[Openbaarmaking: GOG.com recensie-exemplaar gratis verstrekt]

Titel: Mooie verwoesting
Platform (s): PC
spelers: 1
Uitgever: De Broederschap
Ontwikkelaar: De Broederschap
Release Date: 2/26/2020
__________________________________

Gedachten openen

Normaal gesproken geef ik er de voorkeur aan om een ​​game uit te spelen of er op zijn minst genoeg van te ervaren om een ​​beknopt inzicht in de ervaring te kunnen geven bij het beoordelen ervan. Hoewel ik Beautiful Desolation niet heb voltooid, een feit waarmee ik deze recensie zal inleiden, heb ik genoeg ervaren om vast te stellen dat, ondanks het verder mooie en zeer goed gemaakte ontwerp van de game, de point-and-click-gameplay-loop al snel een verwarrende, vervelende klus werd. bagger er doorheen om naar het volgende verhaalmoment of karakterinteractie te gaan waar ik naar verlangde.

Beautiful Desolation is een point-and-click-avonturenspel dat zich afspeelt in een isometrische wereld die zou kunnen wedijveren met de beste in het genre. Ware het niet vanwege de slechte overgang van de point-and-click-mechanica naar de genoemde wereld, die als kernprobleem voor het spel dient.

Eentje die vaak geen enkele feedback geeft over hoe ik verder moet komen, wat er onvermijdelijk toe leidde dat ik een walkthrough ging gebruiken om de letterlijke hoofdpijn die de voortgang van het spel veroorzaakte te verlichten. Grotendeels te danken aan gebieden waar een of twee dingen te verzamelen zijn met een paar mensen om mee te praten, maar geen indicatie van welke gesprekken de volgende stap voorwaarts ontgrendelen, en geen indicatie wanneer je regelmatig terug moet gaan om het volgende gesprek te ontgrendelen. Laat staan ​​dat je weet welke gebieden welke spullen bevatten die je mogelijk waardevol vindt.

Bij een traditionele point-and-click-stijl worden deze problemen verlicht door de reikwijdte van de wereld die je verkent. Hier is echter veel lege ruimte gevuld met creatieve beelden en pop-ups uit de wereldgeschiedenis, niet zozeer op het gebied van voortgangsfeedback. Waar het in een normaal point-and-click-spel slechts een minuut of twee kost om terug te gaan naar een vorig gebied, zul je hier een aanzienlijke hoeveelheid tijd besteden aan heen en weer wandelen om de volgende stap vooruit te ontrafelen.

 De Goede

+Verhaal
+ Overlevering
+ Wereldinstelling
+Filmfilms
+ Gebiedsontwerp
+Karakters

De Slechte

-De gameplay-loop
- Moeilijk om items te vinden
-Mooie mijl breed, maar schaarse diepte
-Bijna nul feedback voor voortgang

Wakkerheid: Greenlight: Typisch mild sci-fi-nihilisme, maar er werd tijdens de game geen wakkerheid ervaren.

Vergis je niet, er is veel moeite gestoken in het ontwerpen van dit spel. De wereld doet de naamgenoot eer aan en is zonder twijfel prachtig. Gevuld met interessante, verbazingwekkend weergegeven ontwerpen waardoor ik het gevoel kreeg dat ik inderdaad een sciencefictionspel speelde in plaats van een spel met sciencefictionelementen.

Elementen die de ontwikkelaars ruimschoots beheersen, hoewel ze af en toe wat pedante, reeds eerder gemaakte stukjes bieden. De wereld is gevuld met opkomende machines, mensen die hun best doen om te leven, een geschiedenis, bewuste AI genaamd Agnates die een reden hebben om in de wereld te bestaan, en zelfs op een logische manier inspelen op het tijdreizende verhaal dat de waarnemer snel zal begrijpen. doorkrijgen.

Uitzichten, de wereldkaart en de lokale bevolking bieden allemaal een uniek, maar vertrouwd isometrisch gevoel. Toch heeft elk gebied maar een paar individuen om mee te praten, een paar items die alleen verschijnen als je er bovenop zit, en de game zelf biedt behalve gesprekken geen hints over hoe verder te komen. Uiteindelijk, zoals eerder vermeld, leidde dit ertoe dat ik me tot een gids wendde om de voortgang te vergemakkelijken en verborgen gouden voorwerpen te vinden die nodig waren om credits te verwerven, samen met het weten naar welke gebieden ik moest gaan terwijl ik de kaart doorkruiste en heen en weer liep.

Niet vanwege een gebrek aan gezond verstand hoor.

Om een ​​voorbeeld te geven: aan het begin van het spel heb je de taak om je broer Don te vinden. Een oorlogsveteraan met PTSS die gewond raakte toen hij met een parachute uit een transportschip sprong.

De eerste persoon met wie je in de stad praat, ontgrendelt een neergestort ruimtestation dat je kunt bezoeken, maar je broer zul je daar niet vinden. In de overtuiging dat hij daar was, begon ik op pixeljacht te gaan en na een bepaalde tijd kwam ik erachter dat ik naar de stad moest terugkeren om met de barkeeper te praten om erachter te komen dat er een tweede crashlocatie was. Deze crashlocatie heeft een terminal waarmee je een puzzel kunt ontgrendelen. Je moet etsen verzamelen om deze op de eerste locatie te voltooien. Zo kun je een item verkrijgen waarmee je samen met je broer naar verschillende regio's kunt reizen – voor wie je eerste hulp nodig hebt. kit om te repareren — die alleen kan worden gekocht met credits van gouden voorwerpen die goed verborgen zijn.

Klinkt gemakkelijk toch? Nou, de game geeft geen feedback dat dit is wat je moet doen. Laat staan ​​hoe je de nogal complexe puzzel oplost. Als het traditioneel aanwijzen en klikken zou zijn, zouden er een paar gebieden zijn om te verkennen en het blootleggen van deze progressie zou eenvoudig zijn, maar Mooie verwoesting heeft een nogal enorme isometrische wereld met een traditionele point-and-click-progressie.

Na een tijdje werden deze problemen vervelend om op te lossen, omdat je moet beginnen terug te keren naar verschillende locaties om een ​​gesprek te voeren dat verdere voortgang ontgrendelt waar je niets van weet, tenzij je een gids volgt of behoorlijk wat tijd besteedt aan het teruggaan door de wereld en het opnieuw controleren van eerdere gebieden.

Gesprekken met prima stemacteurs zijn je enige indicatie over hoe je verder kunt komen, maar ze bieden ook een interessant scala aan persoonlijkheden om te verkennen. Op de tweede plaats na de algehele wereld en het traditionele ontwerp in grootsheid. Gelukkig kunt u, voor de voortgang, op elk gewenst moment toegang krijgen tot uw PDA en alle gesprekken bekijken. Niet dat het enige hulp biedt als u geen aanwijzingen over de voortgang kreeg.

Conclusie

Beautiful Desolation biedt indrukwekkende beelden, fantastische menu's en systemen, personages waar je meer over wilt weten en een sciencefictionplot dat, hoewel niet al te revolutionair, toch een sciencefictionplot is. De wereld is verbazingwekkend goed bedacht. Toch is het een spel dat eronder lijdt dat het een vroege pionier is, vergelijkbaar met vroege openwereldspellen. Gevuld met te veel lege ruimte en geen corrigerende genre-ontwerpkeuzes die niet goed overgaan in een grotere wereld.

Als je een die-hard point-and-click-fan bent, trakteer jezelf dan op dit spel, maar voor alle anderen is dit een moeilijke pass.