[Disclosure: Er is een recensie-exemplaar verstrekt voor de inhoud van dit artikel]

Als het spelen van videogames mij iets heeft geleerd, is het dat mijn jeugdherinneringen vaker wel dan niet met rust gelaten moeten worden. Onder die herinneringen bevinden zich Micros-machines, de ongelooflijk gedetailleerde miniatuurvoertuigen die vaak compleet worden geleverd met uitklapbare scènes van steden, parkeergarages, ziekenhuizen en wat niet.

Naast het echte speelgoed, biedt de Micro Machines merk heeft ook verschillende videogames voortgebracht voor de 8-bit, 16-bit en 32-bit consoles, evenals voor de PS2. Elke iteratie probeerde de solide basis die in de originele NES-game was gelegd te verbeteren of te variëren, met wisselend succes. Sinds de laatste ambtenaar Micro Machines  game gelanceerd in 2006, verloor Codemasters feitelijk de licentie en werd vrijgegeven Toybox-turbo's om de leegte op te vullen, maar zelfs vrij van de bagage die bij elke gelicentieerde release hoort, Turbos slaagde er niet in de magie van de allereerste game in de serie te heroveren.

Nu, elf jaar na de laatste gelicentieerde release (bekend als Micro Machines V4) en bijna vier jaar geleden Toybox-turbo's, Codemasters is terug met een nieuwe Micro Machines spel. Deze iteratie, Micro Machines World Series, heeft tot doel te profiteren van de gemakkelijke toegang tot online spelen waar moderne systemen van profiteren, terwijl de magie van lokaal multiplayerplezier waar mogelijk behouden blijft. Helaas bevat de game geen solocampagne en is hij verder vrij licht qua inhoud, wat erg jammer is.

Er zijn ook behoorlijk wat advertenties voor andere Hasbro-producten in het spel, en ik vraag me af of de ontwikkelaars die hun hart in het spel hebben gestort, rond de tv zitten te krimpen bij bepaalde productplaatsingen die ze ongetwijfeld hebben moeten associëren met.

Allereerst zal ik de solo-inhoud bespreken. Wereld series biedt solospelers toegang om te racen en te strijden tegen maximaal drie AI-tegenstanders in de drie spelmodi: eliminatie, strijd en race. Als je in het begin een willekeurige baan of arena kiest, kun je het spel gewoon van de ene race naar de andere laten rollen, waardoor de actie in ieder geval snel blijft, ook al is daar geen bredere reden voor.

Lokale multiplayer is ook toegankelijk via hetzelfde menu, en vreemd genoeg is de racemodus niet beschikbaar als je met meer dan één persoon op één console speelt. Dit komt waarschijnlijk omdat de eliminatiemodus betekent dat elke speler die meer dan de breedte van het scherm achterloopt op de leider wordt geëlimineerd, en niemand de moeite zou kunnen nemen om een ​​modus voor gesplitst scherm te ontwikkelen om goed racen mogelijk te maken. Ho brom.

Nu ik het toch over dit onderwerp heb, laten we het even hebben over het aantal circuits, modi en auto's Wereld series functies. Er zijn twaalf auto's, tien tracks (waarvan er verschillende het gevoel hebben alsof ze uit de oudere games zijn geplukt en vernieuwd) en vijf gevechtsarena's die de drie modi begeleiden, en dat is letterlijk alles. Het is een verbazingwekkend gierig pakket gezien het feit dat de PS2 Micro Machines De game bevatte ongeveer een miljoen biljoen auto's (750 eigenlijk), 25 tracks en een trackeditor. Er zijn ook vijf of zes wapens, elk met het merk Nerf en redelijk eenvoudig (behalve de laserstraal in gevechtsmodus).

Dit is waar het gedeelte gaat dat online spelen beschrijft, behalve het feit dat ik er verder niets over heb te schrijven. Spelers hebben toegang tot dezelfde drie modi, dezelfde circuits en arena's en dezelfde auto's, en ze kunnen het online doen. Zeker, het is een marginale verbetering ten opzichte van alleen spelen, en er zijn geen echte problemen mee, maar het slaagt er absoluut niet in om de spanning van de lokale multiplayer vast te leggen, en ondersteunt nog steeds slechts maximaal vier spelers die racen in redelijk algemene omgevingen.

De besturing en bediening zijn OK, maar lijken naar de gladdere kant van de serie te gaan, wat misschien wel de plek is waar de minst populaire versies vandaan kwamen. Van de twaalf voertuigen (waaronder verschillende merken van andere franchises) is er een duidelijk verschil in snelheid, wegligging en andere eigenschappen. De tank van GI Joe glijdt bijvoorbeeld het minst en is stabiel bij een botsing, maar heeft niet de snelheid van andere voertuigen. Snellere auto's zijn het tegenovergestelde en glijden belachelijk veel in bochten, in die mate dat het spel behoorlijk frustrerend kan zijn bij het navigeren op lastige stukken baan tussen twee tafels of rond een bevroren vijver bijvoorbeeld.

World Series is duidelijk (en vreemd genoeg) gericht op de arena-modus, waardoor spelers de speciale en ultieme aanvallen kunnen gebruiken die bij hun voertuig horen, evenals een standaard, gemeenschappelijk primair wapen. De arena's zijn klein, maar bevatten een interessante variatie in de vorm van bedreigingen voor het milieu en obstakels die door het landschap worden veroorzaakt.

Racebanen zullen waarschijnlijk nieuw zijn voor nieuwkomers in de serie, maar iedereen die een eerder Micro Machines-spel heeft gespeeld, zal het allemaal eerder hebben gezien. Van het keukenblad compleet met bakafval tot de tuinvijver bedekt met krakend ijs, er is niet veel om enthousiast over te zijn. Mijn opvallende favoriet is misschien wel het niveau van wetenschappelijke experimenten, dat een aantal valstrikken en snelkoppelingen bevat die de boel wat spannender maken.

Ik ben er echt oprecht teleurgesteld over Micro Machines World Series. Het biedt naar alle maatstaven een zeer beperkte hoeveelheid inhoud, maar vergeleken met vergelijkbare gemoedelijke racegames zoals Mario Kart 8 Deluxe (alsof iemand dat zou durven) het komt gewoon niet eens in de buurt. Op zijn best is World Series gemiddeld met sporadische momenten van plezier, maar voor het grootste deel (vooral als je alleen bent) doet het niets om enthousiast over te worden. Bij de huidige adviesprijs raad ik je aan om het over te slaan, maar mocht je het ooit voor een veel lagere prijs in de uitverkoop zien en je haalt het toch op, dan heeft het de potentie om je in relatief korte uitbarstingen te amuseren. Je zou moeten:

(Main afbeelding met dank aan dAlegirl)