Zou je het niet weten! Op het moment dat er een einde kwam aan het vrije verkeer van geld uit de industrie, hebben de media het flagrant misleidende marketinginstrument ingeschakeld dat Rotten Tomatoes is geworden. Wees stil, mijn kloppend hart, maar ze erkennen het ook De laatste Jedi was niet zo'n goede film als critici beweerden dat het in hun gekke poging was om zichzelf te verheffen boven de ongewassen massa die volgens hen hun publiek omvat, zoals opgemerkt door Forbes.

Het nieuws werd opgepikt door Clownvis TV, die een video over de onthulling maakte.

Uiteraard is het allemaal voor de show en iedereen die zo dwaas is om voor de poppenkast te trappen, zal dezelfde persoon zijn die, wanneer de media hun gedrag beginnen te herhalen, zal zeggen dat het niet nog een keer zal gebeuren. Net zoals velen dat deden toen de media dichter bij elkaar kwamen. Via deze Discord, een interessant studies uit 2017 is gebleken dat critici wetenschappelijk gezien niet het algemene publiek vertegenwoordigen.

De studie bestond uit ongeveer 3000 (2792) individuen en vergeleek hun evaluatie van verschillende films met evaluaties van 42 kritische bronnen. Bepalend, met uitzondering van echt vreselijke films, kwamen de meningen van critici en het publiek slechts 3% van de tijd overeen.

Nog betekenisvoller was dat het onderzoek kon vaststellen dat recensenten zich in een echokamer bevinden, zoals veel media en makers van inhoud al jaren bewijzen.

“Interessant genoeg lijken critici het beste de reacties van andere critici te voorspellen – individueel of samen – maar niet de reacties van mensen. De beste voorspeller van de individuele, niet-kritische filmsmaak is de totale individuele, niet-kritische filmsmaak.” -pagina 112

In feite weerlegt het onderzoek het idee van de media dat representatieve politiek een vereiste is om berichtgeving te bieden die ontvankelijk is voor verschillende demografische categorieën. De grotere bepalende factor is niet ras, leeftijd of geslacht, maar eerder of uw mening overeenkomt met de groep waarmee u communiceert. Het maakt dus heel weinig uit of je zwart, blank, man, vrouw, ‘mevrouw’, ‘meneer’, ‘aanvalshelikopter’, ‘grunt, ‘made’, ‘bewijs tegen evolutie’ bent, of wat voor voornaamwoorden je ook verkiest. raciale identiteit is als het gaat om aanwerving; waardoor het belangrijker wordt of het individu daadwerkelijk synchroniseert met het publiek.

“We hebben ook laten zien dat demografische kwalificaties er niet zoveel toe doen als het gaat om het modereren van deze cijfers, wat aangeeft dat filmsmaak een idiosyncratische kwaliteit is – van het individu, en niet van de demografisch gedefinieerde groepen zoals leeftijd of geslacht.” -pagina 112

Om deze reden is het duidelijk waarom linkse media blijven falen en nu moeten proberen tegemoet te komen aan wat zij denken dat het publiek wil horen. Ze huren hun eigen kamer in, waarvan wetenschappelijk is aangetoond dat deze een echokamer is van hun eigen meningen, in plaats van een breed scala aan mensen te gebruiken om het publiek zelf te vertegenwoordigen.

Ironisch genoeg en pijnlijk voor onze haters, dat betekent wetenschappelijk gezien, zijn niche-outlets zoals One Angry Gamer, die een hogere synchronisatiesnelheid met hun publiek hebben, waardevoller voor marketeers, omdat hun meningen over producten of films met een grotere mate van legitimiteit zullen worden overgenomen door de publiek. Dit resulteert in een hoger rendement op de investering voor de adverteerders.

Sterker nog, het betekent dat een directe relatie met de consument beter en winstgevender is dan het hebben van een tussenpersoon als die interactie mogelijk is. Als uitgevers van videogames blijven beseffen dat de media geen waarde voor hen hebben tijdens digitale conferenties die worden gehouden als gevolg van de lock-down, zullen ze inzien dat het geen waarde heeft om toe te geven aan door gamejourno pro gecontroleerde media. Iets wat bewezen kan worden door het bestaan ​​van de Master List.