Een opmerkelijke achteruitgang in animatie heeft anime de afgelopen seizoenen op enkele uitzonderingen na geplaagd Pokemon. In geserialiseerde series zoals Een stukje het was draaglijk. Een offer dat betaald moest worden in ruil voor een wekelijkse syndicatie zonder lange pauzes. Het duurde niet lang voordat veel scènes veranderden in niets meer dan geanimeerde gifs met nagesynchroniseerd geluid eroverheen.
Als trend Een stukje is niet alleen geweest. Jojo, een serie die bekend staat om zijn pure meme-potentieel en verbluffende beelden, kende het afgelopen seizoen een drastische achteruitgang. Nieuw geserialiseerde shows kunnen af en toe niet eens gezichten meer animeren. Hoe geliefd of leuk ze ook zijn, het is moeilijk om deze duidelijke achteruitgang in kwaliteit te omzeilen.
Niet elke studio heeft zijn werk overgedragen naarmate de internationale vraag toeneemt, maar genoeg heeft dat wel gedaan en het is geen trend die snel lijkt te keren. Nu het probleem nog groter wordt, zijn de leidinggevenden in de anime-industrie begonnen met het uitbesteden van animatie aan Maleisië.
Amerikanen zijn al bekend met de feestelijke toon van de gemiddeld heeft genomen met betrekking tot het verzenden van deze banen naar het buitenland. De kunststijl die Maleisië produceert wordt geprezen als inspirerend, een stap voorwaarts en zelfs schattig.
Hoewel het misschien slechts mijn subjectieve mening is, vind ik de nieuwe stijl niet schattig. Het ziet er goedkoop uit en zit achter wat gemakkelijk te vinden is bij afwijkende kunst of zelfs YouTube-projecten zoals Hazbin Hotel. De stijl is alleen maar een overdreven vereenvoudigd ontwerp, bovenop een achtergrond gemaakt door een andere divisie met een veel hogere animatiewaarde die een dissonantie creëert tussen de voorgrond en de achtergrond.
Het soort dat je in visuele romans ziet, minus de congruentie die zich in ieder geval manifesteert in de uniforme kunststijl tussen de actie op de voorgrond en de achtergrondscène.
(Saus: De prinses, de zwerfkat en zaken van het hart 2)
Outsourcing naar Maleisië zal niet beperkt blijven tot de animatiesector. Het is al een plaag voor gaming, waarbij Electronic Arts het herontwerp van alle activa in het oog uitbesteedt Verover Remaster.
(Saus: https://www.deviantart.com/seyumei/art/Sheep-Sisters-800554391) (eigenlijk schattigheid)
Terwijl grote bedrijven blijven zoeken naar manieren om hun investeerders en leidinggevenden verder te verrijken, kunnen we verwachten dat deze trend zich zowel in animatie als gaming zal voortzetten. Externe verkooppunten die niet afhankelijk zijn van de mainstream-belangen, deze stap zal steeds meer worden afgeschilderd als een positieve beweging van vooruitgang, een zegen voor de industrie en in zeldzame gevallen, zoals we kunnen zien bij de matte mensen in nood, een leuke impuls, maar denk aan de vooruitgang.
In werkelijkheid hebben ze hier geen echt verkoopargument voor, behalve dat het de machthebbers meer geld oplevert. Geld dat velen van hen op hun beurt bijdragen aan linkse doelen die zullen tekeer gaan tegen de oneerlijke omstandigheden die hun eigen ruggen gebruiken, en hun werknemers ertoe dwingen het te gebruiken als een impuls voor vakbondsvorming, terwijl ze tegelijkertijd de rechten van de werknemers ondermijnen door scheepswerk in de offshore te prijzen, zodat het op korte termijn kan worden gedaan. slaventarieven.
(Bedankt voor de tip QudDust)
