Er was een tijd dat het idee dat eSports een serieuze onderneming zou worden een droom leek. Stel je lijnen voor van jonge kinderen die willen opgroeien om Call of Duty professioneel te spelen, en het voelt misschien niet helemaal misplaatst in sommige sciencefictionromans.

Maar hier zijn we. eSports is nu een serieuze zaak. Ze zijn over de hele wereld geliefd bij honderden miljoenen mensen, en game-ontwikkelaars nemen ze serieus op in hun marketingplannen. Verdorie, er is niet veel voor nodig om naar nieuwe games te kijken die duidelijk van de grond af zijn gemaakt met streamers en professionals in het achterhoofd. Dat ze niet vertrokken was een bijkomstigheid.

Dit is geen slechte zaak. Het brengt meer mensen in de branche. Meer mensen die opletten, betekent meer geld. Meer geld betekent betere spellen. Of in ieder geval meer games.

Aan de andere kant heb je een set games nodig die eens aan de basis waren en ze veranderen in iets groters en glitters. Het grote ongewassen achterlaten is nooit goed, en met gamen is er veel ongewassen om achter te laten.

Wat onze gevoelens ook zijn over het veranderende gezicht van de game-industrie, één ding is zeker. Of we het nu leuk vinden of niet, eSports is een serieuze zaak.

Het bescheiden begin van eSports

Laten we niet doen alsof professioneel gamen iets nieuws is. Bij de meest losse definitie van professioneel zijn er al tientallen jaren mensen die betaald worden voor het spelen van games. En zelfs als je die definitie vernauwt, is er niet veel voor nodig om mensen te vinden die al jaren wedden op gamen. Je zou kunnen wedden op CS:GO, en dat is niet eens waar het begon.

Grote gaming-evenementen waren er in de jaren 80 en 90. Er werden competities gehouden om te zoeken naar de beste Nintendo-gamers, de beste Sega-spellen, de beste bij Space Invaders. Dit is niet iets nieuws. Deze evenementen waren gevuld met menigten die hun favoriete gamehelden toejuichten - zelfs als ze nog maar net hun naam hadden ontdekt.

Dit waren fantastische marketingmogelijkheden voor de betrokken spellen. Je zou aankomende games kunnen adverteren en merchandise kunnen pushen. Ondertussen koesterde u een gemeenschapszin die ervoor zorgde dat mensen uw product nog jaren zouden blijven kopen. Alles in ruil voor wat waarschijnlijk best veel geld was.

Het was het begin van iets nieuws. Na verloop van tijd kwamen we bij de E3. Mijn eerste E3 werd bekeken op een of andere louche website omdat er geen officiële manier was om het te bekijken. Het was vlekkerig en ik miste hele secties. Het duurde niet lang voordat het openstelde voor de bredere gemeenschap.

Maar dat was nog maar het begin.

En door alles heen...

Daarna groeide en groeide gamen als spektakel. eSports groeide ook mee.

Maar toen onze interesse in online games en competitieve multiplayer veranderde, begonnen ontwikkelaars daar hun focus op te leggen. Met andere woorden: sommige mensen begonnen achter te blijven.

In het begin ging het langzaam, maar achteraf is het duidelijk. De AA-games uit het middensegment die het PS2-tijdperk bevolkten, zijn grotendeels verdwenen. Daar zijn we niet meer in geïnteresseerd. Niet collectief in ieder geval.

In plaats daarvan zijn we op zoek naar speelbare blockbusters. Alles wat daaronder valt, zal ofwel relatief klein zijn – Danganronpa was enorm succesvol als een serie met slechts “slechts” 5 miljoen verkochte eenheden – of zal mislukken. Er zijn gelukkig uitzonderingen op de regel, maar niet zoveel als ideaal zou zijn. En dat aantal wordt elk jaar kleiner en kleiner.

Een belangrijke manier waarop ontwikkelaars hebben teruggevochten tegen deze veranderende smaak, is door een multiplayer-component toe te voegen. Een deel hiervan is direct gericht op het eSports-publiek. Wanneer de online versie van The Last of Us de komende jaren terugkeert, kun je er zeker van zijn dat deze gericht zal zijn op spelers van hoog niveau. Sony heeft zelfs EVO gekocht.

eSports is groter dan ooit en ze zullen blijven groeien en groeien. Het is een spannende tijd om fan te zijn, of om mee te doen. Met Overwatch en dergelijke kun je zelfs dingen in de games zelf bekijken. Het is ongeloofelijk.

Maar wat zijn de gevolgen voor games voor één speler als dit zo doorgaat? Hoe zal de ernst van eSports van invloed zijn op de ernst van de ouderwetse spelstijl waarmee we allemaal zijn opgegroeid?

Helaas is dit het soort dingen dat alleen de tijd volledig zal onthullen. Maar we hoeven in ieder geval niet te lang te wachten om erachter te komen.