[openbaring: Er is een recensie-exemplaar verstrekt voor de inhoud van dit artikel]

Ervoor zorgen dat ik Football Manager onderweg kon spelen, was ooit zo belangrijk voor mij dat het min of meer de cruciale factor was bij het beslissen welke laptop ik zou kiezen. Draagbaarheid was van cruciaal belang, maar dat gold ook voor de zekerheid dat het gekozen apparaat kon voldoen aan de veeleisende processor- en RAM-vereisten van het spelen van de volledige game met meerdere landen en tientallen actieve competities.

De laatste keer dat ik dit proces doorliep, heb ik de Windows Surface RT helemaal buiten beschouwing gelaten, simpelweg omdat alleen de aanraken versie Voetbal Manager werd daarop gesteund. En toch, hier ben ik zo'n drie of vier jaar later, starend naar het gloednieuwe Voetbalmanager Touch op mijn Nintendo Switch. Van alle apparaten die ik had kunnen kiezen om de legendarische krachtpatser van de gebroeders Collyer op te spelen, verwacht ik dat de Switch de laatste zou zijn.

Toen ik het zo'n twintig uur geleden voor het eerst begon te spelen, begon ik met de verkeerde instelling. Als relatief ervaren Voetbal Manager speler en iemand die heeft gespeeld FM 2018 uitgebreid, Ik wilde alles identificeren wat erin ontbrak FM-aanraking. Ik wilde er gaten in maken, het kleineren, mezelf ervan overtuigen dat het geen zinvolle tijdsbesteding was, omdat het op de een of andere manier minder authentiek was dan de kernervaring.

Er is hier echter een terecht punt. FM-aanraking mist veel van waar ik van hield FM 2018, inclusief het gloednieuwe en werkelijk uitstekende Team Dynamics, wat erg jammer is. Het maakt ook een einde aan functies zoals teamgesprekken, persconferenties, goed personeelsbeheer en teamtraining. Slechts drie landen en een handvol competities kunnen in elk spel worden geactiveerd en er zijn geen keuzes te maken over de databasegrootte of grotere spelersdatabases.

Bij nader inzien kan ik zonder veel van deze dingen leven. Ik ben sowieso altijd moe van persconferenties (en de repetitieve reeks opties) en teamgesprekken (die ik vaak aan mijn assistent-manager overlaat), dus daar heb ik geen groot verlies. Toegang tot meer competities zou leuk zijn, maar als je dat eenmaal beseft FM-aanraking een langzamere, compactere ervaring is dan het kernspel, wordt het minder een probleem. Navigeren door het Switch-scherm is niet zo erg, maar je zult minder geneigd zijn om diep in het profiel te duiken van een niet-competitiespeler van een vergeten team in een land waar je niet in speelt, omdat dit maar een beetje is minder intuïtief.

Het verlies van Team Dynamics is jammer, want op basis van mijn begrip van eerdere iteraties van FM-aanraking (wat beperkt is) Ik weet niet zeker of ik je kan vertellen wat er nieuw zou kunnen zijn in deze versie. De basis FM ervaring is er zeker en de game bevat aanzienlijk gedetailleerdere content dan bijvoorbeeld de volledige vette Voetbal Manager ervaringen tot ongeveer 2014-2015. Het meest opvallende voor mij ten opzichte van andere ‘lichte’ versies van de game die ik heb gespeeld (meestal op mobiel) is de toevoeging van een goede reeks tactische opties.

Zonder elke afzonderlijke rol en instructie te controleren, ben ik er redelijk zeker van dat de volledige kracht van het tactiekscherm is overgezet naar FM Touch, wat waarschijnlijk de meest kritische functie is voor elke enthousiaste of enthousiaste fan van de serie. Er is natuurlijk een groot aantal basisopstellingen waaruit je kunt kiezen, maar beginnende managers kunnen ook specifieke rollen voor hun spelers selecteren, zoals de Mezzala of de balspelende verdediger. Een teamstrategie kan op een laag detailniveau worden geconfigureerd, evenals een individuele strategie die uniek kan worden gemaakt, zowel door positie als door de specifieke, genoemde spelers die hen bezetten.

Ondanks de jaarlijkse updates van de matchengine heb ik dat nooit gedacht Voetbal Manager zag er vooral goed uit op het veld, hoewel het volledig functioneel is. Hetzelfde geldt voor FM-aanraking en op het kleinere scherm van de Switch zou ik zeggen dat het er behoorlijk goed uitziet. Er zijn geen ontbrekende wedstrijddagenopties die je zult missen, maar een leuke toevoeging is de mogelijkheid om verschillende wedstrijdstrategieën in te stellen waarmee resultaten direct kunnen worden berekend op basis van relatief gedetailleerde plannen – of naar de gril van de assistent-coach.

Ik kijk graag wedstrijden door, maar soms is het leuk om een ​​onbelangrijke wedstrijd of een vrijwel zekere overwinning over te slaan als er tijd nodig is. Een andere tijdbesparende optimalisatie die ik erg op prijs stel, is de manier waarop de schouderknoppen zijn geconfigureerd. ZR klikt op het bericht 'Volgende ongelezen' of gaat verder met het spel, waar het zich ook bevindt, terwijl ZL de speler terugbrengt naar het laatste scherm. L en R bieden contextuele menu's die al snel een tweede natuur worden om op en neer te vegen wanneer dat nodig is.

De linker D-Pad wordt dan bijna gebruikt als de pijltjestoetsen op een toetsenbord, terwijl de linker joystick als een muiscursor fungeert. Er zijn aanraakbedieningen als je daar de voorkeur aan geeft, maar persoonlijk maakten mijn dikke vingers dit een uitdagender vooruitzicht dan het gebruik van de uitstekende knoptoewijzing. Wat het algehele tempo betreft, heb ik nooit gemerkt dat het spel vastliep. Sterker nog, ik zou zeggen dat het marginaal sneller is dan mijn gebruikelijke configuratie van competities, ondanks het feit dat ik het spel op een enorme pc draai.

Hoewel ik mijn tijd met het spel bijna uitsluitend in de handheldstijl heb doorgebracht, heb ik wel een uur of twee gespeeld met mijn Switch in het dock, gewoon om te zien hoe FM-aanraking gespeeld. In werkelijkheid werkt het prima, maar op een grote televisie ziet het er behoorlijk afschuwelijk uit, vooral als je naar de matchengine kijkt. De game draait altijd goed (gedockt of losgekoppeld) en er zijn geen noemenswaardige problemen met de framesnelheid, wat indrukwekkend is als je hem in de hand houdt. De levensduur van de batterij is ook behoorlijk – ik heb verschillende keren minstens vier uur aan een stuk doorgebracht voordat ik de stekker in het stopcontact moest steken.

Daar ga je dan, FM-aanraking op de Nintendo Switch is niet alleen echt, het is ook heel goed. Afgezien van de beperking op het runnen van meer dan slechts een paar competities, FM-aanraking mist slechts één belangrijk kenmerk van zijn reguliere broer of zus; de Teamdynamica-functie. Al het andere (hoewel af en toe aangepast aan de bescheiden verwerkings- en geheugencapaciteit van de Switch) is aanwezig en correct, met de belangrijkste dingen die de Voetbal Manager serie, afgezien van zijn concurrenten, allemaal in goede staat.