[Disclosure: Een overzicht code was voorzien voor de inhoud van dit artikel]

Er is niets nieuws of slims aan de zeldzame, maar voortdurende remastering van klassieke point-and-click-avonturen, maar toch voel ik me er toe aangetrokken als een mot tot de vlam. Misschien is het de nostalgie, de goede herinneringen die ik heb aan het proppen op de zolder van mijn beste vriend en het proppen van schijf na schijf in zijn oude Amiga 1200 voordat hij een ironische kartonnen schijf gebruikte als anti-piraterijmaatregel – dat is een Monkey Island referentie voor jullie jongeren. Of misschien is het gewoon dat ik me graag verwonder over hoe ver games zijn gekomen, want als er één ding is waar ik dol op ben, is het de mogelijkheid om over te schakelen van de originele graphics naar de omvangrijkere, beter geanimeerde en levendigere remake.

Het meest recente spel dat de glans en glans van een moderne versie heeft gekregen, is Full Throttle, wat (ironisch gezien mijn inleidende paragraaf) het eerste spel was dat ik ooit op een cd-rom kocht. Interessant genoeg bevatte de originele game een getalenteerde en diverse cast van professionele stemacteurs, waaronder die Skywalker-kerel tijdens zijn tijd op de broodlijn. Het bevatte ook een relatief geavanceerde animatie-engine, evenals full-motion video om een groot deel van het uitzonderlijke verhaal te presenteren.

Wat dit betekent is dat de remaster van Full Throttle is iets minder impactvol dan sommige van de andere remakes die ik heb gespeeld, simpelweg omdat het problemen probeert op te lossen die niet echt bestaan, terwijl het er niet in slaagt de problemen aan te pakken waar de meeste oudere point-and-click-avonturen last van hebben. Op het moment van de release ervan, Full Throttle werd geprezen omdat het een relatief unieke en geavanceerde interface heeft, maar naar moderne maatstaven doet het min of meer het absolute minimum dat je van een game zou verwachten om speelbaar te zijn. Rondklikken is prima, het besturingswiel gebruiken is prima, tegen alles trappen in plaats van verstandig te communiceren is prima, maar ik zou willen dat een deel van de bespaarde moeite op het gebied van visueel en auditief oppoetsen in plaats daarvan misschien aan interfaceverbeteringen en nieuwe inhoud was besteed.

Het spel ziet er goed uit en klinkt goed, maar hoewel er dingen zijn bijgewerkt voor de moderne smaak, ben ik waarschijnlijk het meest blij om te kunnen melden dat er niets is verpest. Full Throttle heeft altijd een iconische visuele stijl gehad en een fantastische cast van stemacteurs, en het is geweldig dat deze remaster zowel het uiterlijk als de toon van het origineel bijna perfect weet vast te leggen. Ik vergat hoe grappig een deel van het script (en zelfs een deel van de gelicentieerde muziek) was Vol gas, en het is fantastisch om de ervaring als volwassene opnieuw te beleven, met een drastisch andere kijk op het leven.

Het plot zorgt ervoor dat je verslaafd blijft Vol gas, in plaats van de gameplay, want hoewel de eerste net zo amusant, strak en interessant aanvoelt als altijd, is de laatste, zoals ik al eerder zei, behoorlijk gedateerd. We spelen als Ben, de leider van de motorbende die bekend staat als The Polecats, en we raken verwikkeld in een verhaal van hebzucht, intriges, bendepolitiek en romantiek (soort van) in een spel dat ongeveer drie tot zes uur duurt, afhankelijk van hoeveel je speelt. verken, herhaal en raadpleeg je eigen latente herinneringen of een van de vele let's play-video's die al op YouTube zijn uitgebracht. Ik schaam me er niet voor om te zeggen dat ik beide heb gedaan, en ik heb zelfs af en toe een paar dingen uitgewerkt, wat voldoende bewijs zou moeten zijn dat de puzzels die in Full Throttle worden aangeboden niet al te belastend zijn, hoewel er een paar beruchte zijn die tarten de logica.

Tot slot heb ik het gevoel alsof de remaster van Full Throttle is gewoon een natuurlijke versie van het originele spel, in plaats van zoiets baanbrekends als bijvoorbeeld de allereerste remake van Ontsnap uit het apeneiland. Zelfs terwijl ik dat schrijf, heb ik het gevoel dat ik onterecht onderzoek doe Full Throttle Remastered simpelweg omdat het originele spel zo'n enorme technische verbetering vertoonde ten opzichte van zijn hedendaagse soortgenoten, en als zodanig hoeft er minder te worden geremasterd.

Het verhaal is fantastisch, het script, het acteerwerk en de graphics allemaal uitstekend, en de gameplay bovengemiddeld. Dus met deze dingen in gedachten zou elke toegewijde point-and-click-fan die het spel nog niet eerder heeft gespeeld er meteen in moeten duiken, terwijl degenen zoals ik die weten wat ze kunnen verwachten misschien wel twee keer willen nadenken, opdat hun goede herinneringen niet worden bedorven door de mars van tijd.

TryIt2