Nadat verschillende journalisten van Huffington Post, Yahoo!, Buzzfeed en diverse andere media waren ontslagen, gingen ze naar Twitter op zoek naar meer werk op schrijfgebied. Velen werden geconfronteerd met de levendigheid van een groep die hen probeerde te helpen werk te vinden door hen te vertellen “te leren coderen”. De werkloze journalisten waren hier echter niet blij mee. Enkelen van hen gingen zelfs naar andere blogs en websites die het aandurfden hun frustraties onder de aandacht van een beperkt publiek te brengen, in welk geval sommige van deze journalisten – nou ja, bloggers – de minachting die het grote publiek voor hen koestert, zouden wegrationaliseren door te beweren dat de opdracht om te “leren coderen” slechts een tactiek van #GamerGate was.

Talia Lavin – dezelfde Talia Lavin als die heeft ontslag genomen bij The New Yorker voor het valselijk beschuldigen van een ex-marinier ervan een nazi te zijn, en ook een van de schrijvers die onlangs uit de Huffington Post werd geschrapt – schreef een lang stuk dat werd gepubliceerd op The New Republic op Februari 1st, 2019, getiteld “De stinkende, rechtse oorsprong van ‘Learn to Code’”.

Het stuk probeert de oorsprong van ‘Learn to Code’ uit te leggen in relatie tot het mimetische gebruik ervan binnen de sociale media. De term komt eigenlijk uit de tijd dat de media krachtig schreven over bedrijven die workshops opzetten om werkloze mijnwerkers in Kentucky te leren coderen, zoals beschreven in een rapport gepubliceerd op 30 januari 2017 door Forbes. De term werd echter onlangs overgenomen door antimedia-bewoners van het internet om hun minachting te uiten voor propagandisten die werden ontslagen.

Lavin schreef spottend…

“Op zichzelf is het vertellen aan een ontslagen journalist dat hij ‘leer coderen’ een uiterst irritant stukje ‘advies’ is, een brokje neerbuigendheid en antipathie. Het is ook een zin die velen van ons misschien al hebben gehoord van familieleden die doen alsof ze het goed bedoelen en die een idealistische, onstabiele en onbemiddelde carrièrekeuze in twijfel trekken. Maar het was vanaf het begin duidelijk dat dit ‘advies’ doorspekt was met echte vijandigheid – en de timing en de alomtegenwoordigheid van dezelfde zinsnede deden mij onmiddellijk een brigadeaanval vermoeden. Mijn vermoedens werden bevestigd toen conservatieve figuren als Tucker Carlson en Donald Trump Jr. zich bij de groep voegden en de manieren onthulden waarop rechtse hordes sociale media hebben ingezet om hun tegenstanders in diskrediet te brengen en lastig te vallen.”

Lavin betreurt verder hoe 4chan en /pol/ binnen de grenzen van de imageboards journalisten begonnen te bespotten door anderen aan te moedigen journalisten via sociale media te vertellen dat ze “Leren coderen”.

Lavin citeert vervolgens Caroline Sinders van Havard's Kennedy School en beweert dat Sinders "enorme hoeveelheden intimidatie heeft ontvangen tijdens GamerGate" en een neus heeft voor sportbrigades. Er zijn overigens geen links of citaten naar deze intimidatie.

Lavin probeert ook de geschiedenis te herschrijven over de South By Southwest-panels die onderwerpen over #GamerGate zouden bevatten, en beweert ...

“Shireen Mitchell, oprichter van het project Stop Online Violence Against Women, had een soortgelijke ervaring tijdens GamerGate. Een campagne afkomstig van Reddit was gericht op een South by Southwest-panel over online intimidatie, waarop Mitchell zou spreken. Het kreeg duizenden “neerstemmen” toen het publiek werd aangemoedigd om op de voorgestelde panels op het festival te stemmen. Mitchell en anderen die bij het panel betrokken waren, werden gebombardeerd met misbruik en bedreigingen, beschuldigd van partijdigheid jegens GamerGate.”

Dit alles interpreteert volledig verkeerd wat er werkelijk is gebeurd.

Oorspronkelijk zouden er twee panels zijn, één behandeld door online activist Randi Harper en een andere die #GamerGate zou bespreken. De reden dat het tweede panel bestond, was eigenlijk om een ​​alternatieve kijk te bieden op de discussie over het onderwerp, die niet door de linkse media werd gecontroleerd.

Een van de personen die in het #GamerGate-paneel had moeten zitten, Mercedes Carrera, neemt de details door van hoe en waarom de panelen werden uitgeschakeld en legt vrijwel uit waarom als je #GamerGate en SXSW samen opzoekt in de zoekmachines, je krijgt gewoon een heleboel Google-resultaten van linkse media die het verhaal verder verzinnen en verkeerd interpreteren.

Vreemd genoeg gaf Rebel Media eigenlijk een korte samenvatting van de gebeurtenissen die leidden tot de gevolgen van de SXSW, terwijl ze ook een korte geschiedenis bespraken van waarom er zoveel onenigheid was tussen gamers en de media.

Een deel van het verhaal dat de linkse media op de vloer van de montageruimte hebben achtergelaten, is dat er vrouwen in het #GamerGate-panel bij SXSW zouden zitten. Dit kleine feit verstoort enigszins het verhaal dat de hele beweging een intimidatiecampagne tegen vrouwen was, vooral als vrouwen actief deel uitmaakten van de beweging en tot de meer bereidwillige stemmen behoorden om zich uit te spreken over mediacorruptie.

Het is dit soort laster van mediaorganisaties waar mensen dankbaar voor zijn meer dan 1,000 journalisten werden werkloos onlangs.

Lavin ging niettemin door met het herschrijven van de geschiedenis en verkondigde…

“De aanvallen op Mitchell en andere panelleden waren wreed, terwijl ze gehuld waren in een dunne vorm van bezorgdheid over ‘ethiek in de gamesjournalistiek’. Dit was de reden voor de hele GamerGate-intimidatiecampagne, een lelijke mengelmoes van doodsbedreigingen, stalking, SWATting en het nauwkeurig targeten van vrouwen, vooral gekleurde vrouwen, op misbruik. Maar die redenering werd serieus genomen door beide media, die de controverse schreven alsof het een echt conflict was tussen twee partijen met gelijke legitimiteit, en door adverteerders, die steun trokken voor mediaorganisaties die het doelwit waren van ‘Operatie Disrespectful Nod’ – de naam voor de brigadecampagne van GamerGate.”

Eigenlijk ging het over ethiek in de journalistiek en er zijn talloze citaten om dit te bewijzen. Meerdere gaming-verkooppunten hun ethisch beleid veranderd.

De FTC startte een onderzoek naar de corruptie van Gawker in opdracht van #GamerGate, en zelfs gebruikte materialen verzameld via de Reddit-hub van #GamerGate, Kotaku in actie, om dit te doen.

Alle “bedreigingen” en “SWATting” en claims van “intimidatie”? Er is geen enkel bewijs verzameld dat het ooit een georganiseerde campagne was of dat het de bedoeling van de groep was om te intimideren. In feite is de FBI-rapport kon geen bewijs vinden dat #GamerGate een intimidatiecampagne was, en een peer-reviewed rapport van Vrouwenactiemedia!, kon vanwege gebrek aan bewijs niet verifiëren dat het een intimidatiecampagne was.

Nog steeds blijft Lavin gamers en #GamerGate besmeuren en schrijft ...

“GamerGate gebruikte sympathieke journalisten om een ​​patina van legitimiteit toe te voegen aan het coververhaal – een tactiek die is herhaald met de voortdurende intimidatiecampagne genaamd ‘Learn to Code’. […]

 

“Maar net als bij ‘ethiek in de gamesjournalistiek’ was het verhaal slechts een middel om de aandacht af te leiden van het uiteindelijke doel: het toevoegen van spanning aan een verschrikkelijke week voor journalisten.”

Er was geen sprake van afbuiging.

#GamerGate ging altijd over het ontmaskeren van agendagedreven activisten die zich voordeden als journalisten terwijl ze op onethische wijze hun sociaal-politieke agitprop door verschillende reguliere mediaplatforms duwden. Journalisten vertellen dat ze ‘moeten leren coderen’ is gewoon de spot drijven met dezelfde journalisten die het medium hebben gedevalueerd door hun eigen leugenachtige capriolen.

Het is geen verrassing dat het vertrouwen in de media in de loop der jaren gestaag is gedaald, vooral onder onafhankelijken en republikeinen. 42% van de onafhankelijken vertrouwt nog steeds de media, maar slechts 21% van de Republikeinen vertrouwt de media, zo blijkt uit opiniepeilingen van Gallup. Het hoeft uiteraard ook geen verrassing te zijn dat 76% van de Democraten aan de linkerkant de media vertrouwt, aangezien de meeste grote media naar links neigen, zoals blijkt uit de linkse histrionics van Lavin.

Tegen het einde van het stuk schrijft Lavin…

“Ik heb ervoor gekozen om erover te schrijven en te spreken, niet om mijn eigen slachtofferschap te vieren, of om te beweren dat een intimidatiecampagne tegen journalisten het belangrijkste probleem is waarmee elke Amerikaan wordt geconfronteerd. Ik schrijf erover omdat het zo openlijk DNA deelt met intimidatiecampagnes die in GamerGate zijn ontstaan ​​en sindsdien zijn geperfectioneerd – en omdat het al lang geleden is dat extreemrechtse trollen geen enkel vermoeden van onschuld en plausibele ontkenning meer krijgen. Ik heb ervoor gekozen deze campagne onder de aandacht te brengen, omdat ik wist dat het mij alleen maar verdriet zou opleveren, omdat ik zo'n campagne niet wilde zien slagen zonder tegenstand. En ik schreef erover omdat campagnes tegen journalisten niet zullen verdwijnen; Op het moment dat trollen als deze een opening zien, of de provocatie nu reëel of ingebeeld is, zullen ze journalisten opnieuw lastigvallen.”

Hier verwart de auteur duidelijk “ontmaskeren” met “intimidatie”.

Wijzend op een geschiedenis van laster, smaad en desinformatie van activisten die zich voordoen als journalisten is geen intimidatie… het is het blootleggen van corruptie.

Maar Lavin is niet de enige die #GamerGate de schuld geeft omdat hij journalisten heeft verteld een echte baan te zoeken en een andere echte vaardigheid te leren dan het verdelen van Amerika, namelijk wat de meeste mensen denken dat de media doen.

Verschillende andere zelfbenoemde linksen napraten het verhaal ook na als poppen op een kartonnen podium.

We hebben dit eerder gezien. Wikileaks heeft het gedaan. Trump en zijn aanhangers doen het. Gamergate heeft het gedaan. Covington-sceptici hebben het gedaan. En nu doen de ‘leer coderen’-mensen het. Het is hetzelfde stuk, uit hetzelfde speelboek, en zogenaamde 'rationele denkers' trappen er keer op keer in. https://t.co/pC0mxbGwUn

— De Draak in de Winter (@ADDDragon) 30 januari 2019

Er is ook een langdradig hoofdartikel van Moguldom betreuren het gebruik van de uitdrukking “Learn to Code” en daarbij ook schoten maken op #GamerGate, compleet met al het historische revisionisme dat je zou verwachten van een ideologisch gedreven uitlaatklep. Jessica M. Goldstein van Moguldom schreef ...

“Leren coderen” is een taalkundig hondenfluitje. Voor niet-ingewijden heeft het absoluut geen zin; op het doelwit registreert het zich met perfecte en wrede specificiteit; en voor de dader is er een ingebouwde plausibele ontkenning ingebouwd. De oorsprong ervan ligt in een overdreven en opzettelijk verkeerd herinnerde golf van nieuwsverhalen over een man genaamd Rusty Justice (ja, zijn echte naam) die webontwikkeling onderwijst aan werkloze mijnwerkers in Kentucky. […]

 

“[…] “Dit is de nieuwe grens van intimidatie”, zei [Taylor] Lorenz [van The Atlantic]. “Ik denk dat mensen slim genoeg zijn om te weten dat je niet zomaar doodsbedreigingen kunt sturen – ook al doen ze dat nog steeds! Bij duizenden! Ik kreeg er net een via LinkedIn. Maar die mensen zijn eigenlijk zeldzaam.” Relatief heimelijke intimidatie is de strategie van de toekomst, en vindt zijn oorsprong in het recente verleden: Gamergate.”

Het veranderen van #GamerGate in een vergaarbak voor elk soort gedrag dat journalisten als ‘trollish’ beschouwen, is de perfecte manier om elk punt dat een auteur probeert te maken te ondermijnen. In dit geval is de poging om van #GamerGate een almachtige kracht te maken die als kanaal fungeert voor elke beproeving waarmee een webjournalist wordt geconfronteerd, bijna klucht.

Goldstein was niet de enige die het zombified lijk van de pro-consumptiebeweging nieuw leven inblies. Zoë Beery uit CRJ probeerde ook mee te doen aan de actie, waarbij hij de draai putte uit Lavins stuk over The New Republic.

Zowel Beery als Lavin richtten zich op rechtse experts als Tucker Carlson van Fox News, maar ook op conservatieven als Ben Shapiro, omdat ze de linkse en liberale journalisten bespotten met de meme ‘Learn to Code’.

Beery legde uit…

“Vooral voormalige werknemers van BuzzFeed hadden bij Twitter geklaagd dat ze overspoeld werden met dergelijke berichten, een reactie die [Tucker] Carlson enthousiast omschreef als een dunne huid. Mensen gaven alleen maar advies, merkte hij op, maar “journalisten zagen hier helemaal de humor niet van in!”

 

'Wat hij niet vermeldde, is dat de suggesties voor 'leer coderen' werden afgewisseld met memes van journalisten die werden onthoofd en opgehangen. Verslaggevers die Joods, vrouwen of gekleurde mensen waren, ontvingen ook gewelddadige antisemitische, vrouwonvriendelijke en racistische antwoorden en berichten. Voor sommigen liepen de berichten in de honderden en bevatten ze doodsbedreigingen. ‘Leren coderen’ was verre van een spottende maar uiteindelijk onschadelijke raad, maar maakte deel uit van een campagne die zijn oorsprong vond op een anoniem prikbord om journalisten lastig te vallen die door extreemrechts alom een ​​hekel hadden.’

Net als Lavins citaat-lite-stuk, ziet Beery ook af van alle citaten over doodsbedreigingen en antisemitisme, of het doelwit van gekleurde mensen of vrouwen.

In plaats daarvan vertrouwt Beery op de ‘luister en geloof-tactiek’.

Net als Lavin duikt Beery ook in de valse samenzwering dat #GamerGate werd geconstrueerd als dekmantel, zodat mensen van over de hele wereld vrouwen konden lastigvallen door te schrijven...

“Dit voorbeeld doet in sommige opzichten denken aan de GamerGate-samenzweringstheorie uit 2014, waarin deelnemers hun zorgen over ‘ethiek in de videogamejournalistiek’ gebruikten om de media-aandacht af te leiden van de onderliggende vrouwenhatende intimidatie van de campagne.”

De ‘vrouwonvriendelijke intimidatie’ is keer op keer nagepraat, zonder een greintje bewijs ter ondersteuning ervan.

Zoals gezegd is er voldoende bewijs dat #GamerGate heeft geholpen de strijd voor een betere ethiek in de mediajournalistiek nieuw leven in te blazen, door het samenstellen ethische beleidscampagnes, om de Federal Trade Commission te verzoeken dit te doen haar richtlijnen met betrekking tot openbaarmakingen bij te werken. Maar ondanks al het gezeur van de media over de ‘vrouwenhaat’ en ‘intimidatie’ van #GamerGate lijkt het nog steeds alleen maar te bestaan ​​als een spook dat leeft op de digitale pagina’s van de verzonnen verhalen van dezelfde corrupte stemmen die nu niet meer bestaan. werk, uit je hoofd, en klaar om te bloggen voor centen of ... te leren coderen.

(Bedankt voor de nieuwstip Lyle)