[Disclosure: Er is een recensie-exemplaar verstrekt voor de inhoud van dit artikel]

Toen het meer dan vijf jaar geleden werd uitgebracht, Sine Mora EX was een prachtig geanimeerde, gevarieerde en kleurrijke bullet hell shooter die echt het gevoel geeft dat het de vreugde en opwinding van genreklassiekers als Ikaruga vanuit een gameplay-perspectief. De look lijkt meer op een alternatief universum-equivalent van De Tweede Wereldoorlog, met een soort steampunk-met-dieren-gedoe aan de hand. Het is vreemd, maar hé, Sine Mora EX is in de eerste plaats een schietspel en hoewel er een verhaal is, bevindt het zich grotendeels in de schaduw van de actie zelf.

Ik ben vaak teleurgesteld over remakes van recent uitgebrachte games, omdat er eerlijk gezegd zelden zinvolle aanvullende inhoud is. Waar Sine Mora EX wat de Nintendo Switch betreft, is dit een redelijk feature-rijke update en bevat het de originele, langdurige verhaalcampagne, een nieuwe coöperatieve modus, een uitdagingsmodus en verschillende versus-modi. Waar andere nieuwe versies (zoals de PS4-versie, wanneer gespeeld op een Pro) bijvoorbeeld 4k bevatten, profiteert de Nintendo Switch van de aard van het apparaat zelf – waarbij coöperatief spelen op de Joy-Con’s een enorme toevoeging is die de het beroep.

Terwijl Sine Mora EX inderdaad een verhaal heeft, is het zeker geen waardevolle reden om het spel te blijven spelen. Het is een verhaal over imperiale agressie en hebzucht in een wereld van onrust en wraak, waar bewuste, mensachtige dieren op een kinderachtige manier overvloedig tegen elkaar vloeken. Er zijn verschillende mogelijkheden om je eigen richting in het spel en het verhaal te kiezen, maar in het beste geval bieden deze keuzes het dunste laagje verschil en bieden ze geen echte variatie in hoe dingen op de lange termijn zullen uitpakken. Bijna alsof de ontwikkelaars dit weten, hebben ze een fast forward-functie toegevoegd om je door de tussenfilmpjes en terug naar de actie te leiden – ik heb het zeker op prijs gesteld tegen het einde.

Het verhaal interesseert je echter niet zoveel, omdat Sine Mora EX heeft een extreem sterke gameplay. Het spel wordt voornamelijk gespeeld op rails in niveaus die van links naar rechts scrollen en bevindt zich ergens tussen een op golven gebaseerde shooter en een kogelhel, met een behoorlijke zwaai richting de laatste. Er zijn ook tal van ontmoetingen met baas en subbaas, en dit zijn enkele van de hoogtepunten in de game, zowel om tegen te spelen als om te zien op het kleine maar ongelooflijk duidelijke scherm van de Switch. De bullet hell-elementen zijn ongelooflijk intens en de bazen hebben de neiging om verschillende spelfasen te hebben die spelers dwingen hun tactiek te veranderen om te overleven.

Om de speler te helpen met enkele van de lastigere secties, is een belangrijke besturingsfunctie dat de speler toegang heeft tot een meter waarmee hij de tijd kan vertragen. Zoals bullet hell-shooters gaan, Sine Mora EX is waarschijnlijk ongeveer net zo moeilijk als het gemiddelde spel in het genre, maar het unieke tijdbuigmechanisme betekent dat spelers die niet aan een dergelijke uitdaging gewend zijn, een vechtkans krijgen als het gaat om het doorstaan ​​van enkele van de moeilijkste secties. Het schieten zelf is zowel vloeiend als vlezig, en er is een behoorlijke hoeveelheid feedback van de controllers van de Switch terwijl vijandelijke schepen worden gehamerd totdat ze verkennen. Met vijf moeilijkheidsniveaus en functies zoals de uitdagingsmodus, is er ook heel wat om naar terug te keren zodra je de hoofdcampagne hebt voltooid.

De Switch-versie ziet er eigenlijk bijzonder aantrekkelijk uit op het kleine scherm, met uitstekende visuele helderheid en kleurgebruik. Deze betrouwbaarheid zou helemaal niet nuttig zijn als een game die zo afhankelijk is van spiertrekkingen en soepele gameplay, stottert en overslaat bij elk teken van een grote vijand of explosie. Sine Mora EX speelt feilloos, en ik heb geen enkele merkbare daling gezien, hoe groot de vijand ook was of hoeveel projectielen er op het scherm op mijn vliegtuig afkwamen. De achtergronden zijn ook indrukwekkend, met eilanden, ondergrondse steden, onderwatersecties en gigantische industriële installaties, allemaal aanwezig en correct.

Ongetwijfeld de mooiste handheld shooter die ik heb gespeeld, en met de toevoeging van een aantal verbeterde functies (waaronder zowel coöperatieve als versus multiplayer-modi) Sine Mora EX kan zelfs genoeg doen om ervaren spelers te overtuigen om terug te keren. Voor degenen die het nog nooit bij de eerste gelegenheid hebben gespeeld: de game blijft een van de allerbeste bullet hell-shooters die er zijn, en deze iteratie voegt alleen maar meer toe aan het origineel. Naar mijn mening moet je: kopen.