Aragami 2 gebruikt de schaduwen als een wapen in plaats van alleen een plek om te verbergen, omdat het stealth ziet als een fantasie van macht. Een proactieve benadering van stealth benadrukt het slaan van een gat in een muur in plaats van te wachten op een kans om te openen. Aragami 2 slaagt erin om je ondanks herhaling en een gebrek aan afwisseling een onverschrokken en dodelijke schaduwstrijder te laten voelen, dankzij een strakke, stijlvolle esthetiek en een minimalistisch missieontwerp. Besmet met een mysterieuze kracht die het lichaam vernietigt en de geest verteert, is origami begiftigd met schaduwessentie, die hun bovenmenselijke vermogens schenkt.
Als je een gebied doorkruist, kun je het beste naar een hoog punt klimmen, de omgeving snel overzien en dan duidelijke en beslissende aanvallen uitvoeren, of je nu door vijandelijke patrouilleroutes schiet of ze één voor één uitschakelt. Op één niveau in Aragami 2 besloot ik iedereen in het dorp te vermoorden om verhalende redenen die ik niet zou bederven, en ik wilde dat iedereen in de stad wist dat ik op ze jaagde, wat resulteerde in een complete puinhoop.
Song of Horror: OneAngryGamer Eerlijke recensie (XBOX)
Dit is het soort stealth waarbij je altijd degene bent die op jacht is, niet de prooi. Het is niet alleen dat de origami is begiftigd met verschillende bovennatuurlijke vermogens; ze krijgen ook een tweede kans in het leven. Als je een tweede keer sterft in het spel, wordt de missie als een mislukking beschouwd en moet je opnieuw beginnen met alle verzamelobjecten. Er is geen manier om tijdens een missie op te slaan, waardoor het standaard stealth-gaminggemak van snel opslaan na elke ontmoeting en herladen als het mis gaat, wegvalt.
Ondanks deze beperkingen kun je in Aragami 2 elke situatie aan en ontsnappen aan elke crisis dankzij de tools die je in het spel krijgt. De spanning werd nog groter toen je het einde van je tweede leven naderde en je zorgen maakte dat je gezondheid zou opraken. Het is dynamisch uitdagend om je te concentreren op de taak die voorhanden is en te schakelen vanuit een meer bevrijde, laissez-faire benadering die de bewegingsopties aanmoedigen.
Hoewel de Aragami 2 niet bijzonder moeilijk is vanwege je bovenmenselijke vermogens, ben ik toch doodgegaan. Ik herstartte een paar missies, waaronder een gedenkwaardige waarbij ik het laatste derde niveau moest halen met zo weinig gezondheid dat ik niet kon zien of het rood werd. Gewone soldaten zijn er in verschillende soorten en maten, en hoewel sommige harder zijn dan andere, gedragen ze zich allemaal op dezelfde manier.
Af en toe zullen de patrouilleroutes van een paar vijanden elkaar kruisen, waardoor je ze als een eenheid moet behandelen en je aanvallen dienovereenkomstig moet plannen. Meestal werken ze geïsoleerd en moet je ze allemaal een voor een doden of ghosten om verder te komen. Dit betekent dat je je nu moet concentreren op een enkele vijand te midden van een zwerm andere vijanden om ze allemaal tegelijk te verslaan.
Aan de andere kant wordt het verzwakt door hoe lui de versterkingen zijn in hun zoektocht naar jou, hoe gemakkelijk het is om de gekoppelde vijanden uit te schakelen zonder dat de paranormaal begaafde het merkt, en hoe de paranormaal begaafde slechts in een klein aantal niveaus helemaal aan het einde verschijnt . Een andere manier waarop Aragami 2 op veilig speelt, is door je herhaaldelijk te laten terugkeren naar de exacte locaties in de missies van het spel. Elk gebied biedt een nieuwe reeks doelen en vijandelijke plaatsingen gedurende het spel, allemaal binnen dezelfde omgeving.
Dit betekent dat je nooit twee keer hetzelfde niveau speelt in dezelfde missie van Aragami 2 omdat je soms vanaf een ander punt binnenkomt en secties worden afgesloten terwijl andere nu open zijn. Het lijkt erop dat we voor de duur van deze missie terugkeren naar de oude mijnen. De nieuwe missiedoelen veranderen de zaken een beetje (je doodt deze keer drie doelen en vernietigt de volgende keer bijvoorbeeld zeven wapencaches), maar je zoekt nog steeds op dezelfde plaatsen als waar je was.
Je kunt alle verborgen verzamelobjecten slijpen en vinden, omdat elke missie ook is ontworpen om opnieuw te worden gespeeld, met licht geremixte vijanden. Hoewel het idee om missies in Aragami 2 die enigszins opnieuw zijn gemixt opnieuw te bezoeken, uitstekend klinkt, vond ik ze een zinloze omweg die mijn voortgang vertraagde en de verveling verergerde om steeds weer naar hetzelfde gebied terug te keren.
Spacebase Startopia: OneAngryGamer Eerlijke recensie (PS4)
De missies zijn verbonden door een dun verhaal dat details geeft om dingen in beweging te houden, maar het is nooit de focus. Deze gesprekken duren maar een paar seconden en helpen je niet om je meer verbonden te voelen met de rest van de wereld. Aragami 2 is een gedurfde en agressieve kijk op het stealth-genre wanneer het uit de schaduw durft te komen. Er zijn echter momenten waarop het overdreven voorzichtig is en ervoor kiest om op veilig te spelen in plaats van het initiatief te nemen.
Laat een reactie achter