Tequila-werken' Rijmen voor PS4, PC en Xbox One is een spiritueel avonturenspel door middel van concepten van mystiek, verlies, acceptatie en ascensie. Voor gamers die erin zijn geslaagd het spel te voltooien, maar nog steeds een beetje in de war zijn over het verhaal en het einde van het spel, kan dit artikel je misschien helpen een aantal dingen samen te voegen.
Het spel begint met de jongen in gescheurde kleding en een rode cape. Hij is aangespoeld nadat korte flashbacks van een hevige storm het decor vormden voor zijn komende avontuur.
Nadat hij op het idyllische eiland is geland, begint de jongen rond te dwalen en ontdekt hij mystieke totems en relikwieën verspreid over het eiland. Bij het activeren van de relikwieën ontdekt de jongen een geestvos die uit een van hen tevoorschijn komt en hem door de komende uitdagingen begint te leiden.
Dingen beginnen eenvoudig. De jongen klimt en navigeert zich een weg rond het prachtige eiland, waarbij hij weinig obstakels tegenkomt. Hij begint te ontdekken dat er meer op het eiland is dan hij aanvankelijk dacht. Orbs werken als energie om paden te openen, en gouden sleutels geven hem toegang tot verborgen en afgesloten doorgangen.
De vos blijft de jongen dieper het eiland in leiden, naar een gigantische ivoren toren.
Langzaam begint de jongen flashbacks te krijgen van hoe hij het eiland bereikte, terwijl een hevige storm op een donkere nacht door zijn geheugen raasde. Een man in een rode mantel wijst hem in een richting die hij niet begrijpt, maar hij volgt toch.
Dieper het eiland in leidt de vos de jongen.
Moeilijker worden de uitdagingen.
Niettemin heeft de jongen het gevoel dat hij een doel bereikt, en de vos wil ervoor zorgen dat de jongen nooit op een dwaalspoor wordt gebracht. Hun reis wordt echter moeilijk wanneer een gevleugeld monster met een schedel op zijn hoofd de jongen en de vos begint te terroriseren.
De vos helpt de jongen een reeks windconstructies te activeren om bliksem op te roepen, waardoor de lucht donkerder wordt en het vogelmonster wordt beschadigd.
De donkere lucht zorgt ervoor dat de jongen een veilige doorgang door het eiland heeft. Er wachten hem echter nieuwe verschrikkingen... geesten die geen rust hebben kunnen vinden.
De geesten achtervolgen de jongen en proberen de geest uit zijn lichaam te halen. Hij vecht zich er doorheen en blijft de vos volgen.
Hij kan oude mechs reactiveren die als sleutels worden gebruikt om de deuropeningen te bereiken die naar de torenspits in het midden van het eiland leiden.
De jongen blijft flashbacks zien, dit keer van de man in de rode mantel die tijdens een donkere en stormachtige nacht overboord van een boot valt. De jongen probeert de man vast te pakken, maar de mantel scheurt als de man in het water valt.
De jongen wordt wakker en merkt dat hij en de gouden mechs de torenspits in het midden van het eiland hebben bereikt.
Eén voor één offeren de mechs zichzelf op om hun energie en lichamen te geven om de deuren te openen die naar het midden van de toren leiden.
De jongen betreurt het verlies van de tweebenige mechs die hij hielp herstellen terwijl ze zich een weg baanden door de geesten naar het midden van het eiland.
Uiteindelijk heeft de jongen niets meer... behalve de geestvos.
De vos begint de kracht die hij nog heeft te geven om relikwieën te activeren rond een groter standbeeld dat in het midden staat. De jongen is in staat om het gigantische relikwie op de top van de toren te midden van de ruïnes te activeren, maar hierdoor wordt de laatst overgebleven essentie van de kracht van de vos uitgeput, waardoor deze in de armen van de jongen vervaagt.
Alleen en berooid achtergelaten, schreeuwt de jongen het uit van de pijn van zijn eenzaamheid.
Zijn wanhoop zorgt ervoor dat de energie van het laatste relikwie hem in steen verandert. Een beeld dat de jongen tijdens zijn reizen over het eiland vele malen tegenkwam. Een lot voor degenen die het opgaven en er niet in slaagden de moed te verzamelen om de pelgrimstocht te voltooien.
De jongen laat zich echter niet helemaal als zoutbeeld in de eeuwigheid wentelen. Hij maakt zich los, maar hij is slechts een omhulsel van zijn vroegere zelf. Hij heeft nog één laatste taak: de toren voor eens en voor altijd openen en het licht vanuit de lucht erboven laten schijnen.
De jongen slaagt erin de kettingen te verbreken en het licht te bevrijden. In het proces transformeert hij, gloeiend goud nadat hij zijn taak heeft voltooid.
De beloning van de jongen is een doorgang door het licht en een visie op de waarheid.
Het visioen onthult aan de jongen dat het tijdens de storm op de boot die nacht niet de man was die overboord viel, maar hij was het. De jongen droeg op dat moment een rode regenjas en de mouwen scheurden toen zijn vader hem weer aan boord probeerde te trekken. De jongen was verdwaald in de zee.
Terug bij de toren accepteert de jonge jongen uiteindelijk zijn lot en springt naar het midden van de torenspits om uiteindelijk naar boven te stijgen.
In de laatste momenten van het spel wordt de vader van de jongen thuis gezien, waar hij wegkwijnt over het verlies van zijn zoon.
Bij terugkeer in de kamer van zijn verloren kind ziet hij een geest van zijn zoon op de jongen en ze omhelzen elkaar nog een laatste keer voordat de jongen verdwijnt. Een fragment van de rode cape die de jongen draagt, blijft in de greep van zijn vaders hand... maar dat duurt niet lang, want er waait een snelle wind en de vader accepteert eindelijk het lot van zijn kind en wil de stof niet loslaten als de credits beginnen te rollen.
TL; DR: De jongen overleed nadat hij tijdens een boottocht met zijn vader overboord viel tijdens een donkere en stormachtige nacht. Het eiland waar de jongen aanspoelde was een spirituele reis, een manier voor hem om te bewijzen dat hij het waard was om het verleden los te laten, zijn lot te aanvaarden en op te stijgen. Hij moest angst, verdriet en wanhoop overwinnen voordat hij het recht verdiende om afscheid te nemen van zijn vader, die nog leefde in de lichamelijke wereld. De jongen maakt de reis met de hulp van een geestvos, die een gids was door de uitdagingen en lastige situaties die de jongen moest overwinnen om zijn bestemming te bereiken. Toen hij de torenspits beklom en de reis verder maakte, ontmoette hij zijn vader nog een laatste keer in de echte wereld door heel kort aan zijn vader als een spook te verschijnen. Dit gaf zijn vader afsluiting, omdat zijn vader niet wist of zijn zoon nog leefde of niet. Maar toen hij hem als een geest zag, wist hij dat hij was overleden.
