Als je van de indie-gamingcommunity houdt, met name de indie-horrorgame-community, ben je waarschijnlijk de kleurrijke Garten of Banban-serie tegengekomen. (Er zijn twee vermeldingen op de datum van schrijven, en een derde komt eraan.) Zelfs als je de games niet zelf hebt gespeeld (ze zijn niet beschikbaar op consoles, maar zijn te vinden in Steam, itch.io, Play Store en App Store) heb je misschien je favoriete streamer op YouTube of Twitch zien spelen. Maar schijnbaar in bijna elk gesprek dat op internet over dit spel te vinden is, wordt Garten of Banban om de een of andere reden in elkaar geslagen of belachelijk gemaakt. Ik denk niet dat ik ooit een indiegame heb gezien die meer kritiek kreeg en met zo weinig verdedigers, ondanks dat ik in al mijn tijd als gamer zo viraal was. Waarom heeft Garten of Banban deze reputatie en kan er iets worden gedaan om de schade ongedaan te maken?

Voor niet-ingewijden, laten we eens kijken naar de basis van wat Garten of Banban eigenlijk is. Om het kort samen te vatten, Garten of Banban valt in de categorie mascotte-horrorspellen. Dit type game is er altijd al geweest, maar Five Nights at Freddies is wat mascotte-horror echt heeft opgeblazen tot de omvang die het nu is. Andere mascotte-horrortitels zijn Bendy and the Ink Machine, Hello Neighbor, Poppy Playtime, Roblox's Piggy, Rainbow Friends en het aankomende Kandyland. In tegenstelling tot meer traditionele vormen van horror, is mascotte-horror populair bij kinderen en zeer verhandelbaar vanwege de afhankelijkheid van felgekleurde mascotte-horrorpictogrammen; vaak zien deze mascottes er veilig uit voor ouders die zich niet bewust zijn van de donkere inhoud van het onderwerp (iets wat je nooit zou kunnen doen met oude horroriconen die geen mascotte zijn, zoals de overduidelijk gruwelijke Jason of Freddy uit Elm Street) en daarom kan speelgoed gemakkelijk in de speelgoedgangen van de kinderen worden geplaatst winkels zonder misplaatst te lijken. Hoewel ik nog geen speelgoed van Garten of Banban heb gezien in mijn plaatselijke Wal Mart naast het Freddy- of Piggy-speelgoed, is het misschien een kwestie van tijd.

Het ding om in gedachten te houden over deze mascotte-horrorspellen is dat ondanks dat ze op de markt worden gebracht voor kinderen in tegenstelling tot traditionele horror, ze nog steeds bij hun oorsprong horror zijn. De horror zit meestal niet in gore (waarvan het moeilijker zou zijn om op de markt te brengen voor kinderen, hoewel hier en daar af en toe bloedspatten kunnen worden gevonden, afhankelijk van het mascotte-horrorspel dat je speelt). Deze games zijn in plaats daarvan sterk afhankelijk van jump scares en een overlevering die net zo gruwelijk is als de oude traditionele slasher- of beklijvende films, vaak met vermoorde kinderen of tot waanzin gedreven werknemers. Garten of Banban is niet anders en speelt zich af in een kleuterschool die bekend staat als Banban's Kindergarten. De kleuterschool ging dicht omdat er verschillende kinderen vermist raakten. In het spel neemt de speler de rol op zich van een ouder (in notities wordt gesuggereerd dat je voor een moeder speelt) die op zoek is naar je vermiste kind. Tijdens de gebeurtenissen van de eerste twee inzendingen moet de speler de kleurrijke gigantische mascottes van de kleuterschool ontwijken en puzzels oplossen met behulp van een drone terwijl je dieper de kleuterschool ingaat om het mysterie op te lossen van wat er met de kinderen is gebeurd.

Dus waar komt de controverse vandaan? Om te beginnen werd Garten of Banban door veel spelers beschouwd als een cynische geldklopperij vanwege de lengte van de inzendingen en de grafische stijl. De eerste Garten of Banban kon gemakkelijk binnen een kwartier worden voltooid en had een optie op het menu om dure t-shirts te kopen met het logo van Banban op de shirts. Nadat ze waren bekritiseerd vanwege deze cynische truc, verwijderden de ontwikkelaars de link naar de merchandise-winkel, maar de schade op het gebied van PR was aangericht. De graphics van de game werden ook als niet indrukwekkend beschouwd, waarbij verschillende YouTubers de ontwikkelaars ervan beschuldigden activa te recyclen in plaats van hun eigen te maken.

Het ontwikkelteam van Euphoric Brothers leek hun critici in gedachten te hebben toen ze Garten of Banban 2 uitbrachten, dat veel langer is dan de eerste en meer gameplay bevat. Hoewel het nog steeds in minder dan twee uur kan worden verslagen (de hoeveelheid tijd die Steam toestaat om een ​​spel te hebben gespeeld voordat het leesbaar is voor een terugbetaling), is het een grote sprong voorwaarts ten opzichte van de vijftien minuten van de eerste aflevering. Er zijn ook enkele slimme puzzels en enkele schattige baby Opila Birds.

Een ander twistpunt draait om de niet-enge ontwerpen van de mascottes in vergelijking met andere mascotte-horror. En zeker, Banban en Opila Bird zijn vrij niet-bedreigend in vergelijking met sommige van de andere mascotte-ontwerpkeuzes, maar dit zijn slechts de trends van mascotte-horror die tot het uiterste zijn doorgevoerd: creëer een verhaal dat objectief gruwelijk en grotesk is, maar laat nooit veel zien bloed en bedek alles met felle kleuren en verhandelbare mascottes die je aan kinderen kunt verkopen. Minder gehate titels zoals Poppy Playtime doen precies hetzelfde, hoewel Poppy Playtime meer gepolijste graphics en engere stemacteurs heeft, waardoor het veel van de kritiek die Garten of Banban krijgt, bespaard blijft.

Een laatste twistpunt in dit artikel is het andere spel dat de Euphoric Brothers hebben gemaakt. Introvert a Teenager Simulator is een spel dat door Banban-haters is beschreven als een schoolschietsimulator. Dit is eigenlijk niet waar, aangezien je niet speelt voor de schoolschutter, je speelt voor een depressieve tiener die mag beslissen of hij vriendschap sluit met een potentiële schoolschutter en de schietpartij stopt, naast verschillende andere eindes. De game heeft echter zware gebreken. Lees wat deze Steam-recensent Nekromorg (die de game uiteindelijk een positieve recensie gaf) te zeggen had: “Er is een plot met zware onderwerpen zoals zelfmoord en geweld op school en dan heeft het karakters die willekeurig T-poseren en exploderen... Er is een meisje dat helemaal verlegen doet en blijkbaar romantische gevoelens koestert voor het personage van de speler en dan verandert ze in een gigantische wolf, pakt hem op en vliegt met hem door de nachtelijke hemel terwijl lo-fi muziek speelt. Dit soort dingen kan er zeker toe leiden dat iemand zich afvraagt ​​of de Euphoric Brothers het onderwerp van een schietpartij op school behandelen met de ernst die het verdient, maar het is oneerlijk om te zeggen dat het spel schietpartijen op scholen verheerlijkt of de speler aan de kant zet of als één speelt. Hoewel de haters van Teenager Simulator het volste recht hebben om hun mening te uiten en die meningen zijn geldig, zijn er veel waardevollere doelen (zoals ik zeker weet dat ze het erover eens zijn, dit is niet bedoeld als kritiek op mensen die een hekel hebben aan Teenager Simulator) om dit te annuleren onderwerp, zoals de GOP-politici die liever boeken en videogames verbieden die er alles aan doen om onze scholen tegen wapens te beschermen.

De haat tegen Garten van Banban werd zo groot dat de Euphoric Brothers op 11 maart 2023 aankondigden dat ze een tijdelijke pauze van Twitter zouden nemen. Onder verwijzing naar doodsbedreigingen tegen hen en hun families, twitterden ze: “Om de olifant in de kamer aan te spreken, wat dit allemaal heeft veroorzaakt, is dat onze game te populair en succesvol wordt voor bepaalde grote figuren in het deel van de indie-horrorgemeenschap. Ze hebben hun massale aanhang voortdurend tegen ons bewapend... Het is triest hoe sommige van hun fans hun voorbeeld blindelings volgen met volledige minachting voor de moraliteit van hun acties en hoe echt vreselijk/toxisch die mensen zijn. We hopen dat de gemeenschap wakker wordt en dit snel verandert... Het is vermeldenswaard dat dit allemaal tegen twee broers op school is die non-stop en volledig alleen werken met een 100% persoonlijk budget. Als je teruggaat, zul je merken dat we niemand kwaad hebben gedaan en absoluut niets verkeerds hebben gedaan; we hebben alleen een gratis spel uitgebracht... We sluiten het account niet om nabootsing van identiteit te voorkomen. Er verandert niets aan het spel. De ontwikkeling van Banban gaat gewoon door. We geven onze droom niet op.”

De Euphoric Brothers hebben een goed punt als ze zeggen dat ze niemand kwaad hebben gedaan. Onuitgesproken blijft dat verschillende van hun concurrenten in de mascotte-horrorscènes anderen hebben geschaad. De ontwikkelaars van Poppy Playtime (een spel waarvan Garten of Banban vaak wordt beschuldigd van plagiaat) Mob Gaming moest vorig jaar zijn excuses aanbieden nadat bekend werd dat ze een animator (Ethan aka Ekrcoaster op zijn platforms) hadden gepest omdat hij niet met hen wilde werken . Het pesten werd zo afschuwelijk dat Ethan zichzelf in therapie liet gaan. Hij was pas vijftien toen dit gebeurde. Kindly Brothers, de ontwikkelaars van het immens populaire Bendy and the Ink Machine, ontsloeg vijftig van hun werknemers zonder waarschuwing, na jaren van een giftige werkomgeving waarin CEO Mike Wood openlijk het harde werk van zijn werknemers beledigde. In tegenstelling tot Mob Gaming heeft Kindly Beast nooit zijn excuses aangeboden of geprobeerd het goed te maken met hun slachtoffers. Mensen vergeven Kindly Beast omdat hun games van hoge productiekwaliteit zijn, ondanks dat Kindly Beast objectief veel scummier is dan alles wat de Euphoric Brothers deden met Garten of Banban.

Dus nu komen we bij de tweede vraag die ik stelde in de opening van het artikel. Kunnen de Euphoric Brothers iets doen om de negatieve ontvangst van Garten of Banban om te buigen? Ik geloof dat er is. Hier is mijn ongevraagde advies aan de broers over de strategie die ze kunnen volgen om de zaken om te draaien. Het is een driestappenplan en geen van de stappen omvat het veranderen van de graphics om de dingen enger te maken. Daar zijn ze:

1: Omarm voorlopig de status van Garten of Banban als een meme-spel dat mensen "ironisch genoeg" leuk vinden. Dit betekent dat populaire makers van inhoud, zoals th3Badd3st (een van de grootste "Bantuber" -kanalen die door Euphoric Brothers op Twitter werd geblokkeerd) niet worden geblokkeerd, alleen maar omdat ze Banban voor de gek houden. Neem de kritiek met een goed humeur en negeer het. Als je elk item op deze lijst volgt, zal de ironische liefde voor Banban uiteindelijk oprecht worden.

2: Probeer niets Banban te verhandelen (behalve de spellen zelf) totdat tenminste het verhaal van Banban dat je probeert te vertellen met de moeder en de vermiste kinderen compleet is. Laat uw bron van inkomsten zijn van de mensen die het spel zelf kopen, niet van goedkope t-shirts met afbeeldingen van de personages. Het spreekt voor zich dat je niets moet doen met NFT's of microtransacties.

3: Dood geen kinderen binnen de overlevering van Banban. Garten of Banban wordt op de markt gebracht voor kinderen. Het is dwaas, met felle kleuren, schattige vogels en felgekleurde schurken die meer belachelijk dan bedreigend zijn. Proberen te doen wat Scott Cawthorne succesvol deed met Five Nights of Freddies, waar hij de zielen van dode kinderen in animatronics stopte. Is een fout. Elke andere goedkope mascotte-horrorgame, van Poppy Playtime tot Rainbow Friends, ging op deze weg, en uiteindelijk bagatelliseerden ze alleen maar iets dat duister en verontrustend zou moeten zijn en weigerden ze de gevolgen ervan in hun verhalen te onderzoeken omdat ze het te druk hadden met het maken van memes en hun spellen op de markt brengen voor vijfjarigen. Stel je voor hoe origineel, hoeveel beter het zou zijn als alle kinderen veilig en wel worden gevonden door het personage van de speler? Je hoeft niet de zielen van dode kinderen in de mascottes te hebben, je hebt al deze term "Givanium" in het spel om uit te leggen wat hen in leven houdt. (Misschien is Givanium buitenaards? Ik weet het niet, alles is beter dan dode kinderen!) Alsjeblieft, voor de liefde van God en de naaste, breek de oude kardinale regel van oude horror niet, de regel die stelt dat geen honden of kinderen zou moeten sterven in je verhaal.

Hoewel ik weet dat de kans klein is dat de Euphoric Brothers dit artikel ooit zullen lezen, voelde ik me verplicht om dit te schrijven. De waarheid is dat ik heb nagedacht over de vreemde plaats van Banban in de indie-gamingcultuur sinds ik de thread van de broer las waarin hij uitlegde waarom ze Twitter verlieten. Als iemand wiens verhalen af ​​en toe cringe werden genoemd, merkte ik dat ik te maken had met de benarde situatie van de Euphoric Brother ... dit zou niet zijn gebeurd als ze mensen echt pijn hadden gedaan zoals Kindly Beast, maar dat hebben ze niet gedaan, voor zover ik weet van. Mijn aankomende boek, Lola's Haunter, zal waarschijnlijk in eigen beheer worden uitgegeven, vergelijkbaar met Raven's Dream. Toch is het een passieproject, geen geldklopperij. Ik hou echt van mijn aasheldin Lola en ik voel me verwant met haar en haar avonturen. Ik vind het geweldig, en dat is wat telt... omdat het goed en mooi is op zijn eigen manier, hoe ineenkrimpend het ook is, hoe "ironisch" sommige fans er misschien ook van houden. Ik weet dat er veel geweldige fans zijn die oprecht van Raven's Dream hielden, zoals dat ook zal zijn voor Lola's Haunter. Als de Euphoric Brothers proberen een mooi verhaal te maken, dan is het, ook al is het 'ineenkrimpen', het nog steeds waard geweest.