Terwijl Marvel-superhelden 2 voelt als het honderdste (het is eigenlijk de negentiende) Lego-game geproduceerd door het team van Travellers Tales, het blijft me verbazen dat de ontwikkelaars in staat zijn de formule voortdurend te verfijnen en te verbeteren om het relatief fris te laten aanvoelen. In deze nieuwste aflevering, The Guardians of the Galaxy team staat centraal (tussen een cast van letterlijk honderden andere personages) en het is dezelfde humor, charme en oneerbiedige escapisme die hun filmfranchise biedt, waardoor Marvel-superhelden 2 zo plezierig.
Niet gebonden aan een bestaand verhaal of een bestaande film, het schrijven in Marvel-superhelden 2 gaat echt een stap verder door de tijdreizende slechterik Kang the Conqueror als de belangrijkste slechterik te introduceren. Zijn opname betekent echt dat de handschoenen uit zijn qua niveau en karaktervariatie en vanwege zijn aanwezigheid en de perfecte manier waarop de gamewerelden van The Guardians en Lego elkaar kruisen, is werkelijk alles mogelijk.
Tijdens een campagne die ongeveer zeven tot acht uur duurt, breng je een groot deel van je tijd door in de centrale wereld van Chronopolis, maar elke keer dat je deze verlaat voor een ander uitstapje, bezoek je locaties zo ver weg als het oude Egypte, het middeleeuwse Engeland, een alternatief New York City en tal van andere Marvel Universe-locaties zoals Xandar en Wakanda om op te starten. Omdat Marvel-superhelden 2 is exclusief gemaakt voor de nieuwe huidige generatie consoles, deze werelden zien er veruit de mooiste uit in elk Lego-spel tot nu toe, en ik durf te zeggen dat het spel over het algemeen met een behoorlijke marge de grootste is in termen van onroerend goed.
Het zijn echter niet alleen de schaal, verscheidenheid en afwerking van de niveaus die Marvel Superheroes 2 leuk maken, het zijn ook de kleinere details. Het eerste personage waar spelers controle over krijgen is Star Lord, en we leren heel snel dat hij, door de speciale bewegingsknop ingedrukt te houden, zijn Ultimate Mix Tape kan produceren en deuntjes kan laten horen die iedereen om hem heen (inclusief handlangers) laten dansen op beats als “Mr Blue Sky” van ELO. Het past precies bij het thema, zowel voor Guardians als voor Lego, en het voelt hier perfect geïmplementeerd, naast een script dat vol humor en charme zit.
Hoewel duidelijk niet iedereen in de cast van honderden personages in het hoofdverhaal voorkomt, zijn de meeste Marvel-pijlers aanwezig en worden ze bijna allemaal compleet geleverd met een reeks contextuele oneliners en bijrollen. De Lego-spellen hebben altijd de mogelijkheid gehad om veel karakter in elke scène te stoppen met behulp van een combinatie van geweldige animaties en heel weinig woorden, en hoewel het komische reliëf altijd heeft gewerkt om het zwaardere onderwerp van games als Lego Lord of the Rings, het voelt zich er gewoon heel erg thuis Marvel-superhelden 2.
Nog een geweldige functie in Marvel Superhelden 2 is het feit dat het niet bang is om de gameplay door elkaar te halen. Zeker, een groot deel van het spel bestaat uit de standaard Lego-stijlen: je gooit meubels kapot en herbouwt ze in verschillende vormen, je gebruikt specifieke heldenkrachten om bepaalde bouwwerken te voltooien, maar je gebruikt ook zowel bekende als onbekende vaardigheden. om door interessante sequenties te bladeren. Er is een fantastische onderwatersequentie die er echt uitspringt, terwijl in een andere de speler luchtgevechten voert met vijanden terwijl hij tegelijkertijd vijandige handlangers uit de vleugels van het vliegtuig moet schoppen.
Coöperatief spelen (voor twee spelers) is zeker waar het meeste plezier kan worden beleefd in Marvel Superheroes 2, en een aantal puzzels waarbij twee helden tegelijkertijd actie moeten ondernemen, duiken tijdens het spel op. AI-partners kunnen een beetje raar zijn over deze puzzels en kiezen er vaak voor om te blijven staan in plaats van actie te ondernemen, maar het is een relatief kleine kritiek die meestal kan worden opgelost door tussen de personages te wisselen. Als je vier spelers in huis hebt, Marvel-superhelden 2 is het eerste spel in de Lego-serie (althans voor zover ik me herinner) met een competitieve modus voor vier spelers. Het is leuk en zal jonge kinderen afleiden, maar het zal geen prijzen winnen voor innovatie of opwinding.
Een groter probleem is er een dat al sinds het allereerste begin in elk Lego-spel aanwezig is (tenminste naar mijn mening), namelijk dat aangezien de spellen relatief kindvriendelijk zijn en vallen en opstaan en ontdekken belonen, het verdomd moeilijk kan zijn om de juiste oplossing te vinden. weg vooruit. Ik zat bijvoorbeeld ongeveer twintig minuten vast in de openingsscène (het schip van The Guardians), gewoon aan het rommelen met het landschap in een poging de weg naar buiten te vinden. Ik heb eerder gezegd dat de campagne zeven tot acht uur duurt, maar dat het veel korter zou kunnen zijn als deze momenten maar beter werden aangegeven.
All in all, Marvel-superhelden 2 is een zeer bevredigende toevoeging aan de serie (zo niet de meest bevredigende), ervan uitgaande dat wat je wilt meer van dezelfde gameplay is die we al meer dan tien jaar zien. Ja, deze iteratie brengt kleine aanpassingen en wijzigingen aan de basisformule aan die ervoor zorgen dat deze verfrissend blijft, waarvan sommige een gevolg zijn van het IP-adres in kwestie, maar het slaagt er ook niet in om de fundamentele (zij het kleine) irritaties te corrigeren die zijn uitgekozen onderweg op.
