Er is een beetje desillusie als het gaat om het onderzoeken Baldur's Gate 3 Dekking. “Journalisten” die voorheen niet in staat waren om voorbij tutorials te komen, wier paringsoproep zeurt over moeilijkheden en alles dat geen onmiddellijke voldoening biedt, noemen het spel nu het meest revolutionaire sinds een zaadsilo in brand vloog en we popcorn kregen.
Natuurlijk ben ik niet zo afgemat dat ik er geen opwinding over heb Baldur's Gate 3. Een terugkeer naar vorm voor het RPG-genre met moderniseringsgemak van speelontwerpen, allemaal geleverd door veteranen van het genre, is moeilijk om niet enthousiast over te zijn. Het lijkt er eerder op dat het verhaal vastligt en dat elke iteratie alleen maar probeert de aandacht van elkaar af te leiden voor klikweergaven. Een prestatie die het spel onvermijdelijk zal verpesten voor velen die het overhypen om een goed, maar niet tweede komend ontzagwekkend fenomeen te ontdekken waarvan ze hun kleinkinderen zullen vertellen waar ze deel van uitmaakten.
Als het zo goed zou overkomen, zou je van mij nauwelijks een klacht horen. Laten we op onze eigen ogen vertrouwen in plaats van op de overdrijving van de media. Iets wat we nu kunnen doen dankzij een overvloed aan gelekte screenshots.
We kunnen meteen zien dat Larian gelijk had toen hij zich zorgen maakte of de huidige generatie consoles dit spel zou kunnen draaien. Het is inderdaad prachtig, maar tegelijkertijd lijken omgevingen een typische CRPG-affaire te zijn. Zonder twijfel goed gedaan, maar ik voel mijn ogen niet uit mijn schedel branden van pure schoonheid.
Gevechtsscreenshots laten daarentegen wel zien dat de serie aan het juiste ontwikkelingshuis is overgedragen. Hoe het naar de console wordt gebracht, zal de mechanische delen van het spel niet verzwakken. De hud is niet overdreven opdringerig, maar wel uitgebreid genoeg om een brede selectie aan spreuken, vaardigheden en alles wat je hartje maar wenst in te stellen. Misschien wel het meest in het oog springend zijn de aanvallen van bovenaf. Terreinverschillen zijn niet bepaald nieuw, maar enorme hoogteverschillen waar spelers van kunnen profiteren zijn een zeldzaam verschijnsel.
Wat mij opwindt zijn de dialoogschermafbeeldingen waarin gesprekken worden beschreven in plaats van in hun geheel te worden geïllustreerd. Het voegt een leuke tafelsfeer toe die de rollenspelaspecten versterkt door spelers optionele gespreksbogen te geven in plaats van dialoogpaden langs dezelfde gespreksboom.
Natuurlijk kan dit spel een hete rotzooi blijken te zijn. De introductie van identiteit en progressieve politiek zorgde voor een puinhoop van de Kingmaker-aanpassing. Maar het feit dat je geen blinde fanaticus bent, betekent niet dat je een scepticus met een handelsmerk bent, net van hun eerste YouTube-video. Journalisten moeten leren dat het een spel is, en geen levensveranderende ervaring, maar aan de andere kant: als Baldur’s Gate 3 precies datgene wordt dat ik dibs op inquisitiehoofd noem.
