Gisteren VG247 uitgebracht een opiniestuk getiteld "Game-ontwikkelaars, het is tijd om te stoppen met luisteren naar de fans." Ik vond het stuk zo schandalig verschrikkelijk dat ik besloot met pensioen te gaan en niet meer over videogames te praten en erop te reageren. GamerGate was bijna vijf jaar geleden en nog steeds hebben sommige mensen niets geleerd. Het is wild om na al die tijd een opnieuw verpakt verhaal 'Gamers hoeven niet je publiek te zijn' tegen te komen.

“Wees niet boos, er zit een beetje overdrijving in die kop: tussen al het afval van het internet zit ook zo nu en dan een beetje bruikbare feedback. Het is alleen zo dat de stront naar de top drijft, totdat je alleen nog maar iets kunt zien.'

De auteur van het stuk is tenminste eerlijk over zijn clickbait. Ik vind dat ondanks de omstandigheden een opmerkelijke verbetering.

Maar dan komen we hier in het eigenlijke artikel zelf en Kirk McKeand probeert onmiddellijk te bagatelliseren wat er met Bioware is gebeurd Mass Effect 3. Hij bestempelt de publieke verontwaardiging over het einde van het spel, en de uiteindelijke herziening hiervan, als ‘het ombuigen van de creatieve visie’. Maar dat is tegenstrijdig, net als het origineel Mass Effect trilogie zette tot dusverre een ongelooflijk hoge standaard neer. Ze hadden verschillende verhaallijnen en plots die een goed gevoel van afsluiting verdienden. Iets dat het oorspronkelijke einde niet kon waarmaken.

In een wegwerpregel aan het einde van de eerste hoofdparagraaf vertelt Kirk over Game of Thrones vorig seizoen was verschrikkelijk. Hij concentreert zich op de invalshoek van mensen die een verzoek indienden om de film opnieuw te maken, zonder de omstandigheden rondom die situatie goed te onderzoeken. Voor de goede orde kunnen we de Star Wars verontwaardiging rondom The Last Jedi. Omdat het niet alleen past in het patroon dat hier in deze discussie speelt, maar ook in de schrijvers Game of Thrones slaagde er ook in om een Star Wars een soort optreden.

Het bronmateriaal van George RR Martin voor Game of Thrones ging maar zo ver. Vanaf het einde van het vijfde seizoen lieten de schrijvers van het tv-programma hun zijwieltjes uitdoen en hadden ze niet langer papa George om op terug te vallen. De IMDb-beoordelingen weerspiegelen dat, zoals gemiddeld later Game of Thrones afleveringen scoorden lager dan hun voorgangers. Het is volkomen normaal dat iedereen teleurgesteld wordt op basis van dit scenario. De eerdere afleveringen bouwden de verwachtingen van mensen op over de kwaliteit van het vertellen van verhalen, en de euforie van de marketinghype kon mensen alleen maar misleiden voordat de realiteit begon.

Dit beschrijft perfect de Star Wars situatie ook. Het is nog recenter relevant voor deze algemene discussie over wat een fandom inhoudt The Rise of Skywalker onthullen. Een overdreven opgewonden fanboy filmde zichzelf terwijl hij op de initiaal reageerde Aflevering IX-trailer. Zijn kreten van opwinding en tranen van vreugde maakten hem een ​​virale sensatie voor een korte vijf minuten roem. Zijn algemene blinde enthousiasme voor de komende film sloeg 180 graden om als het ging om het heersende scepticisme over de toekomst van de film. Star Wars franchise anders. Voordat de eenmalige film van Han Solo een box office flop, er was The Last Jedi. Als we de verdiensten/gebreken van aflevering VIII zouden bespreken, zouden we hier de hele dag zijn. Het enige dat in ons geval telt, is de kloof daartussen critici en hoorzittingen. De Rotten Tomatoes vertelt alles.

Ja. Tegenslag voor De laatste Jedi ging in sommige gevallen te ver. Er is geen sprake van overgeven $ 200 MILJOEN want er zou een soort remake zijn geweest ooit werkte, zelfs met al dat geld. Bovendien Kelly Marie Tran sociale media moeten verlaten vanwege alle rotzooi waar mensen haar online voor gaven De laatste Jedi is op geen enkele manier acceptabel. Het zorgde ervoor dat aflevering IX werd onthuld Star Wars-feest ongemakkelijk kijken.

Dit is echter tweerichtingsverkeer. Mark Hamill, de acteur van Luke Skywalker, stond al lang in het middelpunt van de belangstelling als het erop aankwam De laatste Jedi debat. Zijn prominente rol in de film en Star Wars serie gaf zijn mening over het algemeen meer gewicht. We hoeven niet te speculeren over de talrijke opmerkingen Mark H. deed dat ook in interviews en aan de pers. De opmerkingen die voor velen suggereren dat Hamill op zijn minst teleurgesteld was over het verloop van aflevering VIII.

Alleen deze “#MissedOpportunities” tweet vanaf 26 april van dit jaar zou het moeten lukken. Hamill tweette een foto waarop de originele cast te zien is, nu als oude mensen, op weg naar een nieuw avontuur. 

Zelfs in het eerste antwoord hieronder is Hamill dat vermaand door het publiek.

Het is niet passender om dit met Mark te doen, zoals het met Kelly Marie Tran was. De les hier is: dat het volkomen normaal is om iets te willen van de media-/popcultuur die je consumeert. Feedback is prima.

Feedback betekent dat het publiek om het onderwerp geeft. Het is ook een noodzaak als het gaat om de blijvende erfenis van welk medium het werk ook is. De publieke lof of woede is wat een blijvende stempel drukt op het collectieve geheugen van de samenleving. Een product ontwikkelen en het feedbackproces naar het genoemde product ziet er misschien lelijk uit. Maar dat is gewoon een feit van het leven en de menselijke natuur. Wij kunnen dat niet onmiddellijk veranderen. In plaats daarvan kunnen we onze prioriteiten heroriënteren.

Het eindproduct is het allerbelangrijkste.

VG247 gaat ervan uit dat het voor een ontwikkelstudio onmogelijk is om van het begin tot het einde een soepel proces te hebben bij het maken van een game, om het vervolgens uit te brengen en het op zijn eigen merites te laten floppen. “Ontwikkelaars zijn zich meestal bewust van de grote problemen waarmee ze lanceren”, zegt het stuk, waardoor een paar hersencellen te kort komen in de gedachtegang. Ontwikkelaars zijn op de hoogte dankzij de fans en hun feedback.

De auteur verwart het onderscheid vanwege kritiek. Ze noemden gamers serieus gewoon een stel idioten, om vervolgens de negativiteit af te keuren die verheerlijkte bloggers ontvangen wanneer ze openlijk politiek proberen te worden. Het is een systeem van checks and balances waar alle drie de groepen naar elkaar moeten luisteren om te kunnen floreren. Hoe zouden de gamejournalisten weten waar ze over moeten schrijven, als ze niet de gaminggemeenschap hadden om de ruimte voor hen te lezen? De waarheid is iedereen luistert de hele tijd naar de fans. In het geval van dit VG247-artikel gaan ze bijvoorbeeld opzettelijk tegen de stroom in.

Maar ze luisteren nog steeds. Het definieert het bestaan ​​van deze verkooppunten. Hun relatie met de gemeenschap in het algemeen is een sleutelelement, hoe gespannen plaatsen als VG247 ook proberen een dergelijke relatie op te bouwen. Extra Credits is al jaren een enorm succesvol YouTube-kanaal voor videogamekritiek. Wat het VG247-artikel vergeet, is dat het publiek dat wel is meer dan welkom bij bekritiseer de critici, en dat is precies wat er gebeurde met een recente aflevering van Extra Credits. De “Stop met het normaliseren van nazi’s” video leverde 185,000 likes op, en het kanaal bloedde bijna 30,000 abonnees in de dagen na het uploaden.

Hier is niets mis mee, ondanks wat VG247 probeert te beargumenteren. Alles in het internet-ecosysteem werkt zoals bedoeld.

Begin 2019, Assassin's Creed Odyssey had controverse met een van hun DLC-afleveringen. Het probleem kwam tot stand als gevolg van de meer open verhaallijnkeuzes die de speler tijdens het spel ter beschikking stond. Dit was niet alleen beperkt tot de uitkomsten van de zoektocht, maar breidde zich uit tot de relaties en romances die de speler kon verkennen. Met deze DLC-aflevering ‘Legacy of the First Blade’ werd echter iedereen – ongeacht hun keuzes – ertoe aangezet zich voort te planten met een bepaald verhaalpersonage. De bedoeling hierachter was om de bloedlijn van het personage binnen de wereld vast te stellen Assassin's Creed universum. Maar dit voorkwam niet dat er een terugslag ontstond.

Ik laat een citeren van een van de ontwikkelaars spreekt voor zich over hoe de <p></p> materie als het gaat om videogames als eindproduct.

“Wij hebben uw reacties online gelezen en ter harte genomen. Dit is voor ons een leerervaring geweest. Het maakt ons nederig om te begrijpen hoe gehecht u zich voelt aan uw Cassandra en uw Alexios, en de wetenschap dat we u in de steek hebben gelaten, is niet iets waar we lichtvaardig over denken. We zullen eraan werken om het beter te doen en ervoor te zorgen dat het element van de spelerskeuze in Assassin's Creed Odyssey wordt doorgevoerd in onze DLC-content, zodat je trouw kunt blijven aan het personage dat je de hele tijd belichaamt.”

Een paar maanden later, Ubisoft een pleister gemaakt voor de DLC die het mogelijk maakte om de romantische connotaties zoveel mogelijk te verwijderen bij de spelerskeuzes. Van ‘een gezin willen stichten’ verandert naar ‘de bloedlijn willen veiligstellen’. De auteur van het VG247-stuk zou die specifieke situatie ongetwijfeld verdedigen.

De tegenreactie van Mass Effect: Andromeda en Hymne produceerde enkele van de beste werken van Jason Schreier als het gaat om Kotaku-onderzoeken. Anders hadden we niets geweten over de erbarmelijke omstandigheden tijdens het ontwikkelingsproces van elk van deze games. Daar nodig om een ​​boze schare fans te zijn die schuimen op de mond over de games die hen worden voorgeschoteld. Die honger naar antwoorden is wat men algemeen belang noemt, en het diende als de basis die nodig was om Kotaku en Schreier ertoe aan te zetten er dieper op in te gaan. Dit is ook iets geweldigs. Het is iets moois dat voortkomt uit rampen, waarbij je kunt leren van de fouten die je onderweg maakt. De schare fans dient als motivator om het best mogelijke werk te doen. Het geeft game-ontwikkelaars een objectief gevoel van voldoening en waarde voor wat ze doen.

Het VG247 stuk vermeldt Metal Gear Solid 4 schijnbaar uit het niets. Naar mijn persoonlijke mening denk ik dat die vergelijking te gedateerd is om van enig nut te zijn. Een veel beter voorbeeld zou het contrast tussen zijn Metal Gear Solid V en Metal Gear Survive. We herinneren ons allemaal het boegeroep van het publiek tijdens de Video Game Awards-show van Geoff Keighley in 2015.

Na Metal Gear Solid V onderscheidingen gewonnen, Metal Gear Solid De afwezigheid van gameontwerper Hideo Kojima moest worden verklaard. Konami verbood hem van reizen vanwege de arbeidsovereenkomst waar ze Kojima onder hadden. Ik herinner me persoonlijk nog de vuurwerkshow die op sociale media die avond plaatsvond. Het dient echter als metafoor, aangezien Kojima er op meesterlijke wijze in slaagde zijn identiteit als persoon een weerspiegeling te maken van zijn werkproduct. Hideo Kojima eindigde verlaten Konami een paar weken later. Ook al zou het een paar jaar duren, de flop van februari 2018 was dat wel Metal Gear Survive dient als een perfecte antithese voor het VG247-stuk, omdat we de opvallende verschillen in het eindproduct kunnen zien vanuit het oogpunt van game-ontwikkeling.

Het punt was dat de toondoofheid van Konami over waar de fans echt om gaven, blijvende gevolgen had voor het algehele bedrijfsmodel van het bedrijf. De omgekeerde wat er gaande is voor Blizzard Entertainment Overwatch. Ironisch genoeg verwijst het VG247-stuk naar het spel met de toevoeging van een teamfoto van de verschillende Overwatch karakters. Wanneer we echter als voorbeeld in deze discussie nader kijken, hebben we meer bewijs voor het tegendeel van wat VG247 probeert te beargumenteren. Aan de ene kant is het mogelijk om eenvoudigweg de routinematige updates van het spel te bekijken als het gaat om het verbeteren en verfijnen van de kernstatistieken (ik noem Mercy en alle veranderingen die ze heeft ondergaan als voorbeeld).

Maar door de benadering te kiezen van kijken naar de Overwatch rooster als geheel kunnen we het grotere geheel zien. De game werd gelanceerd met 21 speelbare helden en voegde er na de lancering nog eens 9 toe. De Overwatch Het team van Blizzard bestaat min of meer uit raketwetenschappers of hersenchirurgen, gezien de ongelooflijke verantwoordelijkheden op het gebied van spelbalans die hier van toepassing zijn. Game-ontwikkelaars luisteren naar fans is de enige reden Overwatch heeft het overleefd zolang het bestaat. Helemaal niet. Wat het VG247-stuk probeert te doen is het ‘luisteren naar fans’ scheiden, en dat betekent niet vanuit technisch oogpunt. Maar het is precies dat perspectief in deze push-and-pull-relatie tussen ontwikkelaars en fans, waardoor het product überhaupt goed kan functioneren. De afgelopen dagen is er nieuws van Blizzard naar buiten gekomen dat Hero 31 meer tijd dan normaal zal duren voordat ze deze kunnen uitbrengen. Spelbalans is precies de reden waarom dit het geval is.

Maar een goed deel is dat Overwatch heeft lootboxes. Een concept dat EA graag noemt “verrassingsmechanismen.”

Het geheel van het VG247-stuk wordt weerlegd als je kijkt naar lootboxes. Dat valt onder de definitie van bedrijfsgedreven ‘innovatie’, nietwaar? En wat gebeurde daar? Als we kijken naar de Star Wars Battlefront II ramp, het loot box-systeem was zo slecht geïmplementeerd en kreeg genoeg negatieve aandacht, dat EA de stekker eruit moest trekken.

Vanaf het begin was het gedoemd.

In één zin, Star Wars Battlefront II was gekoppeld met De laatste Jedi als het om teleurstelling ging, evenals releasedata. Maar wat DICE in de ogen van het publiek wilde doen, is dat wel Tenslotte een product afleveren dat het wachten waard was. Deze keer. De eerste Front game van DICE was matig als het ging om inhoud (geen verhaalmodus) en blijvende herspeelwaarde. Als je het moderne tijdperk van online multiplayer-ervaringen betreedt, gebeurt dat meestal als je er zin in hebt Call of Duty en Slagveld mee kampen. De multiplayercomponent in beide Front games hadden het Star Card-systeem, maar het werd in de tweede game enorm uitgebreid om de inspanningen van DICE te weerspiegelen om deze keer iets vlezigers voor spelers te bieden. Toen het werd gelanceerd, was het Star Card-systeem nu een verplicht voortgangsinstrument. Het doorbrak de barrière van wat als alleen maar cosmetisch wordt beschouwd, en overschreed de grens op het gebied van statistieken, wapens, vaardigheden, enzovoort.

Om een ​​lang verhaal kort te maken. Het Star Card-systeem was aan geld gekoppeld. Als je zoiets doet, is de kans groter dat de gaminggemeenschap de ins en outs van wat er aan de hand is, diepgaand onderzoekt. Microtransacties hebben het voortgangssysteem echt verder verstoord door meer dan één valuta, kristallen en credits, te hebben. Als dat verwarrend klinkt, dat is omdat het zo is. Wat leidde tot een noodlottige dag in november 2017 toen iemand woedend werd en $ 80 betaalde Front kristallen, alleen voor nog zorgen ervoor dat Darth Vader niet meer beschikbaar is om te spelen.

Die dag was vlak voor de lanceringsdag. Het communityteam van EA geprobeerd uit te leggen hun ontwerpkeuzes, maar het mocht niet baten. Zo veel het mocht niet baten, dat het een van de meest geminachte Reddit-opmerkingen aller tijden werd.

EA heeft het geprobeerd backtrack van hun fouten in het komende jaar. Maar te weinig en te laat, aangezien de erfenis van die situatie de hele gamesindustrie trof als het ging om de praktijk van lootboxes. Tot het punt waarop de regeringen van de wereld moesten ingrijpen.

Al met al geloof ik niet in het argument van Kirk McKeand dat ontwikkelaars niet luisteren naar de gaminggemeenschap als middel voor innovatie.