[Disclosure: Er is een recensie-exemplaar verstrekt voor de inhoud van dit artikel]
Nostalgie kan gevaarlijk zijn, vooral als het om videogames gaat. Toen het voor het eerst werd uitgebracht in december 2013, Broken Sword 5 was bedoeld als een nostalgische terugkeer naar wat het origineel maakte Gebroken zwaard een van de meest populaire en geliefde point-and-click-avonturen van de jaren negentig. Ik herinner me nog dat ik er een exemplaar van op de PlayStation pakte en geboeid was door het verhaal, de ongelooflijke schilderkunstige graphics en de sympathieke, menselijke karakters.
Nu, vijf jaar na de release van Broken Sword 5 en tweeëntwintig jaar nadat de originele game werd uitgebracht, staar ik naar een nieuwe heruitgave van Switch. Net als de honderden en honderden remakes van de vorige en huidige generatie die al hun weg naar Switch vinden, Broken Sword 5 brengt geen upgrades en geen veranderingen met zich mee, en biedt precies dezelfde ervaring als op pc, Xbox en PlayStation, zij het met de mogelijkheid om te schakelen tussen de dock- en de handheld-modus.
Dat gezegd hebbende, Broken Sword 5 ziet er vandaag de dag nog net zo aantrekkelijk uit als toen het voor het eerst werd uitgebracht. In deze versie van de game keerde het ontwerpteam terug naar de roots die hen zoveel succes hadden gebracht Gebroken zwaard en Broken Sword 2. In plaats van een driedimensionaal avonturenspel te zijn zoals beschreven in het derde en vierde deel van de serie, Broken Sword 5 keert terug naar een puur tweedimensionaal vlak. De achtergronden hebben een prachtige, handgeschilderde stijl die zeer fijne details biedt en de locaties in het spel echt tot leven brengt.
Op de voorgrond delen bewegende kenmerken, zoals personages, een enigszins cartoonachtige, maar nog steeds redelijk realistische stijl. De twee verschillende benaderingen van kunstwerken vloeien naadloos samen op een manier die aanvoelt als een update van het origineel Gebroken zwaard, maar zonder compromissen Broken Sword 5 als iets anders dan een echt point-and-click-avontuur. De muziek en de stemacteurs zijn absoluut van topklasse, met hoofdpersonages George Stobbart en Nico Collard die uitstekende prestaties leveren en een hele cast van sinistere, grappige en sarcastische rollen om hen heen die voor veel interesse zorgen.
Ik denk dat dat een van de dingen is die ik als tiener zo leuk vond aan het origineel. Broken Sword 5 heeft hetzelfde soort geestige, redelijk volwassen script (met romantiek, actie, moord enzovoort) als het origineel, evenals een flink aantal dialoogpuzzels. Het waren die dingen waardoor ik me in mijn jeugd nogal elitair voelde. Nu, als volwassene, kan ik hetzelfde soort schrijven nog steeds vanuit een ander perspectief waarderen, hoewel ik vreemd genoeg denk dat ik minder goed in staat ben om sommige van de meer abstracte puzzels (waarvan er maar weinig zijn) op te lossen dan toen ik dat deed. was jonger.
Over puzzels gesproken, Broken Sword 5 keert terug naar hetzelfde soort vorm als in de eerste twee games en voor iedereen die zich de beroemde ontmoeting met de geiten herinnert, is er hier zelfs een klein Easter Egg dat speciaal voor jou is. Zonder spoilers weg te geven, Gebroken zwaard games zijn zeker op hun best als ze betrouwbare, realistische puzzels opleveren die de verbeelding net ver genoeg oprekken om de speler een zucht van opluchting te laten zuchten als ze eindelijk hun huidige uitdaging hebben opgelost, in plaats van het uit te roepen van frustratie omdat ze elke willekeurige combinatie hebben moeten proberen van artikelen.
De locaties zijn ook zo gevarieerd en interessant als fans van de serie gewend zijn en eisen. Opnieuw speelden de eerste twee games het beste toen ze scènes opleverden die visueel indrukwekkend waren vanwege de architectuur en de vindingrijkheid van de dingen die ze afbeeldden – de Catacomben uit de eerste game, of de Maya-Ziggurat uit The Smoking Mirror. Broken Sword 5 streeft naar een gevarieerde reeks locaties die echt spannend en leuk aanvoelen – van de openingskunstgalerie, tot moderne en oude straten en daarbuiten, tot nog meer catacomben, herenhuizen en oude binnenplaatsen.
Kortom, Broken Sword 5 doet zijn werk goed genoeg om mijn liefde voor de serie nieuw leven in te blazen, maar het is een hele opgave om te zeggen dat de Switch-versie de moeite waard is om te kopen als je al een andere versie van de game hebt. Dit is een precieze en goed uitgevoerde port van een game die op elke andere console van de huidige en vorige generatie bestaat, hoewel ik denk dat het eerlijk is om te zeggen dat als je een toegewijde Nintendo-speler bent, je geen kans hebt gehad om te spelen. A Gebroken zwaard spel sinds de Wii. Kortom, als je nog nooit hebt gespeeld Broken Sword 5 en ik wil, dit is de versie die ik zou krijgen, dankzij de draagbare geweldigheid. Als je het al hebt gespeeld, blijf dan lopen.
