Er is een late tijd in Witlof waarin de held van zijn verhaal zijn rol in twijfel trekt. Was het gewoon een ongeluk dat ze hadden geërfd of verdienden ze de last en het erfgoed van een krachtig penseel dat in staat was om de kleurloze wereld kleur te geven? Het is niet verwonderlijk dat deze vraag überhaupt opkomt, maar wanneer het gebeurt.
In de buurt van de finale is de held van Witlof er niet van overtuigd dat al zijn daden zijn fundamentele onzekerheid hebben weggenomen. Dit is het moment Witlof: een kleurrijk verhaal, samen met vele anderen eromheen, is een ongelooflijk verhaal om te ontvouwen. Het is een verhaal dat nog indrukwekkender is geworden door fascinerende puzzels en een uitgesproken visuele stijl.
Het universum van Picnic is er een dat alleen Wielder is aangepast om veel te anticiperen. Deze bekwame kunstenaars zijn door velen gekozen om de kleur in de wereld te houden met een magisch penseel en om het uiterlijk van cultuur praktisch te definiëren via hun unieke technieken. Dit is een ritueel dat al generaties lang doorgaat, maar dat abrupt eindigt wanneer de nieuwste Wielder, Witlof, het gereedschap uit elkaar trekt na een catastrofale gebeurtenis die het hele land van zijn kleur ontdoet.
Mijn held, die ik onbewust Pizza heb genoemd (alle andere personages zijn ook vernoemd naar eten), maakt van de gelegenheid gebruik om de mantel over te nemen en verantwoordelijkheid te nemen voor degenen die eerder kwamen, maar begon al snel de last te begrijpen die gepaard gaat met de titel van Wielder . Witlof: een kleurrijk verhaal stelt je in staat om je werkelijkheid fantasierijk te maken met het magische penseel in de hand.
Het is gewoon een gigantisch kleurboek waarmee je het kunt decoreren zoals je zou kunnen zien dat het onder de heerschappij van Witlof is verschenen. Het is een fysiek mechanisme dat is opgebouwd rond de verplichting van de Wielder aan het picknickland, terwijl je ook beter begrijpt hoe elke Wielder eerder had geworsteld met de wensen van de bewoners. Personages smeken je vaak om hun huishouden of favoriete coffeeshop terug te geven, soms niet blij met de gevolgen.
Bij andere gelegenheden kunnen ze je vol bewondering overspoelen voor het genereren van je meest eenvoudige t-shirtlogo of voor de reproductie van een veel mooier antiek kunstwerk. Of je bent niet goed genoeg om de Wielder te zijn, of de bewoners van Picnic vestigen zich omdat ze geen ander alternatief hebben, wat een gevoel van bedriegersyndroom bijbrengt.
Ongeacht je gevoelens voor je werk, schilderen in Picnic is eenvoudig. Met elke genoemde regio kunt u schakelen tussen een beperkte selectie kleuren en het algemene onderwerp van de locatie die u kunt schilderen. Prominente elementen op de afzonderlijke schermen kunnen met een klik worden ingekleurd, terwijl u met brede streken mooie patronen door de vloer of op nabijgelegen skylines kunt maken.
Naarmate je verder gaat, ontdek je meer penseelstijlen en texturen, waarmee je ingewikkelde patronen kunt maken, je kunt aanmoedigen om gebieden te herzien en er een nieuwe glans aan toe te voegen. Schilderen is nooit nodig in je omgeving, maar het is een rustgevende oefening, zelfs als je niet artistiek bent ingesteld. Het is de moeite waard om een scène tot leven te zien komen vanaf het einde van je penseel en zorgt ervoor dat je iets unieks creëert, waardoor je de picknickwereld anders ervaart dan elke andere speler van Chicory: A Colourful Tale.
Life is Strange: True Colors gaat over leren erbij te horen
Naarmate je doorgaat, versterkt je penseelrelatie je en ontgrendelt nieuwe vaardigheden die de manier waarop je de wereld verkent, wijzigen. De ene laat je verf glinsteren in het donker, waardoor je eerder ongebruikte grotten kunt verlichten. Tegelijkertijd stelt de andere je in staat om in de Splatoon-stijl door je verf te zwemmen en voorheen onbereikbare locaties te bereiken.
Je vermogen om door de picknick te navigeren wordt beperkt door de krachten die je momenteel hebt, dus je kunt terugkeren naar eerder verkende regio's om nieuwe mysteries te vinden en naar totaal andere dorpen te reizen. Elk talent is begrijpelijk en werkt in harmonie met iedereen ervoor, waardoor je zoektocht in een aangenaam tempo een nieuwe rimpel krijgt. Puzzels onderzoeken je greep op deze nieuwe mogelijkheden, en Chicory: A Colourful Tale zit vol met fascinerende uitdagingen die moeilijkheid en plezier zorgvuldig in evenwicht brengen.
Elk hoofdstuk van het spel concentreert zich op een nieuw puzzeltype dat langzaam tot complexiteit stijgt, het potentieel van je nieuwste vaardigheden onthult en hoe deze samenwerkt met je bestaande. Net als vaardigheden is het vaak gemakkelijk te begrijpen wat nodig is; bij sommige dieren in het wild moet je misschien kleuren om te krimpen of uit te zetten; soms moet je misschien een explosieve gasbel naar een rotsstructuur duwen, maar de problemen dagen je uit om uit te voeren. Witlof: een kleurrijk verhaal heeft nooit hoofdpijn, maar het ontwikkelt puzzels van een eenvoudig begin tot kleine, bevredigende problemen om op elk nieuw scherm op te lossen.
De puzzels integreren met de thema's die veel complexiteit geven aan de enorme kaart van Picnic. Of je nu de donkere grotten van een buggystad verkent of een enkele bergtop die uitkijkt over het hele land, de manier waarop je door deze regio's beweegt, is van vitaal belang voor je stijl. Het geeft de sfeer een echt karakter, waardoor je specifieke momenten en locaties kunt oproepen, niet alleen met hun kleurrijke soundscape, maar ook met de obstakels die je in staat stellen om ze te bereiken.
Elk gebied is ook de thuisbasis van verschillende individuen met hun eigen verhalen en oplossingen, waardoor je meerdere alternatieve opties hebt om een pauze te nemen van je belangrijkste omwegzoektocht. Terwijl het primaire verhaal van Chicory zich richt op essentiële thema's zoals depressie, bedriegersyndroom en meer, bieden de zijverhalen je een tijdige herinnering aan oprechte dialogen, bijzondere doelen en altijd leuke momenten. Een van mijn favorieten liet me een stereotiepe tv-detective worden en een misdaad oplossen door aanwijzingen te zoeken in mijn lokale omgeving.
Maestro Review van Aliens: Fireteam Elite
De korte zoektocht is gevuld met enkele gedenkwaardige one-liners, komische camera-opnames en veel expressieve animaties die toon precies communiceren in plaats van spraakprestaties door hun personages. Het is een hapklare nugget, die de belangrijkste elementen bevat die zijn verdeeld over alle zijverhalen in A Colourful Tale, wat je een uitstekende reden geeft om na de aftiteling door te gaan met het verkennen van Picnic.
Maar het herinnert ook aan hoe de verhalen van Chicory: A Colourful Tale, of het nu de hoofd- of zijverhalen zijn, de verwachtingen voortdurend in de war sturen. Het mysterie wordt verrassend opgelost, met de schijnbare boosdoener niet schuldig. Hoewel dit niet subversief is, culmineert de manier waarop de dader tegenover het slachtoffer staat in een hartverscheurende uitwisseling die versterkt hoe het doel van perfectie vaak onze slechtste eigenschappen naar voren kan brengen.
Het is een boodschap die de verhalen van A Colourful Tale doordringt en je vaak dwingt om te confronteren met wat het betekent om iets te produceren dat door anderen kan worden verslonden. Het betreft de waarde van de acceptatie ervan in plaats van de waarde van de vreugde die het creëert, die kan worden beschreven ongeacht hoe je ervoor kiest om de letterlijke voorbeelden ervan te begrijpen.
Hij doet dit op een manier die nooit neerbuigend, eerder contemplatief is. Hij verplicht me om mezelf vragen te stellen en moedigt me tegelijkertijd aan om me voor te stellen hoe zijn volgende hoofdstuk zou worden ontwikkeld. Elk hoofdstuk eindigt in steeds fascinerende eindbaasgevechten die heel letterlijk ieders boodschap weerspiegelen.
In het licht van Chicory's angsten, bijvoorbeeld, onthult en reflecteert een spiegelbeeld van je geïdealiseerde mentor zijn tekortkomingen, wat het ontwerp van puzzelachtige confrontaties stimuleert. Deze momenten, badend in donkere, negatieve kleurenfilters, vormen een opvallend contrast met de rest van de vrolijke voorstelling van A Colourful Tale, die de intensiteit van de emotionele trauma's van de personages die ze vertegenwoordigen laat zien. Ze kunnen soms ook aanzienlijk moeilijker aanvoelen dan de rest van de gameplay van Chicory.
Maar dat wordt gelukkig getemperd door bedieningselementen die je precies daar brengen waar je stierf na een korte pauze. De game biedt ook de mogelijkheid om baasgevechten helemaal over te slaan als je meer geïnteresseerd bent in het verhaaleinde dan in het gevecht om er te komen
Het is inderdaad onmogelijk om veel wrijving te ontdekken in de gameplay van Chicory: A Colourful Tale die je ervan weerhoudt om te genieten van het diep emotionele verhaal en die voldoende gebalanceerd is om een fascinerende ervaring te bieden met uitstekende mechanica en bevredigende oplossingen. Witlof: een kleurrijk verhaal is een zelfonderzoeksspel, vaak met ernstige, complexe thema's over hoe herkenbaar ze zijn.
Het is echter ook een oefening om deze onzekerheden en barrières aan te pakken die je ervan weerhouden te genieten van wat je in de wereld stopt en de waarde ervan te herontdekken. Het is een suggestief verhaal, niet alleen over zijn verhaal. Het is dus een van de beste spellen die je dit jaar kunt spelen.
Laat een reactie achter