De schietpartij in Christchurch, Nieuw-Zeeland, was volgens het manifest van de schutter bedoeld om één ding te bereiken: de samenleving versnellen op weg naar een burgeroorlog. De aanzet van de schutter om dat te bewerkstelligen was het aanzetten van regeringen tot hardhandig optreden tegen wapenwetten in verschillende regio's en het aanzetten van grote technologiebedrijven tot wijdverbreide censuur die procedureel sociaal-politieke verdeeldheid en onenigheid zou zaaien totdat echte mensen uithalen en reageren met echt geweld. Alsof Nieuw-Zeeland in de pas loopt met de grillen van het manifest, neemt het wetgeving aan om semi-automatische vuurwapens in het hele land te verbieden, en onderneemt het momenteel een initiatief voor wapenconfiscatie om wapens uit de huizen van burgers te verwijderen.

Volgens de Straits TimesDe Nieuw-Zeelandse premier Jacinda Arden had aangekondigd dat ze semi-automatische wapens direct na de schietpartij zouden verbieden, en Arden en de rest van het parlement hebben dit gevolgd met een formulering van wetgeving die momenteel aan de gang is vanaf 2 april 2019. De wetgeving zal naar verluidt voltooid en notarieel bekrachtigd tegen 11 april 2019.

Het artikel stelt verder dat de New Zealand National Rifle Association ook niet lobbyt of terugvecht tegen de wetgeving, en in feite zelfs hun naam wil veranderen om afstand te nemen van Amerika's eigen NRA.

Maar het wordt erger.

Volgens de Dagelijkse draad ze melden dat premier Jacinda Ardern op 21 maart 2019 aankondigde dat de inbeslagname van wapens was begonnen, en dat geregistreerde wapenbezitters verplicht zijn formulieren in te vullen en illegaal geachte vuurwapens te overhandigen, zeggende...

“[…] we vragen alle huidige houders van semi-automatische wapens en aanvalsgeweren in militaire stijl om www.police.govt.nz te bezoeken. Daar zullen ze details vinden over de wapens die onder dit verbod vallen. In de komende 48 uur zal er op deze site een formulier beschikbaar zijn dat we deze wapenbezitters vragen in te vullen, waarin wordt aangegeven welke verboden wapens zij in bezit hebben. De politie zal er vervolgens voor zorgen dat deze wapens worden overgedragen en uiteindelijk worden vernietigd. Details van de wapens die zijn teruggegeven door eigenaren die onder het verbod vallen, zullen ook worden verzameld om ervoor te zorgen dat een eerlijke en redelijke compensatie wordt betaald zodra de terugkoop heeft plaatsgevonden. Als eigenaren het online formulier niet kunnen invullen, kunnen ze telefonisch contact opnemen met de politie om de overdracht van deze nu verboden wapens te regelen...

 

“…Naarmate de wetgeving wordt ontwikkeld, zullen we de beschikbare tijd bepalen voor de teruggave van semi-automatische wapens en aanvalsgeweren in militaire stijl, en de duur van het terugkoopprogramma. Ik kan de mensen verzekeren dat er tijd zal zijn om de aangiften te doen, en dat ze niet van de ene op de andere dag gecriminaliseerd zullen worden. Na een redelijke termijn voor teruggave zullen degenen die deze wapens blijven bezitten in strijd met de wet zijn. Momenteel variëren de straffen hiervoor van boetes tot $ 4,000 en/of drie jaar gevangenisstraf. Het wetsontwerp zal ernaar streven deze straffen te verhogen.”

Dit was een van de belangrijkste plannen in het manifest van de schutter, om de spanningen te laten escaleren door strengere wapenwetgeving, waardoor een rimpeleffect zou ontstaan ​​dat de Democraten en de linkse media zou aanmoedigen om Amerikanen onder druk te zetten om ook strengere wapenwetten in te voeren.

Als een uurwerk gebruikten verschillende Democraten Twitter om het Nieuw-Zeelandse verbod op semi-automatische vuurwapens te vieren, zoals opgetekend door NRA-ILA.

Andere linkse media kwamen ook tussenbeide om over de kwestie te discussiëren, met grote groepen als Vox en Scientific American terwijl ze proberen de blokkades uit te leggen waarom Amerika geen soortgelijke wetgeving heeft aangenomen The Washington Post kwam gewoon naar buiten en verdedigde de stap met een nieuwsstuk – geen opiniestuk of redactioneel commentaar.

Het is nu op een punt waarop nieuwsorganisaties openlijk verlangen naar het soort wetgeving en verboden dat de schutter wenste om zijn escalatiedoelstellingen te verwezenlijken.

Vooral Nieuw-Zeeland doet zijn uiterste best om de regelgeving en de censuur in de regio te vergroten mensen arresteren omdat ze delen of discussiëren de inhoud van het manifest van de schutter, terwijl het werd verkocht via de OFLC-website voor $ 102.

Het rimpeleffect van zijn acties lijkt precies te verlopen zoals hij wilde.

(Bedankt voor de nieuwstip Quickshooter)