselementen los zijn en vergelijkbaar met Vermogen Stone, maar niet zo strak als de Capcom-jager, merkt hij ook op dat de transformaties, hoewel cool, enigszins beperkt zijn in hun veelzijdigheid...

“Hoewel ik geen fan was van de personages of het oorspronkelijke ontwerp, is de gameplay een stevige knipoog naar de originele Dreamcast-partyvechter. De toevoeging van een streepje en blok zijn goed, maar ik heb ze nauwelijks gebruikt omdat ik van de school van Power Stone kom waar die dingen een illusie waren. De besturing voelt goed aan, maar is een beetje losjes.

 

“Ook ongeacht wie je bent, kun je voor zover ik weet slechts in vier monsters veranderen. Ze hebben interessante krachten en ze keren zeker het tij van de strijd, wat tot op zekere hoogte helpt bij het balanceren, maar het unieke karakter van de personages krijgt geen kans om door te schijnen.”

De meeste gebruikersrecensies merken op dat het verhaal redelijk behoorlijk is, in feite ontworpen als een anti-drugsadvertentie terwijl spelers op zoek gaan naar de gevangengenomen vriendin van een van de hoofdpersonen. Het is een basisprikkel om de twee personages zich een weg naar de overwinning te zien banen.

De podia zijn weliswaar gevarieerd, maar staan ​​voor de meeste spelers niet helemaal bovenaan de loflijst. Velen van hen stellen dat de etappes net iets te klein zijn en dat er niet genoeg gevaren zijn om ze interessant te houden. Blackblitzrieg vermeldde in zijn recensie…

“De etappes zelf zijn een prima ravotten. Sommige zijn eenvoudige etappes en andere zijn een uitdaging met gevaren die je aan Power Stone 2 doen denken, maar je bent nog steeds gedegradeerd naar één arena. “

Aromax vond ook dat de fasen "stagnatie" waren en dat meer variatie het spel beter herspeelbaar zou maken, schrijven ...

“Gebrek aan gratis voor alle modus in versus: bracht twee vrienden over en een van ons moest altijd een AI als partner hebben. De kaartindelingen zijn nogal stagnerend, maar dat kan aan mij liggen als ik het vergelijk met Powerstone. Ook online multiplayer zou deze game enorm ten goede komen.”

Brudda hadden gezegd dat ze het meeste genoten van alles wat de game te bieden had, maar dat de podia en personages een beetje mager waren als het ging om de diepgang van de inhoud, en als je meer zou toevoegen, zou het gemakkelijk zijn LastFight aantrekkelijker…

“Ik heb geen klachten over dit spel. Het enige dat ik wil zijn meer personages, modi en podia. Vanuit een uren- tot geldoogpunt zou ik zeggen dat je waar voor je geld krijgt als je vrienden op bezoek hebt. Solo spelen kan vermoeiend zijn en voor de volle prijs niet echt de moeite waard.”

RickyDeVoice was er nog iemand op de lijst die ervan genoot LastFight maar ik wenste dat het gewoon meer uitstraling had aan de inhoudelijke kant van de zaak, daarbij verwijzend naar het gebrek aan online multiplayer dat de herspeelfactoren temperde...

“Ik zou eigenlijk willen dat er wat meer variatie was in de gedropte wapens en misschien grotere niveaus om rond te dwalen, plus meer ontgrendelbare dingen. Het is een beetje moeilijk om terug te gaan voor meer informatie, wetende dat er voorlopig geen online multiplayer is, omdat het echt een spel is om met anderen van te genieten (er is een lokale multiplayer, maar de meeste van mijn vrienden zijn online), hoewel ik hoop dat het inbegrepen is later op de weg.”

Kur4ido probeert de zaken in perspectief te houden en merkt op dat het voor een indiegame vrijwel biedt wat je van de game zou verwachten, ook al zou hij willen dat er een Towerfall-type verhaalmodus toegevoegd, schrijven...

“De verhaalmodus is erg kort, het zou geweldig zijn geweest om een ​​Towerfall-achtige verhaalmodus met mobs te hebben. Zie het als een lokale indie 4 multiplayer-game.”

Hoewel veel spelers de korte vignetten tussen de fasen in de verhaalmodus prezen, de gevechten en bewegingen leuk vonden, genoten van de items die tijdens de wedstrijd konden worden gebruikt en de multiplayer-modi leuk vonden, hadden ze toch het gevoel dat online multiplayer en gratis- for-all-modi zouden het spel nog beter hebben gemaakt. Enkelen zouden ook willen dat de verhaalmodus wat langer was, of ze hebben het gemaakt waar andere personages ook hun eigen missiemodi hadden.

Bovendien merkten sommige spelers op dat de systeemvereisten soms wat hoog kunnen zijn, maar dat de algehele speelbaarheidsfactoren hoog zijn. LastFight is nu verkrijgbaar voor $ 14.99 boven op de Steam Store. Je kunt ook meer over het spel leren door naar de officiële website.