In de strijd om ethiek heeft #GamerGate veel van de vuile geheimen blootgelegd die verband houden met gaming-outlets. Een van de grootste problemen is het gebrek aan openbaarmaking. In het geval van Kotaku-schrijver Nathan Grayson hebben nieuwe lekken onthuld dat hij, nadat hij $ 800 had gegeven aan een voormalige romantische interesse, over het onderwerp schreef in een Kotaku-stuk over GDC 2015 op 13 maart 2015. Het probleem? Geen openbaarmaking over de financiële banden.

Op 1 augustus 2014 betaalde Nathan Grayson via Venmo $ 800 aan Zoe Quinn. Zoals blijkt uit de onderstaande schermafbeelding, met dank aan Druk op FartToContinue.

Grayson bevestigde de betaling, maar merkte ook op dat het niets met Kotaku te maken had en een aparte kwestie was die verband hield met de korte tijd dat hij en Quinn samen waren. Ik nam contact op met Grayson en hij antwoordde en zei ...

“Dit betreft iets dat toen is gebeurd – niets dat zelfs maar *op afstand* werkgerelateerd is. Omdat het een persoonlijke kwestie is, wil ik er liever niets meer over zeggen.”

Ik heb contact opgenomen met Kotaku's hoofdredacteur Stephen Totilo over de kwestie en gevraagd of hij iets te vertellen had over de informatie met betrekking tot Grayson, Quinn en de uitwisseling van geld, maar Totilo weigerde commentaar te geven.

Het is zijn verdienste dat Grayson in het hierboven aangehaalde artikel wel vermeldt dat hij met Quinn uitging, maar hij vermeldde niet dat hij met Quinn uitging en financiële banden met het onderwerp had. Het creëert een belangenconflict omdat het voor een lezer van buitenaf die naar binnen kijkt, kan lijken alsof Grayson schulden heeft bij Quinn en over haar schrijft als onderdeel van de terugbetaling. De gemiddelde lezer kent de details niet, maar als hij beelden op internet ziet rondzwerven die laten zien dat er een aantal belangrijke financiële banden tussen de twee bestaan, ontstaat de schijn van een belangenconflict.

Natuurlijk is een kwestie als deze een kwestie die gemakkelijk had kunnen worden opgelost door zich van het onderwerp af te wenden of door de lezers op de hoogte te stellen dat er “persoonlijke en financiële banden met het onderwerp” bestaan.

Dit is echter niet de eerste keer dat Grayson in een financieel belangenconflict verwikkeld raakt. Het gebeurde eerder met IGF-voorzitter Brandon Boyer, die beiden op de Game Journo Pro's-lijst. Er was eerder ook een gebrek aan openbaarmaking bij Grayson en Robin Arnott. Het is een patroon.

De kwestie van een gebrek aan openbaarmaking was niet alleen een probleem bij Nathan Grayson, a Spel Journo Pro en een huidige schrijver voor Kotaku. Dit was ook een probleem met Ben Kuchera, een editor voor Polygon. Het was een probleem met Tyler Wilde, hoofdredacteur van PC Gamer. Het was ook een probleem met Cara Ellison, een bijdrager aan sites als Rock, Paper, Shotgun en Eurogamer, waar ze een recensie schreef voor een spel genaamd Haat Plus door Christine Love, maar maakte niet bekend dat zij en Love dat wel zijn zeer dichtbij vrienden, zelfs tot het punt waarop Ellison haar vroeg om dat te worden Love's PR-agent, en zei later zij “Pimp deze shit gratis.”

Simpele zaken als openbaarmaking kunnen een grote bijdrage leveren aan het voorkomen van uitbarstingen zoals #GamerGate. Helaas, in plaats van dat dit wordt erkend als een voortdurend probleem dat de schijn van een belangenconflict wekt, hebben veel van de topredacteuren en websitebeheerders van media die beschuldigd worden van deelname aan ongepastheid, geprobeerd de problemen weg te wuiven. Helaas voor hen kunnen boze consumenten niet worden weggewuifd in het licht van de strijd voor hervormingen in de ethiek van de gamejournalistiek.